Skala jazzowa

W teorii nie ma pojęcia takiego jak "skala jazzowa". Dowolną skalę można zagrać na sposób jazzowy, odpowiednio frazując, stosując typową dla jazzu artykulację, czy dodając obiegniki i dźwięki chromatyczne. Tak więc to sposób zagrania skali czyni ją "jazzową". Zastanówmy się jednak co może mieć na myśli człowiek używający terminu "skala jazzowa".

Często tym terminem określa się skalę alterowaną, stosowaną do tworzenia napięcia na dominantach. Być może właśnie to napięcie (dysonans) jest kojarzone z Jazzem, stąd pewnie nazwa. W skali tej, oprócz podstawowych składników dominanty, znajdziemy obniżone oraz podwyższone kwinty i nony (na przykład G Alterowana - G Ab A# B Db D# F).



Są też muzycy, którzy skalami jazzowymi nazywają tak zwane skale "be-bop", których budowa polega na dodaniu dźwięku przejściowego w takim miejscu skali, aby na mocnych miejscach metrycznych wypadały dźwięki akordu, który ta skala ogrywa. Na przykład skala dla akordu G7 (G B D F) stanie się skalą "be-bop" kiedy dodamy dźwięk F# jako przejściowy pomiędzy septymą a prymą akordu (G Miksolydyjska be-bop - G A B C D E F F#).



Jak widać, akcent rytmiczny uzyskują nuty będące składnikami akordu G7: G-B-D-F. Pozostałe nuty, aczkolwiek diatoniczne, pełnią rolę dźwięków przejściowych (przejście od jednego dźwięku akordowego do drugiego). W tym samym celu dodany jest też chromatyczny półton pomiędzy septymą a toniką.

Krzysztof Inglik