Geneza prezentowanego efektu sięga 1979 r. kiedy rozpoczęto produkcję urządzenia Roland SDD-320 Dimension D. Był to studyjny sprzęt montowany w skrzyni typu rack 19” – zajmował w niej dwa moduły i miał charakterystyczny szereg prostokątnych przełączników trybów pracy.
Wyposażony w podwójne wejścia i wyjścia z gniazdami XLR oraz TS 1/4” na tylnym panelu, był często stosowany przez wielu producentów i realizatorów dźwięku do uzyskania przestrzennego, ale nie przesadzonego i gwarantującego czytelność brzmienia. Dobrze zachowane egzemplarze z tamtego okresu obecnie osiągają na aukcjach ceny rzędu 1100-1400 USD. Jego następcą był monofoniczny Boss DC-2 w formie kompaktowego efektu podłogowego produkowany w latach 1985-1989. Pozbawiony potencjometrów, z czterema przyciskami nad klapką wyłącznika nożnego, jednakże oferujący atrakcyjne, przestrzenne brzmienie szybko zyskał popularność wśród muzyków. Dziś jego wartość na rynku wtórnym kształtuje się w granicach 200-400 Euro w zależności od stanu egzemplarza.
Nowy model z prestiżowej serii Waza Kraft jest produkowany w Japonii i łączy brzmienia obu wspomnianych wyżej klasycznych efektów w znanej z wytrzymałości bossowskiej obudowie. W odróżnieniu od monofonicznego DC-2, może on pracować w trybie stereo – w bocznych ściankach zamontowano po dwa wejścia i wyjścia TS 1/4”. Do wyboru charakterystyki pracy służy mikroprzełącznik nad klapką wyłącznika i komory baterii. W lewej pozycji mamy tryb Dimension C, w prawej emulację SDD-320. Cztery przyciski z diodowym podświetleniem to w przeciwieństwie do starej edycji już nie analogowe przełączniki dające tylko 4 kombinacje, ale sterowanie układem elektronicznym dającym w sumie 20 brzmień dzięki możliwości dowolnego włączenia każdego z czterech trybów.
Dimension to nie to samo co efekt chorus, choć opiera się na podobnym założeniu. Jego brzmienie jest bardziej naturalne i otwarte niż w przypadku chorusa ponieważ wykorzystano w nim dwa modulatory, które nakładają się na siebie. Tryby pracy 1-4 różnią się intensywnością efektu, natomiast między różnica między trybem podstawowym a SDD-320 polega na tym, że emulacja efektu rackowego daje nieco inne zabarwienie przestrzeni. O ile w trybie mono dźwięk ma plastyczną głębię, to w trybie stereo instrument jeszcze bardziej ożywa uzyskując niebywałą szerokość w panoramie stereo. Włączenie więcej niż jednego trybu spośród 1-4 jednocześnie wzmacnia efekt przestrzeni, a w niektórych kombinacjach pojawia się okrągły, tłusto brzmiący chorus jednoznacznie kojarzący się z dekadą lat 80. – jest to szczególnie dobrze słyszalne w trybie emulacji SDD-320.
Brzmienie efektu Dimension bywa określane jako „chorus dla tych, którzy nie lubią chorusa” i w gruncie rzeczy wypada się z tym zgodzić, ponieważ dźwięk jest głęboki i przestrzenny, jakby trójwymiarowy, a jednocześnie ma słabiej słyszalną kołyszącą modulację charakterystyczną dla chorusa, który słychać wyraźnie w trybie SDD-320. Efekt wyposażono w wysokiej klasy bufor, który zapobiega degradacji sygnału za efektem, ma też ulepszony obwód bypass.
Przełączniki: MODE [1-4], MODE [S / SDD-320], BYPASS
Zasilanie: 9 V DC, 65 mA
Wymiary: 129 × 73 × 59 mm
Masa: 450 g
