I’m With You

"I’m with You" nie jest rewolucją, jaką zgotowała niegdyś psychodeliczno-metalowa gitara Dave’a Navarro na "One Hot Minute". Jednak nowy styl Papryczek jest bardzo wyczuwalny. Cecha charakterystyczna - brak przebojów. Jest to album zdecydowanie nieradiowy. W nowy krążek Red Hotów trzeba się po prostu dobrze wgryźć, by usłyszeć na nim wszystko co świeże i zaskakujące. Do konsumpcji "I’m with You“ zdecydowanie przydadzą nam się porządne słuchawki. Nie jest to płyta do poskakania ani do trzepania głową w trakcie jazdy samochodem. Pigułkę, jaka widnieje na okładce albumu, warto połknąć siedząc wygodnie w fotelu i popić ulubionym napojem. Potem już Red Hoci zadbają o muzyczny relaks na najwyższym poziomie.

Zaczynają od "Monarchy Of Roses". Bardzo przyjemnie pląsający bas. Jakby nic się nie zmieniło. Czekam na jakąś wspaniale wynikającą z utworu solówkę w stylu Frusciante... i pierwsze zaskoczenie. Josh serwuje nam krotki połamane, trochę nie pasujące do reszty utworu solo. "Factory Of Faith" to kapitalna linia basu Flea, Anthony rapuje zwrotkę, gitara z różnorodnymi efektami śmiga w tle. Trzeci numer "Brendan's Death Song" to klasyczna papryczkowa ballada. Poprawka. Byłoby tak, gdyby nie przyspieszenie w trzech czwartych utworu i bardzo rozbudowana końcówka. Pierwszy i nie ostatni perkusyjny majstersztyk Chada Smitha. Dalej kawałek z afrykańskimi inspiracjami czyli "Ethiopia", jednak nie specjalnie przekonywujący. "Annie Wants A Baby" brzmi trochę jakby wyjęte z "By The Way". Ten kawałek to popis wokalny Antonhy’ego. Rapowana zwrotka "Look Around" nawiązuje do "Purple Stain" z albumu "Californication". Na szczęście lekko płynący refren z funkową gitarą znów tworzy nową jakość. Docieramy do pierwszego singla z "I’m With You", czyli "The Adventures of Rain Dance Maggie". Moim zdaniem świetny wybór, synteza tego co znajdziemy na całym krążku. "Did I Let You Know" to jeden z moich faworytów. Świetna melodia, nagłe wejście trąbki i falsetowe chórki Josha. W "Goodbye Hooray" robi się szybciej i bardziej zadziornie. Świetna robota sekcji rytmicznej Flea - Smith. Klawisze w "Happiness Loves Company" to kolejna oznaka zmian w stylu Red Hotów. Słychać wyraźne beatlesowskie inspiracje. Esencję relaksu odnajduję w "Police Station", gitara Josha w tym utworze chyba najbardziej przypadła mi do gustu. Następny utwór "Even You Brutus?" to mój ulubiony numer na całej płycie. Cudnie bujające zwrotki, trochę w stylu The Roots i refren ze świetnymi klawiszami. "Meet Me at the Corner" to jedna z ładniejszych melodii. Doskonała na jesienne, słoneczne popołudnie. Album zamyka "Dance Dance Dance", moim zdaniem najbardziej nijaka z kompozycji na "I’m with You“.

Podsumowując, nowa płyta Red Hot Chili Peppers trzyma wysoki poziom. Chociaż po cichu liczyłem na bardziej radykalne zmiany. Ten album to przede wszystkim popis Flea i Chada Smitha. Anthony Kiedis na "I’m With You" śpiewa chyba najbardziej dojrzale i różnorodnie w swojej karierze. Natomiast debiutujący w roli gitarzysty Red Hotów Josh Klinghoffer nie zawiódł i myślę, że był to dopiero przedsmak tego, co pokaże nam na następnej płycie.

"Zarobiliśmy już tyle pieniędzy, że do końca życia moglibyśmy siedzieć na plaży i jeść burrito" - powiedział Flea w jednym z wywiadów przed ukazaniem się "I’m With You“. Dobrze, że nadal wolą po prostu grać.

Maciej Pietrzak