STRYMON Timeline

Przez lata był też jednym z najtrudniejszych do odtworzenia w sensie technicznym - od echa taśmowego z ruchomą głowicą, przez podobne urządzenie z kilkoma głowicami odtwarzającymi, przez tranzystorowe linie opóźniające typu "bucket brigade", do echa cyfrowego gwarantującego znakomitą jakość dźwięku minęły dekady…

Otrzymany prosto z łódzkiego Guitar Center Strymon Timeline to zaawansowany procesor oferujący aż 12 rodzajów opóźnień pod względem brzmienia bazujących na tych rozwiązaniach, jednak w większości rozbudowanych o funkcje niespotykane wcześniej.

Obudowę tworzą dwa elementy wykonane ze szczotkowanej blachy o grubości 2 mm połączone od spodu czterema wkrętami. Wszystkie przyłącza umieszczono na tylnej ściance - pięć gniazd 1/4 cala to dwa wejścia, dwa wyjścia oraz gniazdo do podłączenia pedału ekspresji. Niewielki przełącznik służy do wyboru funkcji dwóch gniazd - prawe wyjście i wejście może bowiem służyć jako wysyłka pętli efektów. Dwa kolejne gniazda to złącza MIDI IN i OUT do przełączania ustawień z zewnętrznego sterownika, na końcu gniazdo zasilacza (w komplecie).

W lewym rogu górnego panelu umieszczono diodowy wyświetlacz alfanumeryczny, na którym pojawiają się funkcje i wartości zmienianych parametrów. Pod nim jest bezstopniowe pokrętło z wciskanym przełącznikiem do wyboru rodzaju efektu delay - do dyspozycji mamy aż dwanaście algorytmów klasy studyjnej: DIGITAL - czysty cyfrowy delay o szerokim paśmie przenoszenia; DUAL - dwie niezależne linie opóźniające, które można włączyć szeregowo bądź równolegle; PATTERN - odbicia wybijające różne schematy rytmiczne; REVERSE - odwrócone powtórzenia bazujące na długości dźwięku na wejściu, dzięki czemu można przewidzieć długość powtórzenia; ICE - opóźnienie sygnału i odtworzenie go w określonym interwale w stosunku do dźwięku podstawowego; DUCK - specyficznie "kwaczący" delay czuły na dynamikę granych dźwięków; SWELL - powtórzenia echa ze zmieniającą się głośnością; TREM - delay-tremolo bazujący na wybieranych oscylatorach niskich częstotliwości (LFO); LO-FI - delay będący przeciwieństwem wersji cyfrowej - z zakłóceniami, szumem i zmniejszającą się częstotliwością próbkowania; dTAPE - emulacja echa taśmowego z pojedynczą ruchomą głowicą, można również kontrolować takie parametry jak zużycie taśmy, nasycenie nagrania, szerokość pasma przenoszenia (podcięcie dołu), szybkość przesuwu taśmy; dBUCKET - symulacja klasycznego delaya półprzewodnikowego typu bucket brigade - do wyboru jest kilka charakterystyk układów scalonych oraz stopień utraty jakości dźwięku.

Pokrętło VALUE, podobnie jak TYPE, jest bezstopniowe, obracające się o 360 stopni, również ma w sobie przycisk umożliwiający przełączanie pomiędzy parametrami i ich wartościami, gdzie dłuższe wciśnięcie powoduje przejście do ustawień globalnych. Trzy kolejne gałki w górnym rzędzie to klasyczne potencjometry i jednocześnie parametry stosowane w efektach typu echo: TIME - czas opóźnienia, REPEATS - ilość powtórzeń echa, MIX - proporcja sygnału czystego i efektu. Potencjometry w dolnym rzędzie odpowiadają za ustawienia dodatkowych funkcji. FILTER to kontrola filtra barwy powtórzeń - w trybie dTAPE odpowiada za wiek wirtualnej taśmy, w dBUCKET za częstotliwość odcięcia filtra dolnoprzepustowego, w FILTER ustawia się nim środkową częstotliwość filtra LFO.

GRIT dodaje brzmieniu zniekształceń, w trybach dTAP i dBUCKET odpowiada za degradację jakości dźwięku powtórzeń. MOD SPEED, czyli szybkość modulacji LFO, w w dTAPE odpowiada za degradację taśmy. MOD DEPTH to głębokość modulacji, jednak w dTAPE steruje efektem wow i kołysaniem taśmy. Trzy przełączniki nożne spełniają różne funkcje, z których pierwszą jest wybór banku pamięci ustawień - w każdym banku mamy po dwa presety, w sumie jest 200 fabrycznych. Zmiana banku następuje przez jednoczesne naciśnięcie przycisku środkowego i prawego (bank w górę), bądź lewego (w dół). Aby włączyć bądź wyłączyć preset naciska się przełączniki A albo B - wyłącznik z przekaźnikiem (z brakiem wyczuwalnego punktu oporu i charakterystycznego stuknięcia w przyciskach) działa w trybie true bypass, co naturalnie powoduje, że po wyłączeniu efektu ścieżka sygnału powraca do analogowej. Można też włączyć tryb buffered bypass z analogowym buforem zapobiegającym degradacji sygnału na odcinku za efektem. Dłuższe przytrzymanie przycisku włączonego banku powoduje zapętlanie opóźnionego sygnału w nieskończoność. Przycisk TAP służy do szybkiego nabicia czasu opóźnienia, natomiast ustawienie ręczne określa się wspomnianym pokrętłem TIME, bardzo precyzyjną regulację z dokładnością do 1 ms daje pokrętło VALUE. Przyciski nożne służą również do obsługi loopera.

W pierwszym zetknięciu procesor wzbudza respekt, a młodych adeptów gitary może nawet przerażać gabarytami, ilością gniazd, przełączników i pokręteł. Po podłączeniu okazuje się jednak, że obsługa jest zaskakująco prosta - dzięki opisom na obudowie łatwo zorientować się jak przełącza się zapisane w pamięci ustawienia, a próba zmiany parametrów po kilku próbach (niekoniecznie z błędami) daje pojęcie o sposobie obsługi efektu. Jedno, co może nie być od razu oczywiste to zapisywanie własnych ustawień i uruchomienie loopera, który można włączyć przed albo po delay’u. Dłuższe wywody na temat brzmień, ich różnorodności i jakości dźwięku w przypadku tego efektu nie mają sensu - jest to profesjonalny procesor gwarantujący efekty najwyższej klasy, do tego mający wręcz niewyobrażalne możliwości, o których można się częściowo przekonać robiąc przegląd ustawień fabrycznych. Te - jak w rzadko którym efekcie - są w pełni użyteczne, a programowanie własnych ustawień przypomina odkrywanie baśniowych krain i nie jest to określenie przesadne. Efekt nie jest tani, jednak cena ma odbicie w jego jakości i możliwościach.

www.strymon.net
www.guitarcenter.pl