IBANEZ RGA61AL

Są w niej modele sześcio i siedmiostrunowe oparte na instrumentach linii RGA (RGA60AL, testowany właśnie RGA61AL i 7-strunowy RGA71AL), RGD (z promieniście ułożonymi progami RGD61ALMS, RGD71ALMS, ze standardowym układem progów RGD61AL, Ibanez RGD71AL), oraz S (S61AL i S71AL).

BUDOWA

Gitara o konstrukcji bolt-on ma korpus wykonany z drewna Nyatoh rosnącego w południowo-wschodniej Azji, Indonezji i na Filipinach. Front zdobi nakładka z klonu płomienistego z niezwykle efektownym wykończeniem nazwanym Indigo Aurora Burst Flat. Wzdłuż przedniej krawędzi korpusu biegnie szeroki, biały binding. Zaczepy do paska to konstrukcja z blokadami Schaller S-Locks. Tył korpusu, oprócz tradycyjnie stosowanego podcięcia pod żebra, ma profilowanie przy głębszym wycięciu od strony struny E1, również miejsce łączenia z gryfem za pomocą czterech niesymetrycznie rozłożonych śrub jest zaokrąglone, w podobny sposób jak w instrumentach serii RG i S.

Pięcioczęściowy gryf wykonany z ciemnego drewna Panga (podobnego do Wenge) z wklejkami z orzecha ma spłaszczony profil typu Nitro Wizard. Jego grubość przy I progu to zaledwie 19 mm, a przy XII – 21 mm. Szerokość podstrunnicy wykonanej z hebanu macassar przy siodełku główki wynosi 43 mm, a przy ostatnim z 24 progów Jumbo Sub Zero – 58 mm. Radius podstrunnicy wynosi 400 mm, menzura instrumentu to najczęściej spotykany w Ibanezach typu „Superstrat” rozmiar 25,5 cala, równy 648 mm. Z boku podstrunnicy od strony struny E6 zastosowano klasyczne znaczniki progów w formie kropek, a obok na jej bocznej krawędzi niewielkie markery fluorescencyjne, które ułatwiają orientację gdy na scenie przygasają światła.

Główka jest odchylona do tyłu, przy łączeniu z szyjką ma charakterystyczne zgrubienie wzmacniające to newralgiczne miejsce. Klucze to olejowe przekładnie Gotoh MG-T z blokadami w formie śrub dokręcanych ręcznie z tyłu. Front główki z dużym, białym logotypem ma takie samo cieniowane wykończenie jak korpus. Płytka zakrywająca śrubę regulacji gryfu jest wyposażona w ruchomą część, zatem by dostać się do śruby, wystarczy ją wysunąć, chociażby za pomocą kostki gitarowej. Mostek to stała konstrukcja Gibraltar Standard II – struny są przezeń przewleczone i zakotwiczone z tyłu w metalowych tulejach, z których dwie – dla strun A5 i E6 – są nieco przesunięte względem pozostałych i lepiej dopasowane do ich nieco dłuższej menzury (kąt struny na siodełku).

W miejscu, gdzie zazwyczaj w gitarach Ibanez znajduje się potencjometr barwy, w tym modelu zastosowano dwupozycyjny mikroprzełącznik wyłączający po jednej cewce humbuckerów Bare Knuckle Aftermatch, które sterowane ślizgowym przełącznikiem trójpozycyjnym razem z dwupozycyjnym dają w sumie 6 barw podstawowych (H mostek, H-H, H gryf, S mostek, S-S, S gryf). Układ elektryczny uzupełnia potencjometr głośności i gniazdo zamontowane prostopadle w boku korpusu.

WRAŻENIA

Obok tak wykończonej gitary trudno przejść obojętnie, a powodują to przede wszystkim bajeczne kolory frontu i główki oraz metalowych puszek przetworników, które wręcz grają feerią barw w zmieniającym się świetle. Co ciekawe, jakby na przekór kolorystyce, wykończenie jest matowe, a pod palcami bez problemów wyczuwa się pory drewna (zwróćcie uwagę na zdjęcie gryfu i widoczne pory drewna). Zarówno materiały, podzespoły, jak dopasowanie wszystkich elementów i jakość wykonania reprezentują bardzo wysoki poziom. Nie ma wątpliwości, że mamy do czynienia z dobrze przemyślanym i świetnie zaprojektowanym instrumentem klasy profesjonalnej, przeznaczonym przede wszystkim do ostrej, szybkiej gry. Umożliwia to wygodny korpus, spłaszczony profil gryfu, niska akcja strun oraz mostek dający wygodne i pewne podparcie prawej dłoni na masywnych odlewanych siodełkach.

Przetworniki Bare Knuckles są naprawdę mocne i szybko przesterowują wzmacniacz lampowy nawet na czystym kanale. Brzmienie jest mocne, nasycone środkiem i specyficznie skompresowane – w tym sensie, że gitara gra głośno nawet przy lekkim ataku. Oczywiście nie kłóci się to z dużą dynamiką instrumentu i jego wrażliwością na artykulację. Ale przez siłę przetworników, mogłaby to być gitara wyłącznie do przesterów, gdyby nie zastosowanie przełącznika rozłączającego cewki. Dzięki temu jest to całkiem uniwersalny instrument, który dzielnie broni się trybem singli, dających nam brzmienia czyste, lekkie overdrive, czy crunch. W tym ustawieniu uzyskuje się wyraźny dźwięk z przyjemnie rozwibrowaną i dźwięczną górą.

Pełne humbuckery pokazują za to pełnię możliwości na mocnym przesterze – brzmienie świetnie utrzymuje czytelność i oddanie niuansów artykulacji. Mimo metalowych i prog-rockowych inklinacji tego modelu, bez problemu sprawdza się on także w bardziej klasycznych klimatach rockowych a na lampowym wzmacniaczu tradycyjnie stosowanym do bluesa umożliwia granie także takich dźwięków. Najlepiej słychać to na załączonej próbce audio (CD dla prenumeratorów lub media.avt.pl).

Nagranie zaczyna się od pickupów rozłączonych, pozycja mostek, oba razem i gryf. Zwróćcie uwagę w II pozycji przełącznika na charakter singli połączonych równolegle – wyraźna „szklanka”, plasująca się gdzieś pomiędzy Stratem a Tele. Przy 0:18 wracamy znów do pozycji „mostek”, ale tym razem na pełnym już humbuckerze. Słychać wyraźnie, że pickup bardzo chce przesterować kanał czysty, na którym większość innych gitar zachowuje krystaliczną czystość nawet na wyższym GAIN – w tym przypadku był on ustawiony na 10-20%. Zaskakująco dobrze wypadają na nim jednak oba humbuckery razem (0:23) – to sound rodem z gitar hollow-body (z pewnością użyteczny w różnych kontekstach). Z kolei humbucker pod gryfem zaskakuje bluesowym wręcz brzmieniem (0:28), na którym po lekkim doprawieniem efektem typu overdrive dałoby się wyciąć rzetelne bluesowe solo. Gitarę w tego typu akcji słychać od 0:32 do 1:18 w zaimprowizowanym na szybko riffie i solówce. Po 1:19 pokazane są coraz mocniejsze nasycenia GAIN – a wszystko to Ibanez RGA61AL wydobywa z małego lampowego, bluesowego comba, bez użycia zewnętrznych przesterów, które mogłyby pociągnąć tę historię w jeszcze cięższe tematy.

PODSUMOWANIE

Wykonany w Indonezji Ibanez RGA61AL to instrument, który przykuwa uwagę niesamowitym wyglądem, rozpieszcza komfortem gry i daje oczywiście dużą przyjemność z grania mocnych riffów (ale nie tylko). Choć linia gitar Axion Label została zaprojektowana przede wszystkim do ciężkiego grania, to testowany model ze znakomitymi przetwornikami Bare Knukle dzięki możliwości rozłączania cewek sprawdzi się też w wielu innych, znacznie łagodniejszych klimatach muzycznych.

www.ibanezguitars.pl
www.meinldistribution.pl