JHS Andy Timmons

To tam w roku 2013 zaprzyjaźnieni sprzedawcy podsunęli mu efekt JHS Angry Charlie. Po drobnych modyfikacjach, które pod kierunkiem Andy'ego wprowadził Josh Scott, butikowy przester stał się jeszcze bardziej wyszukany a zmodyfikowane urządzenie stało się punktem wyjścia do opracowania efektu, który w pełni satysfakcjonując Andy'ego jest godny jego sygnatury. Pomysł opracowania takiego efektu, jak to zazwyczaj bywa w świecie muzyki, wziął się ze zwykłej, codziennej potrzeby. Andy Timmons to jeden z najbardziej cenionych, a co za tym idzie często podróżujących gitarzystów. Podczas tras koncertowych trafiał na różnego rodzaju backline – jak łatwo się domyślić, wzmacniacze, z którymi miał do czynienia na różnych scenach nie zawsze odpowiadały muzykowi. Innymi słowy nie dawały możliwości uzyskania jego charakterystycznego dźwięku opartego na ulubionym piecu Mesa Boogie Lonestar. Niewielki efekt stworzono po to, by uzyskać maksymalną powtarzalność jakże rozpoznawalnego i cenionego przez fanów brzmienia.

Odlewana obudowa w intensywnie czerwonym kolorze ma przykręcany czterema śrubami spód. Wewnątrz mieszczą się dwie płytki drukowane z mikroelementami osadzonymi w technologii druku powierzchniowego. Efekt nie ma możliwości podłączenia baterii, za to bez obawy można używać zasilaczy dających napięcie stałe 9 albo 18 V – gniazdo znajduje się w tylnej ściance. W ścianach bocznych zamontowano równolegle gniazda wejścia i wyjścia. Górny panel mieści cztery umieszczone blisko siebie potencjometry: VOLUME – regulacja poziomu wyjściowego efektu, EQ – klasyczny filtr barwy, AIR – regulacja najwyższego pasma, działa podobnie jak filtry typu BRIGHT poprawiając czytelność artykulacji, DRIVE – poziom czułości, a co za tym idzie – przesterowania. Mikroprzełącznik w prawym górnym rogu to wybór trybów pracy oddających specyfikę brzmienia wzmacniaczy o mocy 25, 50, 100 W. Trzeba jednak pamiętać, że ustawienie parametrów jest niestandardowe, tzn. 100 W jest w pozycji środkowej, 25 W w górnej, 50 W w dolnej.

Tryb odzwierciedlający wzmacniacz o mocy 100 W daje największą głośność i headroom, do tego przyjemnie iskrzący crunch. Włączenie trybu 50 W daje wyważoną proporcję mocniejszego przesteru z utrzymaniem dynamiki i przestrzenności brzmienia, choć dźwięk ulega nieco mocniejszej kompresji. W trybie 25 W kompresja jest intensywna, nasycenie przesteru największe, a poziom głośności najniższy – na tyle niski, że włączając ten tryb natychmiast podkręca się gałkę głośności, by zrekompensować tę różnicę. Nie jest to w żadnym wypadku wada, a raczej konsekwencja wynikająca z prawidłowego zaprojektowania efektu, który w tym trybie brzmi jak mocno wysterowany wzmacniacz lampowy z charakterystycznym odbiciem kompresji w dolnym paśmie. Przy tym uzyskujemy piękny, lejący się distortion i bardzo długie, wyrównane wybrzmienie.

Zasadniczą zaletą układu podwójnej korekcji jest to, że efekt bardzo łatwo dopasować do charakterystyki różnorodnie brzmiących wzmacniaczy, zarówno tych grających ciemnym brzmieniem, jak dających jasny, nośny dźwięk. Łatwo też uzyskać praktycznie takie samo brzmienie przy włączonej i wyłączonej funkcji BRIGHT we wzmacniaczu, co nie jest cechą spotykaną często. Kontrola tonu jest łatwa do opanowania i nawet przy mocniejszym rozkręceniu gałek korekcji przester nie drażni uszu jazgotliwą czy piaszczystą górą. Ma też tę właściwość, że gwarantując powtarzalność przesteru jednocześnie nie zmienia i nie degeneruje dźwięku gitary – podłączając różne instrumenty uzyskuje się podobnie brzmiący przester z zachowaniem charakteru instrumentu. Co najlepsze ta cecha utrzymuje się w konfrontacji z różnymi wzmacniaczami. Najprościej mówiąc, specyfika gitary pozostaje nienaruszona, a powtarzalność przesteru gwarantowana jest w każdych warunkach. Tak miało być w zamyśle Andy Timmonsa i konstruktorów JHS i istotnie, tak właśnie jest.

www.w-distribution.pl
www.jhspedals.com