IBANEZ RG652AHM

To z czym zwykle kojarzymy Japonię, czyli szacunek do wykonywanej pracy, precyzja, jakość, funkcjonalność oraz piękno, jest zawarte w tych instrumentach. Flagowa seria RG ewoluuje od trzydziestu lat i mimo niezmienionego przez ten czas kształtu korpusu, w budowie tych instrumentów wciąż znajdujemy nowe rozwiązania techniczne przekładające się na znakomity komfort gry oraz świetne, niepodrabialne brzmienie.

Choć RG zwykle są kojarzone z układem przetworników H-S-S albo H-S-H, zwolennicy dwóch humbuckerów od lat zawsze znajdą coś dla siebie. Dwóch egzemplarzy testowanego modelu w różnych wersjach kolorystycznych – Antique White Blonde i Nebula Green Burst – w zespole Alestorm używa Máté Bodor. Co więcej, RG652 to obecnie jego ulubiona gitara, nic dziwnego, że gra na niej najczęściej, zakładając grube struny i opuszczając strój. Za dostarczenie instrumentu do testu dziękujemy sklepowi GuitarCenter.pl.

BUDOWA

Jesionowy korpus ma regularny i dobrze widoczny rysunek słojów. Z przodu prześwituje on przez warstwę białego lakieru, a jeszcze lepiej jest wyeksponowany na bokach i z tyłu, gdzie poliuretanowy lakier jest przezroczysty. W tylnej części jest anatomiczne podcięcie pod żebra i trzy czarne plastikowe płytki zakrywające gniazdo, układ elektryczny i sprężyny mostka – ostatnia płytka ma dwa otwory, przez które można wsunąć wkrętak i regulować naciąg sprężyn bez konieczności jej demontażu (i co za tym idzie pilnowania sześciu małych wkrętów). Przednią krawędź korpusu zdobi listwa bindingu w kremowym kolorze.

Gryf jest połączony z korpusem czterema wkrętami, miejsce łączenia ma z tyłu okrągłe profilowanie a same wkręty ustawione nieco asymetrycznie, by zapewnić lepszą ergonomię, ale i sztywność konstrukcji. Szyjka jest zbudowana z pięciu elementów – trzech szerszych listew klonowych rozdzielonych wąskimi wklejkami z orzecha. Jako surowiec do wykonania podstrunnicy o promieniu 430 mm posłużyło drewno klonu oczkowego – birdseye maple. Gryf ma spłaszczony profil Super Wizard, jego grubość przy I progu wynosi zaledwie 17 mm, przy XII progu – 19 mm. Szerokość podstrunnicy przy blokowanym siodełku główki wynosi 43 mm, przy XXIV progu – 58 mm. Progi w ilości 24 mają rozmiar jumbo i są niezwykle dokładnie wykończone w standardzie Premium Edge Treatment. Orientację w pozycjach ułatwiają czarne kropki z przodu i na bocznej krawędzi podstrunnicy. Główka jest odchylona o kilka stopni do tyłu, jej biały front zdobi logotyp, śrubę pręta napinającego zakrywa czarna płytka ze zwężeniem w okolicach siodełka, by zmieściła się między śrubami mocującymi poprzeczkę dociskającą struny.

Most to dwustronnie odchylany Ibanez Edge Locking Tremolo, podobnie jak klucze olejowe i siodełko główki, wykończony w kolorze Cosmo Black. Układ elektryczny oparto na dwóch mocnych pasywnych humbuckerach DiMarzio z magnesami alnico – przy gryfie jest to model Air Norton, przy mostku – Tone Zone. Pięciopozycyjny przełącznik ślizgowy daje następujące połączenia ich cewek: 1. humbucker przy gryfie (cewki szeregowo w przeciwfazie), 2. przetwornik przy gryfie – cewki połączone równolegle, 3. dwa humbuckery równolegle, 4. dwa single (cewki bliższe środka korpusu), 5. humbucker przy mostku (cewki szeregowo w przeciwfazie). Potencjometr głośności umieszczono blisko mostka, wspólna dla wszystkich połączeń kontrola barwy jest blisko krawędzi korpusu, w którego boku umieszczono ukośnie gniazdo – to jedno z charakterystycznych dla RG rozwiązań umożliwia łatwe przełożenie kabla za paskiem. Kołki do jego zaczepienia mają dość dużą średnicę, co zapewnia pewniejsze kotwiczenie. Gitara jest sprzedawana z eleganckim futerałem typu hardshell – idealnie dopasowanym do jej kształtu i wyłożonym czerwonym pluszem. Fabryczny komplet strun to miękki zestaw 9-42.

WRAŻENIA

Ibanez RG652AHM w wykończeniu Antique White Blonde to z pewnością jeden z najładniejszych „Ibków” na jakich kiedykolwiek grałem. Ten mleczny top, przez który prześwitują słoje jesionu to prawdziwy majstersztyk. W połączeniu z podstrunnicą z klonu wzorzystego (ptasie oczko) robi naprawdę spore wrażenie.

Słynny gryf Ibaneza o profilu „Super Wizard” z założenia gwarantuje komfort i tak właśnie jest. Można zaryzykować stwierdzenie, że to właśnie Ibanez zdefiniował współczesny profil gryfu – wąski i płaski. Podobnie jest z kształtem jesionowego korpusu (notabene stosunkowo lekkiego) – wszak design ten wraz z inżynierami Hoshino zaprojektował sam Steve Vai do swojej sygnatury Jem (dopiero potem uproszczono go nieco, pozbywając się chwytni „Monkey Grip” i wycięcia za mostkiem „Lion’s Claw” – pomijając te dwa elementy korpus RG to w zasadzie Jem). Mamy więc odpowiednią ergonomię, wygodny dostęp do najwyższych progów i wszystko to czego oczekiwać możemy od współczesnego, rockowego instrumentu.

Jeśli chodzi o brzmienia to duet przetworników DiMarzio Tone Zone i Air Norton stał się już klasyką rocka. To świetne przystawki do wszelkiej maści barw przesterowanych. Pickup pod mostkiem ma dość wysoki sygnał wyjściowy i mocno podkreślone pasma środkowe i niskie. To powoduje, że stosunkowo łatwo możemy przesterować to co przyczepiliśmy do drugiej strony kabla. Mamy po prostu więcej gainu, co w przypadku tej przystawki jest dość funkcjonalne, bo zakres przesterowania skutecznie możemy w szerokim spektrum kontrolować gałką VOLUME gitary – sygnał jest obecny i nie traci górnego pasma prawie do samego skręcenia gałki do zera.

Przetwornik pod gryfem ma niższy sygnał, bardziej zbliżony poziomem do klasycznych humbuckerów, ale szersze, bardziej zrównoważone pasmo z symboliczną przewagą środka. Przetwornik ten świetnie sprawdza się w barwach czystych, oferując uniwersalność od jazzu po metal (bez żartów), a na przesterze wprost śpiewa, sprawdzając się zarówno w długich nutach, jak i szybkich frazach. Artykulacyjnie jest to bardziej vintage – nie ciągnie dźwięków tak jak przystawki „hi-power”, ale daje bardziej naturalne i podatne na niuanse gry brzmienie. Zastosowano tu przełącznik pięciopozycyjny – oprócz dwóch skrajnych, klasycznych pozycji dostajemy trzy wersje połączeń cewek obu przystawek: humbucker gryfowy z cewkami połączonymi równolegle, oba pickupy razem szeregowo i wewnętrzne single tych humbuckerów szeregowo. Z czego najbardziej podoba mi się ta ostatnia opcja – naprawdę przydatna barwa i to nie tylko na czystym kanale.

W tym miejscu chciałbym dodać jedną dygresję – wiele osób na hasło „rozłączane cewki” od razu dodaje: „a’la Stratocaster, szklaneczka itp”. Nic z tych rzeczy – przestańmy porównywać wszystko co singlowe do Strata, bo ten układ pickupów ma swój własny, zupełnie odrębny charakter i kompletnie inne opcje sonorystyczne. I to co robi, robi naprawdę dobrze.

PODSUMOWANIE

Ibanez RG652AHM to piękny instrument z serii RG, która stała się już klasyką rocka obok Stratocastera i Les Paula (notabene RG jest w tej trójce najlepiej sprzedających się modeli gitar wszech czasów). Gwarantuje wygodę gry i funkcjonalność, która odnajdzie się w praktycznie dowolnym stylu muzyki. Jeśli idzie to w parze z dobrej jakości materiałami i wykonaniem z dbałością o detale, mamy już połowę sukcesu. Druga jego część leży w rękach muzyka, którego talent i umiejętności mogą zaczarować publiczność. Czego i tobie – drogi Czytelniku – życzę, być może właśnie z RG652.