GRETSCH G2622T Streamliner

Firmę po śmierci założyciela przejął w 1895 r. jego syn – Fred Junior, który kontynuował dzieło ojca. Gitary pojawiły się w asortymencie Gretscha w latach 50. XX w., co było związane z modą na rock and rolla – modeli Duo Jet i 6120 Nashville używali Bo Diddley i Chuck Berry (przebój „Maybelline”). W gronie muzyków grających na gitarach Gretsch byli chociażby: Chet Atkins, Duane Eddy, Brian Jones, The Beatles, The Animals. Staremu Gretschowi przez dziesięciolecia był też wierny Malcolm Young z AC/DC. Mimo to, instrumenty typu hollow body – jak chociażby najbardziej rozpoznawalny White Falcon – nie wytrzymały konkurencji instrumentów z litym korpusem. Po latach znów okazało się, że półpudła z wibratorami typu Bigsby mają w sobie coś wyjątkowego, nic więc dziwnego, że obecnie przeżywają swój renesans.

BUDOWA

Już pełna nazwa instrumentu miłośnikom gitar Gretsch sporo mówi o jego budowie – GG2622T Streamliner Center Block Double-Cut with Bigsby. Center Block, czyli lity blok w środkowej części pudła rezonansowego, dwa wycięcia, Bigsby – specyficzny, jednakże bardzo ceniony mechanizm mostka z wibratorem. Pudło rezonansowe wykonano ze sklejki klonowej, a wykonany ze świerku blok centralny wzmacnia jego konstrukcję i w dużej mierze zapobiega sprzężeniom. Jednocześnie nie obciąża instrumentu, ponieważ współczesna wersja bloku, oprócz wycięć pod przetworniki, ma także pustą przestrzeń w części między mostkiem a końcem pudła, gdzie zaczepiony jest strunociąg. Wklejona w pudło i blok centralny szyjka wykonana z drewna nato ma cienki, spłaszczony profil typu U. Promień łuku podstrunnicy z drewna laurel wynosi 12 cali, czyli 305 mm.

Znaczniki pozycji to wyjątkowo duże prostokąty z imitacji masy perłowej, wypełniające niemalże całą powierzchnię pomiędzy progami. Główkę z czarnym frontem ozdobionym logotypem i łódkowatą płytką zakrywającą śrubę regulacji gryfu uzbrojono w klucze olejowe w układzie 3+3. Główka i podstrunnica są wykończone listwami kremowego bindingu, podobne zdobienia biegną wzdłuż przedniej krawędzi pudła. Jedyna różnica to dodatkowe warstwy czarnego i białego ożyłkowania pod bindingiem. Strunociąg z licencjonowanym wibratorem typu Bigsby B70 jest przykręcony do frontu pudła i zakotwiczony na boku w osi symetrii. Odchylane ramię stabilizuje krótka, gruba sprężyna pod jego jarzmem. Mostek typu Adjusto-Matic jest oparty na dwóch śrubach wkręconych w tuleje zamocowane w korpusie.

Układ elektryczny tworzą dwa humbuckery Broad'Tron BT-2S z oddzielną regulacją głośności, przełącznik trójpozycyjny, wspólna kontrola barwy oraz globalna regulacja głośności typu MASTER VOLUME – potencjometr przy gryfie. Płytę rezonansową z otworami w kształcie litery „f” chroni po prawej stronie sporych rozmiarów płytka w kształcie zamontowana dwoma wkrętami. Gitara jest wykończona błyszczącym lakierem w kolorze Riviera Blue i jest dostępna w trzech wersjach kolorystycznych – pozostałe dwie to Gunmetal i Torino Green.

WRAŻENIA

Testowana gitara, podobnie jak inne egzemplarze, z którymi mieliśmy wcześniej do czynienia, jest wykonana bardzo dokładnie pod względem technicznym, przy tym urzeka stylistyką i wykończeniem. Błyszczący lakier współgra wizualnie z chromowanym osprzętem – wibrator Bigsby prezentuje się na tle pudła rezonansowego okazale, binding wzdłuż krawędzi dopełnia kanon klasycznej elegancji. Pudło jest dość duże, jednak dość wygodne, choćby ze względu na fakt, że prawe przedramię i łokieć mają solidne podparcie, a dłoń naturalnie układa się w okolicach mostka, zatem tłumienie dźwięków na nim nie sprawia najmniejszych problemów.

Szyjka o profilu U (czy może raczej mocno spłaszczonego C) doskonale sprawdza się w grze akordowej i riffach. Oczywiście nie ma też problemów z graniem szybszych przebiegów solowych – Gretsch to generalnie bardzo wygodne instrumenty a testowany model nie jest tu wyjątkiem. Wibrator nie ma tak dużego zakresu odstrojenia jak ruchome mostki Fendera czy Floyd Rose, jednakże posiada dwie zalety: działa płynnie i lekko dając niezwykle urokliwy efekt, a przy tym nie rozstraja instrumentu. Trzy potencjometry głośności w pierwszej chwili mogą się wydawać przesadą, jednak takie rozwiązanie ma pewną zaletę – można ustawić niezależnie poziomy głośności z obu przetworników, a następnie kontrolować głośność globalnie.

Gitara ma mocny rezonans pudła i jest głośna na tyle, że bez wzmocnienia można spokojnie zrobić rozgrzewkę i zestaw codziennych ćwiczeń. Po podłączeniu do wzmacniacza uzyskujemy okrągłe, perliste i ciepłe brzmienie przetwornika przy gryfie. Dwa humbuckery dają dźwięk podobny do tego spod gryfu, jednak jest nieco bardziej dźwięczny i detaliczny w górze. Przetwornik przy mostku zapewnia bardziej krzykliwy dźwięk z podkreślonym pasmem środkowym. Brzmienie może się kojarzyć ze specyfiką gitar typu ES-335, ma jednak swój indywidualny charakter. Z lekkim przesterem uzyskujemy wyrazisty dźwięk z przyjemną i otwartą górą. Stopniowe dodawanie czułości ujawnia, że konstrukcja z blokiem w środku jest odporna na sprzężenia, a przy tym ma przestrzeń, którą mogą poszczycić się tylko instrumenty typu semi hollow body.

PODSUMOWANIE

Klasyczna elegancja i szlachetne, okrągłe, a jednocześnie przestrzenne brzmienie przenikają się w tym pięknym instrumencie tworząc aurę, której nie sposób się oprzeć. Nawet grając proste melodie i podkreślając poszczególne dźwięki czy końcówki fraz wibratorem uzyskujemy dźwięk o wyjątkowym charakterze, pełen ciepła i energii. Brzmienie jest na tyle uniwersalne, że instrument sprawdzi się nie tylko w klimatach klasycznego rock and rolla czy rockaibilly, ale też w bluesie, jazzie, rocku, czy w klimatach popowych.

https://www.gretschguitars.com/