Czy grając różne skale, przesuwać rękę wzdłuż gryfu, czy starać się trzymać jednej pozycji?

Odpowiedź brzmi: tak. Graj w jednej pozycji, a także poruszaj się po całym gryfie. "Box" skali to jedynie sposób na organizację dźwięków na gryfie. Zapamiętanie wszystkich kropek naraz jest dość trudne, chociaż są tacy, którzy to potrafią (np. Allan Holdsworth). Zamiast tego łatwiej jest zapamiętać kilka małych układów, a potem łączyć je ze sobą. Konstruowanie takich układów może przebiegać na kilka różnych sposobów. Omówmy pierwszy z nich: trzymanie się wyznaczonej pozycji. A teraz uwaga - pozycję zawsze określa się tu jako próg, na którym stoi drugi palec minus jeden. Dlaczego tak?

Cztery palce lewej ręki zajmują kolejne cztery progi na gryfie. W większości opalcowań rozciągnięciu ulec może pierwszy lub czwarty palec. Przykładowo, jeśli ustawimy palce na 5. strunie kolejno na dźwiękach E-F-F#- G (progi od VII do X), to pierwszy palec może sięgnąć niżej do "Eb" (próg VI), a czwarty palec wyżej do "G#" (próg XI). Niezależnie od tego, czy wykonamy rozciągnięcie, czy nie - będzie to pozycja VII. Innym sposobem organizacji dźwięków na gryfie może być ich stała ilość na każdej strunie. Większość skal pentatonicznych (szczególnie bezpółtonowych) opalcowuje się po dwa dźwięki na strunę.

Muzycy rockowi bardzo często używają skal siedmiodźwiękowych w układzie po trzy dźwięki na strunę. Takie opalcowania często wychodzą poza ramę jednej pozycji w rozumieniu przedstawionym powyżej, ale za to mają konsekwentny układ ułatwiający stosowanie stałych schematów kostkowania, czy grania legato. Jeszcze innym sposobem jest organizowanie dźwięków na wzór instrumentów klawiszowych, gdzie każdy układ powtarza się w identycznej postaci w kolejnych oktawach. Na przykład Zakk Wylde często gra pentatonikę A-moll w następujący sposób: na 6. strunie progi III i V, na 5. strunie progi III i V oraz VII (do którego przesuwa 3. palec z progu V). Potem dokładnie powtarza ten układ w wyższej oktawie: na 4. strunie progi V i VII, na 3. strunie progi V i VII oraz IX (do którego przesuwa 3. palec z progu VII).

Następnie układ zostaje ponownie powtórzony w wyższej oktawie, tym razem zaczynając od progu VIII. Podobnie, na sposób pianistyczny, można opalcować skale siedmiodźwiękowe, czy nawet arpeggia akordów. Inną strategią organizowania dźwięków na gryfie jest poruszanie się po wybranych strunach w poziomie, na przykład tylko po 1. i 2. strunie wzdłuż gryfu. Jak widać sposobów jest wiele i wszystko tak naprawdę zależy od upodobań i potrzeb danego gitarzysty. Osobiście polecam nauczenie się skal ściśle w pozycjach, a następnie dopiero łączenie ich ze sobą i dodawanie innych, opisanych tutaj, sposobów.