Krzysztof Borek (Figuresmile)

Jesteśmy zadowoleni. Płyta jest tak odbierana, jak chcieliśmy żeby była odbierana. Ludzie zwracają szczególną uwagę na utwory, które wiedzieliśmy, że muszą się w jakiś sposób wyróżniać. W moim odczuciu muzyka progresywna, a do worka z takim napisem zostaliśmy kiedyś wrzuceni, potrzebuje takich produkcji jak "In Between". To bardzo niewdzięczna szufladka bo taka muzyka jest dzisiaj raczej niemodna dlatego uważam, że jeśli już musimy funkcjonować w obrębie jej prawideł i zasad, musimy zaskakiwać. Myślę, że "In Between" zaskakuje pozytywnie i to nasz sukces.

Dla mnie "In Between" jest inną płytą niż "Towards The Light". Może nie jest to jakaś radykalna zmiana ale na pewno jest odczuwalna i to chyba wystarczy. Nie sądzę, żeby totalna zmiana frontu była czymś dobrym dla nas. Z drugiej strony, ciągle trzymamy w rękach te same instrumenty, ciągle mamy tę samą wrażliwość jako ludzie i sądzę, że takie dźwięki są nam najbliższe i na scenie potrafimy być w związku z tym z nimi najbardziej szczerzy. Doszła elektronika, gitara akustyczna, wiolonczela oraz sample i czujemy się z tym ekstra. Zmiany są.

Oczywiście. Na koncertach set z "Towards The Light" to żelazna pozycja. Gramy z tej płyty trzy numery a także dwa z nigdy nie wydanej Epki "By The Flash Of Will".

Nie wiem jak reszta chłopców, ale ja nie zmieniłbym nic. Jest dokładnie tak jak miało być. Jakkolwiek to brzmi (śmiech)

Utwór bardzo dobrze wypada na żywo i myślę, że właśnie w takich warunkach najlepiej go słuchać. Umieściliśmy go w połowie albumu na zasadzie takiego kopniaka, bo jak wiadomo to najmocniejsza pozycja na "In Between", po którym następuje wyciszenie w postaci "Under My Eyelids" i "Holy Antics".  Poza tym jest w nim bardzo ważny dla mnie tekst i na dziś uważam, że dobrze, że nie wylądował w koszu.

Była cała masa pomysłów na okładkę i cała masa pomysłów na ich realizację. Niektóre były naprawdę przednie i czasem żałuję, że z nich nie skorzystaliśmy. Okładka jaka finalnie zdobi nasz krążek wręcz razi surowością, ale dzięki temu się wybija, rzuca w oczy. Myślisz sobie "A to co za płyta?? Kto mógł wpaść na taki pomysł??" (śmiech). Jeśli chodzi o myśl przewodnią to wydaje mi się, że jest bardzo czytelna w połączeniu z tytułem płyty. Żyjemy "w pomiędzy" co reprezentuje czarno biały kwadrat a szarość, na której jest umieszczony, przedstawia tak zwany "złoty środek", czyli nasze dążenie do równowagi. Sytuacja podmiotu lirycznego jest raczej reprezentowana przez ten dwukolorowy kwadrat. Niestety bądź stety. W zależności od punktu widzenia czy też słyszenia.

Rafał nie jest członkiem zespołu i nie towarzyszy nam na scenie. Myślę, że można go nazwać przyjacielem zespołu. Czasem jedziemy razem na koncert i Rafał siedzi za konsoletą ale generalnie nie tworzy z nami projektu pod nazwą Figuresmile na żywo. Jego partie podczas koncertów są odpalane z pada przez Marcina (perkusistę).

Szymon, który nagrał partie do "Holy Antics" i "Under My Eyelids" był po prostu "pod ręką". Nie mieliśmy czym wypełnić pustki w tych dwóch kompozycjach i zastanawialiśmy się w studio co tam nagrać. Wtedy Rafał zaproponował wiolonczelę i wszyscy pomyśleliśmy "czemu nie?". Był to chyba jedyny spontaniczny i nieplanowany pomysł jaki znalazł się na płycie co wcale nie oznacza, że zły. A na kolejnych krążkach, jeśli takowe powstaną, może równie dobrze zabrzmieć jakiś dęciak. Jestem wielkim fanem jazzu więc czemu nie?

W moim na pewno. Uwielbiam takie spokojne klimaty i marzy mi się nagrać album solowy z akustycznymi kompozycjami, których mam kilka, a które nie przechodzą w Figuresmile (śmiech). Może kiedyś (śmiech). Na razie jest pomysł.

Do tej pory, w większości, główne motywy i linie przynosiłem ja a później cały zespół nad nimi pracował na próbach. Tak powstał w zasadzie cały "In Between" z wyjątkiem "Sun G" i "Lets Rush Out’, do których główne partie skomponował Wojtek Gnus. Wiem jednak, że taki schemat pracy komponowania piosenek na nową płytę już nie przejdzie więc będziemy musieli się przestawić na inne tory. Chcemy położyć główny nacisk na improwizacje i wyławianie z nich "tego czego" co będzie stanowić podwaliny pod nowe kompozycje. Poza tym, nasz nowy album, jeśli powstanie, będzie na pewno po polsku. To plan numer jeden.

Na to pytanie zdaje się odpowiedziałem wcześniej (śmiech). Tak to już jest, że liderem jest wokalista i nie stanowimy w tej kwestii wyjątku. Ja piszę wszystkie teksty i dużo muzyki. Ja stoję przy mikrofonie podczas koncertów i udzielam większości wywiadów, więc sądzę, że jestem liderem Figuresmile.

Śpiewanie po angielsku to pewnego rodzaju przykrywka niedociągnięć w kwestiach czysto warsztatowych jeśli chodzi o pisanie. Wiadomym jest, że naprawdę dobrych tekściarzy jest mało, bo to trudna sprawa jest i tyle. Śpiewanie po angielsku to także efekt naszych zapatrywań na zaistnienie na rynku zagranicznym. Jak już jednak mówiłem wcześniej, następny album będzie po polsku. Na pewno. Jeśli oczywiście taki kiedykolwiek powstanie.

To wybór naturalny. Warunki, jakie proponowały nam firmy fonograficzne były tak niedorzeczne, że nie zastanawialiśmy się nawet dnia nad sposobem wydania płyty. Po prostu. Następnym razem będzie pewnie tak samo.

Raczej nie. Mamy czyste konto bo wszystko zainwestowaliśmy w "In Between". Ale ja odczuwam już chęć robienia nowych rzeczy więc zobaczymy.