EPIPHONE Sheraton-II Pro

Na początku produkowany był ze strunociągiem Frequensator, potem ze stałym mostem Gibsona albo wibratorem Bigsby. Gitary te budowano w pierwszej wersji do 1970 r., w drugiej odsłonie wznowiono ich produkcję na Dalekim Wschodzie, a w 2000 r. powstał sygnowany model Johna Lee Hookera. Współczesna wersja Sheraton-II Pro, wyposażona w nieco inny osprzęt niż wcześniej, jest produkowana w pięciu wersjach kolorystycznych: cieniowanym Vintage Sunburst, czarnym Ebony, z transparentnym wykończeniem Natural, czerwonym Wine Red i granatowym Midnight Sapphire.

BUDOWA

Pudło rezonansowe oparte na wzorze ES-335 wykonane w całości ze sklejki klonowej ma lity blok w środkowej części. Dwie komory rezonansowe mają otwory w kształcie lifery „f” wykończone białym bindingiem, w lewej znajduje się wklejka z oznaczeniem modelu. Podobne pięciowarstwowe kremowo-czarne zdobienia otaczają krawędzie pudła rezonansowego wykończonego granatowym lakierem o głębokiej barwie, przez którą przebija usłojenie drewna. Gryf wklejony w pudło jest złożony z pięciu kawałków drewna – trzech szerszych klonowych, rozdzielonych wąskimi wklejkami z orzecha. Symetryczna główka mieści klucze olejowe Grover Rotomatic o stopniu przełożenia 18:1 w kolorze złotym. Front główki zdobi logotyp, okazały motyw roślinny zwany „Tree Of Life” wykonany z masy perłowej, oraz płytka zakrywająca śrubę regulacji gryfu.

Siodełko główki to coraz bardziej popularny Graphtech NuBone XL, czyli kość syntetyczna. Przednią krawędź główki otacza binding stanowiący przedłużenie zdobienia podstrunnicy wykonanej z drewna Pau Ferro i mieszczącej 22 progi medium jumbo, oznaczone blokowymi markerami z ozdobnego akrylu z wklejkami z naturalnej masy perłowej w środkowej części. Są one o tyle charakterystyczne, że nie umieszczono ich we wszystkich zwyczajowo oznaczanych pozycjach, a jedynie do XV progu.

Strunociąg Epiphone LockTone Stopbar i mostek LockTone Tune-o-matic wykończono w kolorze złotym, podobnie jak puszki przetworników ProBucker-2 przy gryfie i ProBucker-3 przy mostku. Humbuckery mają możliwość wyłączania po jednej cewce – przełączniki typu push/pull są zespolone z potencjometrami głośności. Pozostałe elementy układu elektrycznego są typowe dla instrumentów Gibsona – trójpozycyjny przełącznik przetworników i oddzielna regulacja barwy dla każdej przystawki.

Lakier korpusu przed zarysowaniami kostką chroni kilkuwarstwowa czarno-biała płytka z ornamentem jednoznacznie wskazującym markę gitary. Gniazdo wyjściowe, również ze złotym wykończeniem, podobnie jak gałki potencjometrów typu top hat z metalowym środkiem i skalą w dolnej części, umieszczono z przodu, kołki do paska w tradycyjnych dla gitar typu ES miejscach – w osi symetrii instrumentu, na dole i w stopce gryfu. Fabrycznie założony komplet strun to D’Addario 10- 46. W ofercie, jako wyposażenie opcjonalne, jest futerał typu hard case.

WRAŻENIA

Epiphone Sheraton-II to jedna z licznych wariacji na temat Gibsona ES-335 i już przy pierwszych oględzinach trzeba przyznać, że bardzo udana. Gitara prezentuje się okazale dzięki charakterystycznemu kształtowi i doskonałym proporcjom, a przy tym nadzwyczaj efektownie co warunkuje granatowe wykończenie i osprzęt w złotym kolorze. Gryf ma ceniony przez gitarzystów profil slim taper – spłaszczone C umożliwiające wygodną i szybką grę. Pokaźnych rozmiarów pudło rezonansowe przeważa szyjkę, która unosi się ku górze, co jest całkiem wygodne, jednak z drugiej strony trzeba pilnować by gitara nie ześlizgnęła się z kolana. Takich problemów nie ma gdy używamy paska.

Umieszczenie gniazda na froncie korpusu jest wygodne, bo nie trzeba macać boku gitary, ani tym bardziej odwracać jej, gdy trudno w nie trafić, jednak od strony estetycznej nie wygląda to najlepiej, szczególnie gdy mamy kabel z prostą wtyczką. Również ewentualne naprawy gniazda są w tym przypadku trudniejsze niż gdy gniazdo jest przykręcone do płytki zamontowanej na boku gitary. W kwestiach regulacji i eksploatacji nie zanotowaliśmy żadnych problemów.

BRZMIENIE

Głośność gitary z pudła wystarcza, by zrobić rozgrzewkę albo pograć po cichu w sypialni. Dźwięk jest ciepły i otwarty w górze, gitara dokładnie przekazuje artykulację. Po podłączeniu do wzmacniacza te spostrzeżenia nie tylko się potwierdzają, ale wręcz potęgują – słychać znacznie więcej niuansów artykulacji. Przetwornik przy gryfie daje miękkie, okrągłe brzmienie o typowej dla instrumentów semi-hollow przestrzeni. Włączając dwa przetworniki uzyskujemy dźwięk bardziej skonturowany i dobrze nadający się do szybkich akompaniamentów akordowych, chociażby w klimacie funky.

Przetwornik przy mostku daje wyraźne brzmienie z podkreślonym wyższym środkiem, które okazuje się bardziej użyteczne na przesterze. Po jego włączeniu duży zakres dynamiki zamienia się w harmonijną kontrolę przesterowania – od zupełnie czystej barwy przy delikatniejszych uderzeniach do ciepłego crunchu przy mocniejszych. Dodatkowe barwy uzyskiwane po wyłączeniu po jednej cewce w humbuckerach sprawiają, że instrument jest niezwykle uniwersalny. Świetnie sprawdza się nie tylko w klimatach klasycznego rock and rolla, rockabilly, jazzu, bluesa i rocka, ale przy włączonych pojedynczych cewkach nawet w country, ponieważ single dają brzmienie mocno zbliżone do stylistyki Telecastera.

PODSUMOWANIE

Epiphone Sheraton-II Pro to nie tylko pięknie wyglądająca gitara, ale przede wszystkim zaskakująco uniwersalny instrument, który zadowoli nie tylko naśladowców Johna Lee Hookera, B.B. Kinga i innych mistrzów bluesa, ale też sprawdzi się w innych gatunkach, za każdym razem gwarantując szlachetne i ciepłe brzmienie z dokładnym przekazem niuansów artykulacji. Licząc wszystkie kombinacje połączeń humbuckerów i singli uzyskujemy 8 barw podstawowych, które dają pewność szybkiego dopasowania się do nieraz skrajnych zastosowań muzycznych.

www.lauda-audio.pl