Światło i cień. Jimmy Page w rozmowach

"Światło i cień. Jimmy Page w rozmowach" ukazała się w październiku, polski przekład ujrzał zaś światło dzienne zaledwie kilka tygodni później, w ostatnich dniach listopada. To imponujące i godne pochwały tempo, które, mam nadzieję, stanie się nowym standardem na naszym wydawniczym rynku, na który wciąż wiele książek, traktujących o muzyce, trafia lata, albo przynajmniej miesiące od daty zachodniej premiery. Jak wskazuje już sam tytuł, nie jest to klasyczna biografia Page'a, ale zapis kilku rozmów, jakie przeprowadził z nim Brad Tolinski, uzupełnionych biograficznymi informacjami, dotyczącymi kariery gitarzysty. Najistotniejszy jest jednak fakt, że Tolinski to redaktor naczelny magazynu "Guitar World", dlatego książka różni się zasadniczo od większości biografii zespołów czy muzyków, za którymi stoją zawodowi biografowie, albo dziennikarze muzyczni - teoretycy.

"Jako dziennikarza zawsze intrygowało mnie, dlaczego nikt nigdy nie pytał go o sprawy zawodowe. Sądzę, że zastanawiało to samego Page'a. A ja właśnie o nich pragnąłem przeczytać, a także napisać." To zdanie z przedmowy wydawnictwa najtrafniej oddaje charakter "Światła i cienia". Autor, rozmawiając z Page’m - gitarzystą oraz, co wcześniej zdarzało się szczególnie rzadko, Page’m - producentem, odpowiedzialnym za wyjątkowe brzmienie Led Zeppelin, skoncentrował się na kwestiach czysto merytorycznych. Owszem, pojawia się kilka pytań na temat okultyzmu (którym towarzyszą bardzo ogólnikowe, wymijające odpowiedzi Page'a) czy rock'n'rollowego stylu życia, z którego słynęli Zeppelini, jednak dominująca część książki to rozmowy o muzyce i muzycznych aspektach kariery Led Zeppelin oraz Page'a, technologii, technice rejestracji dźwięku i gry na instrumencie, okładkach, koncertach, etc.

Choć książka zawiera informacje, które można znaleźć choćby w wydanych po polsku biografiach Led Zeppelin autorstwa Stephena Davisa czy Micka Walla, zasadniczo różni się od nich właśnie dzięki naciskowi położonemu na zagadnienia muzyczne. Zamiast sensacyjek i seksu, dragów i alkoholu, dowiemy się na przykład (by sięgnąć po tematy pierwsze z brzegu), jak Page uzyskał pogłos w "Dazed and Confused" albo dlaczego "Since I've Been Loving You" zagrane jest w tonacji c-moll. Takich szczegółów są tu setki, a co więcej, dzięki umiejętności snucia opowieści przez głównego bohatera, zostały one podane w taki sposób, który może zainteresować nawet gitarowych laików.

Kolejne rozdziały "Światła i cienia" ułożone są w chronologicznym porządku, począwszy od gitarowych początków Jimmy'ego, jego kariery jako muzyka sesyjnego we wczesnych latach '60, gry w Yardbirds i Led Zeppelin oraz życia post-zeppelinowego, to jest solowych materiałów, pracy z Paulem Rodgersem, Davidem Coverdale, Robertem Plantem, The Black Crowes, aż po występ w londyńskiej O2 uwieczniony na "Celebration Day", udział gitarzysty w ceremonii zamknięcia Igrzysk Olimpijskich w Pekinie w 2008 roku oraz realizację filmu "Będzie głośno". Do tego dochodzą dodatkowe materiały, w tym m.in. bardzo ciekawa opowieść gitarzysty Chrisa Dreji o Yardbirds, rozmowy z Jeffem Beckiem, Johnem Paulem Jonesem, Jackiem White'm, Rodgersem, a nawet przegląd gitarowo-wzmacniaczowego arsenału Page'a.

"Światło i cień" nie wyczerpuje rzecz jasna tematu życia i twórczości Jimmy'ego Page'a, ani tym bardziej losów całego Led Zeppelin. Tolinski, którego niemal bezkrytyczna fascynacja twórczością jego interlokutora jest tu całkiem wyraźna (co rzuca się w oczy choćby w przypadku oceny - w większości raczej miałkich - dokonań post-zepellinowskich) nie miał zresztą takich aspiracji. Autor stwierdza w przedmowie, że chodziło mu po prostu o to, by pokazać "jak wybitny artysta objaśnia swoją muzykę". Cel ten bez wątpienia został osiągnięty.    

Brad Tolinski - Światło i cień. Jimmy Page w rozmowach
przekład: Jacek Sikora
Wydawnictwo Bukowy Las
312 s.

Szymon Kubicki