JACKSON Pro Misha Mansoor Juggernaut HT6 SW

Autor testu: Marcin Komorowski

Za jednego z twórców djentu uznawany jest Misha Mansoor - amerykański gitarzysta prog-metalowego zespołu Periphery. Jednak jak sam twierdzi "nieważne, czy nazywają to progresywnym metalem czy djentem właśnie. Nie ma to dla mnie żadnego znaczenia, ważne bym był zadowolony sam z siebie". Niewątpliwie jest zadowolony z rezultatów współpracy z Jackson Guitars, dzięki której powstała seria wyczynowych gitar 6 i 7-strunowych do szybkiego i ostrego grania pod nazwą Juggernaut (tego wyrazu używa się na określenie destrukcyjnej i niepowstrzymanej siły. We współczesnym języku angielskim nazywa się też w ten sposób wielkie ciężarówki, wcześniej oznaczał wóz wiozący wizerunek hinduskiego boga). Wersje produkowane z USA z topami z klonu wzorzystego i misternym wykończeniem kosztują ponad 3000 USD, egzemplarze serii Pro są produkowane w Indonezji a ich cena to około 800 Euro.

BUDOWA

Korpus typu super-strata o kształcie charakterystycznym dla gitar Jacksona wykonano z lipy. Głębokie wcięcia korpusu mają profilowania zarówno z przodu jak z tyłu, co pozytywnie wpływa na komfort gry, podobnie jak anatomiczne podcięcie tylnej krawędzi stykającej się z tułowiem. Jednoczęściowy klonowy gryf jest przykręcony czterema śrubami w tulejach zaokrąglonej, asymetrycznej stopki. Hebanowa podstrunnica ma promień łuku wynoszący aż 16 cali, czyli około 40 cm. Progi w rozmiarze jumbo w ilości 24 oznaczono kropkami po lewej stronie w pozycjach od I do XII, i po prawej od XV do XXIV progu. Znaczniki na boku podstrunnicy to Luminlay - są one zrobione z fluorescencyjnego materiału, który po naświetleniu w ciemnym otoczeniu świeci przez chwilę.

Ostro zakończona główka o asymetrycznym kształcie mieści blokowane klucze olejowe w układzie 3+3, a pomiędzy nimi kaligraficzny logotyp marki. Szyjka jest z tyłu olejowana, jedynie front główki ma wykończenie korespondujące z korpusem. Na jej tylnej stronie umieszczono informację o kraju produkcji, którym w tym przyapadku jest Indonezja, oraz numer seryjny. Śrubę do regulacji krzywizny gryfu zamontowano przy końcu podstrunnicy, za ostatnim progiem - jej obracanie nie wymaga luzowania strun ani używania dedykowanego klucza, zamiast tego wystarczy niewielki klucz ampulowy albo wkrętak.

Mostek, podobnie jak pozostałe elementy osprzętu, z czarnym wykończeniem, to moduł stosowany również w gitarach Charvel - HT6 Hardtail - prosty pod względem budowy, ze strunami przewleczonymi przez korpus i osadzonymi w tulejach. Siodełka to blokowe odlewy ze szczeliną w środku i dwiema śrubkami z końcówkami imbusowymi do regulacji akcji strun.

Gitara jest uzbrojona w dwa humbuckery Jackson MM1 (jak łatwo się domyślić, skrót od inicjałów sygnującego instrument muzyka) w czarnych metalowych puszkach z nabiegunnikami z regulacją wysokości za pomocą śrub. Pięciopozycyjny przełącznik ślizgowy daje następujące kombinacje połączeń: 1. humbucker przy mostku, 2. wewnętrzne cewki obu humbuckerów, 3. dwa humbuckery, 4. skrajne cewki obu humbuckerów (najbliższa gryfu i mostka), 5. humbucker przy gryfie. Przetworniki mają wspólną regulację głośności i barwy, a pod gałką TONE mieści się przełącznik typu push/pull umożliwiający rozłączanie cewek, co daje kolejne kombinacje, czyli brzmienie singli. Układ elektryczny zakrywa z tyłu dość duża czarna płytka przykręcona czterema wkrętami - jej powierzchnia musiała objąć stosunkowo szeroko rozstawione potencjometry i przełącznik, jednocześnie zapewniając od środka dostęp do gniazda wyjściowego, które zamontowano w boku korpusu na metalowej płytce.

WRAŻENIA

W pierwszym kontakcie z gitarą zwraca uwagę świetne wykończenie. Jakkolwiek instrument jest przystępny cenowo, bo pochodzi z indonezyjskiej fabryki, to jego dopracowanie jest perfekcyjne. Matowy lakier w połączeniu ze srebrnym kolorem podnosi walory wizualne. Olejowany gryf ma satynowy połysk i jest przyjemny w dotyku, jednocześnie gwarantuje, że dłoń się do niego nie przykleja. Podstrunnica nie ma żadnych przebarwień - kolor jest głęboki. Wrażenia estetyczne potęgują czarne blokowane klucze, metalowe puszki pickupów i prosty mostek bez zbędnych detali. Długie, ostro zakończone rogi korpusu i kształt główki nie pozostawiają złudzeń, że jest to gitara do ostrego grania. Z tyłu jednak są spiłowane, co wraz z profilowaniem korpusu gwarantuje, że gitarą nie będziemy zaczepiać o części garderoby. Duży radius podstrunnicy ułatwia granie szybkich przebiegów.

BRZMIENIE

Fabrycznie założone struny to komplet dziewiątek, więc do grania w niższych strojach niż standardowy trzeba założyć grubsze, bo na tak miękkich rasowy djent raczej trudno uzyskać. W przypadku tej gitary na temat barw czystych raczej nie ma sensu się rozwodzić - to instrument do masywnego przesteru i w tym zastosowaniu sprawdza się znakomicie. Nawet na bardzo silnym przesterze dźwięk zachowuje klarowność - dół jest precyzyjnie osadzony, środek energetyczny choć wyważony, nie dominuje zanadto nad pozostałymi pasmami, góra gwarantuje przestrzenność i czytelność brzmienia. Prostota wyglądu jest odwrotnie proporcjonalna do możliwości brzmieniowych, ponieważ zamiast podstawowych brzmień humbuckerów mamy jeszcze dodatkowe kombinacje oparte na singlach, które całkiem dobrze sprawdzają się na czystym kanale wzmacniacza.

PODSUMOWANIE

Jackson Pro Misha Mansoor Juggernaut to prawdziwe narzędzie djentowego mordu. Co ciekawe, pod względem brzmienia naprawdę blisko mu do modelu custom shop artysty, na którego podstawie był budowany, a jest to tym bardziej zadziwiające, że oba instrumenty dzieli przepaść cenowa. Tu za rozsądną kwotę otrzymujemy gitarę, która wygląda jak na metalowe wiosło przystało, ale też jest wygodna i gwarantuje stylowe brzmienie, oczywiście nie tylko w klimatach djent, ale także w innej stylistyce opartej na przesterowanym brzmieniu.