PALMER Distortion, Solid Metal

Sprawdźmy, co oferują te kostki i czy ich nazwy dobrze oddają charakter uzyskiwanego brzmienia

Budowa

Pierwsze, co zwraca uwagę w konstrukcji efektów, to ich prawdziwie pancerne obudowy. Głównym elementem każdego z nich jest kawałek grubej blachy stalowej wygiętej w kształt litery "U", dzięki czemu uzyskano miejsce na montaż całego układu (również zamkniętego w metalowej obudowie). Blacha wystaje poza tylną krawędź obudowy układu elektronicznego, dzięki czemu producentowi udało się uzyskać wyjątkowo przydatną, szczególnie podczas pracy w warunkach scenicznych, strefę zabezpieczającą wtyki wejścia/wyjścia oraz zasilania wpięte z tyłu obudowy. Tym sposobem wtyki nie są narażone na przypadkowe wyłamanie po przypadkowym szarpnięciu lub uderzeniu. Cała dolna powierzchnia każdego z urządzeń została pokryta miękką gumą, dzięki czemu efekty pewnie spoczywają na podłodze.

Równie solidnie wykonano gałki przetworników. Są to elementy metalowe, działające z wyraźnie wyczuwalnym oporem, pewnie i gładko. Całości dopełniają kontrolki LED sygnalizujące pracę efektów, solidne przełączniki nożne oraz gniazdo na baterię 9 V, do którego dostęp uzyskujemy od spodu urządzeń. Każdy z efektów został wyposażony w układ true bypass.

Distortion

W tej żółtej obudowie kryje się klasyczny efekt typu distortion przeznaczony do szerokiego spektrum zastosowań z naciskiem na obszar lżejszych odmian metalu. Urządzenie wyposażono jedynie w trzy regulatory (FILTER, DISTORTION i VOLUME). Przeznaczenie dwóch ostatnich z nich jest raczej oczywiste (głębokość zniekształcenia i poziom wyjściowy), natomiast działanie pierwszej wymaga paru słów wyjaśnienia - FILTER zastępuje typową korekcje w zakresie basu i wysokich tonów pozwalając na płynną zmianę wzajemnego stosunku tonów niskich i wysokich. Im bardziej skręcamy gałkę w prawo, tym większy udział w brzmieniu pasma niskiego, natomiast w skrajnie lewym położeniu uzyskujemy ostry (lecz pozbawiony podstawy basowej) ton klasycznego distortiona.

Działanie tego regulatora jest ciekawe, choć zakres naprawdę użytecznych barw znajduje się poniżej godz. 12.00, a więc w połowie całego spektrum możliwych do uzyskania brzmień. Strefa na prawo od pozycji centralnej bardzo mocno tłumi wysokie tony i może sprawdzić się jedynie przy wyjątkowo jasno brzmiących przetwornikach. Zakres gainu zawiera się w granicach normy dla tego typu urządzeń, pozwalając na osiągnięcie także stosunkowo łagodnego drive’u, który wraz z głębszym przekręceniem gałki FILTER w prawo daje nawet coś na kształt ciemnego brzmienia jazzowego. Przy wyższych wartościach gałka DISTORTION daje rasowe brzmienie dla miłośników klasycznego heavy metalu. Chciałoby się nieco popracować nad barwą poprzez dodanie niskich tonów bez jednoczesnego przycięcia góry, niestety możliwości w tym zakresie są ograniczone specyfiką działania regulatora FILTER.

Solid Metal

A co znajdziemy na pokładzie kolejnego efektu - Solid Metal? Pierwsze, co rzuca się w oczy, to nieco dłuższa obudowa, na której zmieściło się aż sześć potencjometrów, przy czym cztery z nich (LOW, MID, MID FREQ, HIGH) znalazły się w jednym rzędzie, natomiast dwa pozostałe (DIST, VOLUME) poniżej. Możliwości regulacyjne tego efektu są znacznie większe niż w przypadku kostki Distortion. Poza kontrolą poziomu przesterowania i poziomu sygnału wyjściowego (DIST i VOLUME), mamy tu dostęp do niezależnej kontroli basów, środka pasma i tonów wysokich. Szczególnie środek daje duże duże pole do popisu za sprawą możliwości płynnego wyboru kontrolowanej częstotliwości (MID FREQ). Zakres działania obydwóch gałek odpowiedzialnych za ten przedział pasma jest dobrany optymalnie i umożliwia bardzo głęboką ingerencję w brzmienie. To, co odróżnia dobre brzmienie mocno nasyconej gitary od kiepskiego, przeładowanego gainem i jazgotliwego przesteru znanego z nieudanych efektów zniekształcających, to między innym sposób, w jaki traktowane jest środkowe pasmo.

Tutaj Palmer Solid Metal spisuje się wzorcowo i daje gitarzyście doskonałe narzędzie do kontroli brzmienia. Potencjometr odpowiedzialny za niższe rejestry (LOW) dodaje do brzmienia solidnego kopa, z którym lepiej nie przesadzać, ponieważ jego zakres jest na tyle szeroki, że na efekcie powinno wręcz znaleźć się ostrzeżenie: "Uwaga: gałka LOW nabiera rozpędu pod koniec zakresu niebezpiecznie przenosząc dźwięk gitary na terytorium zarezerwowane dla basu". Tak właśnie jest - przez większość zakresu regulacja przebiega płynnie i spokojnie, natomiast pod koniec gwałtownie przyśpiesza dodając do dźwięku solidną dawkę mocnego basu. Z czymś takim nie da się ukręcić słabego brzmienia. Ostatnia gałka (HIGH) to kolejne narzędzie wyzwalające dodatkowe pokłady energii, za sprawą którego dźwięk nabierze ostrości z wyraźnym konturem.

Solid Metal jest bardzo uniwersalny, pozwala na ukręcenie zarówno ciepłego brzmienia rockowego, jak i ostrego, ekstremalnie nasyconego soundu z obszaru o nazwie metal (rzecz jasna z odpowiednią liczbą groźnych przedrostków przed słowem "metal").

Podsumowanie

Obydwa testowane efekty Palmera zasługują na uwagę, choć moim faworytem jest Solid Metal. Nie tylko za sprawą większego zakresu przesteru, ale przede wszystkim za sprawą niezwykle efektywnie i precyzyjnie działającego korektora. Mocną stroną efektu Solid Metal jest możliwość precyzyjnego wyboru częstotliwości środka, co daje olbrzymie możliwości w zakresie kształtowania brzmienia.