Free Fallin, cz. 2

Pamiętajcie, aby założyć kapodaster na 3 próg. Wszystkie przykłady gramy przy użyciu palców, bez kostki. A więc do dzieła!

Przykład 1 to bridge, który występuje pomiędzy zwrotkami. Zastosujemy tutaj bardzo ciekawą technikę gry prawej ręki. Uzyskujemy efekt podobny do gry kostką, ale do tego celu użyjemy palców. W przypadku bicia akordowego kostką poruszamy się zazwyczaj zgodnie ze schematem kostkowania dół-góra. Podobną pracę mogą wykonać palce. Uderzenie paznokciami w struny palcem wskazującym i środkowym będzie równoznaczne z kostkowaniem w dół, a pociągnięcie strun za pomocą opuszek odpowiada kostkowaniu do góry. W ten sposób zawsze możecie ogrywać akordy, uzyskując świetny, rytmiczny efekt. Teraz zagrajmy akordy w przykładzie. Pierwszy pojawia się akord D i łapiemy go w następujący sposób: palec wskazujący chwyta 2 próg struny D, serdeczny 3 próg struny B, a środkowy 2 próg struny wiolinowej E. Gramy trójdźwięk złożony ze strun D, B oraz E. Strunę D pociągamy kciukiem prawej ręki, a pozostałe struny palcami wskazującym i środkowym.

Kolejne uderzenie w akord D będzie równoznaczne z kostkowaniem do góry, a więc opuszki palców pociągną struny G, B, E. Teraz kostkujemy w dół, czyli paznokcie uderzą w struny. Zauważcie, że uderzenie z paznokci niesie większy ładunek energetyczny i w taki sposób łatwiej jest akcentować nuty.

Ostatni akord w takcie to Gsus2. Palec środkowy chwyta 3 próg struny basowej E, wskazujący 2 próg struny G, serdeczny 3 próg struny B, a mały 3 próg struny wiolinowej E. W takcie 2 uderzamy w struny G, B, E zgodnie z kolejnością - opuszki (ruch do góry), paznokcie (ruch w dół), paznokcie (ruch w dół) i opuszki (ruch do góry). W takcie 3 mamy akordy Gsus2, D/F# oraz Asus4. Dźwięk F# (2 próg struny basowej E) łapiemy kciukiem lewej ręki.

Po akordzie D/F# wykonujemy kciukiem prawej ręki akcent perkusyjny, uderzając energicznie w struny basowe E, A, D. Opalcowanie akordu Asus4 wygląda następująco - palec wskazujący lewej ręki chwyta poprzeczkę barré na strunach D, G, B, a palec serdeczny ląduje na 3 progu struny B. Struna wiolinowa E jest pusta, więc poprzeczka barré nie może być zbyt długa. W takcie 4 najpierw pociągamy struny opuszkami (ruch do góry), a następnie dwa razy uderzamy paznokciami (ruch w dół). Ostatnie dwa dźwięki w takcie to wprowadzenie do zwrotki.

Przykład 2 zaczniemy od złapania akordu D/F#. Kciuk będzie odpowiedzialny za 2 próg struny basowej E, palec wskazujący za 2 próg struny G, serdeczny za 3 próg struny B, a środkowy za 2 próg struny wiolinowej E. Małym palcem wykonujemy pull-off z 3 na 2 próg struny E, trzymając w tym czasie pełny kształt akordu. Następnie gramy akord na strunach E, G, B, E, pociągamy struny opuszkami (ruch do góry) oraz uderzamy paznokciami (ruch w dół). W końcówce taktu 6 pojawia się akord Gsus2 z ciekawym opalcowaniem. Kciuk lewej ręki chwyta 3 próg struny basowej E, palec wskazujący 3 próg struny B, mały 5 próg struny wiolinowej E, a struna G pozostaje pusta.

Teraz gramy akord na strunach E, G, B, E i sekwencje uderzeń: opuszki (ruch do góry), paznokcie (ruch w dół), paznokcie (ruch w dół), opuszki (ruch do góry). Takt 8 jest dokładnie taki sam jak takt 3. Na końcu taktu 9 małym palcem wykonujemy slide z 4 na 5 próg struny wiolinowej E. W takcie 10 wracamy do akordów, które graliśmy wcześniej, ale z drobnymi zmianami w melodii i rytmie. Chwytamy akord D/F#, dokładając mały palec na 3 próg struny wiolinowej E. W następnym ruchu puszczamy mały palec i uderzamy energicznie kciukiem prawej ręki w struny basowe E, A, D, aby tym samym wydobyć uderzenie perkusyjne. Dalej gramy akord Gsus2, ale tym razem puszczamy mały palec, który wcześniej odpowiadał za 3 próg struny wiolinowej E. W drugiej części taktu 11 mamy uderzenie paznokciami (ruch w dół) i pociągnięcie opuszkami (ruch do góry). W taktach 12-13 pojawiają się elementy, które graliśmy wcześniej. Opalcowania pozostają bez zmian.

Przykład 3 to interesujący fragment idealnie pasujący jako podkład pod partię solową na innym instrumencie. Motyw jest bardzo energiczny dzięki mocnym perkusyjnym akcentom. W takcie 14 łapiemy niepełny akord D/F# - kciuk chwyta 2 próg struny basowej E, palec wskazujący 2 próg struny G, a palec serdeczny 3 próg struny B. Następnie gramy pojedynczy dźwięk basu (2 próg) i zaraz za nim kolejny, ale razem z perkusyjnym akcentem. Jednoczesne uderzenie perkusyjne z wydobyciem dźwięku może na początku sprawić troszkę problemów i wymaga wprawy. Kciuk prawej ręki musi bardzo precyzyjnie trafić w strunę basową. W końcówce taktu kciuk lewej ręki zmienia pozycję z 2 na 3 próg struny basowej E. Dalsza sekwencja ruchów opiera się na tej samej zasadzie co w takcie 14. W takcie 16 odwracamy kolejność grania akordów, czyli najpierw kciuk jest na 3 progu struny basowej E, a później zmierza ku 2 progowi. Ostatnim akordem w przykładzie jest A, który złapiemy przy użyciu poprzeczki barré palcem wskazującym na strunach D, G oraz B. W ten sposób ograliśmy wszystkie elementy utworu "Free Fallin’". Ostatnim i zarazem najważniejszym krokiem będzie złożenie wszystkich motywów w całość i zagranie całego utworu. Na dołączonej do magazynu płycie CD zamieściłem dodatkową ścieżkę audio, w której połączyłem poprzedni warsztat z aktualnym. Nagranie możecie potraktować jako wzór.

Na koniec kilka porad wykonawczych. Najważniejsza zasada: gramy powoli! Utwór jest balladą, więc nie jest wskazane się spieszyć. Metronom może okazać się przydatny. Melodia powinna być na pierwszym planie, szczególnie na zwrotce. Zadbajcie, aby zagrać ją minimalnie głośniej niż bas i partię rytmiczną/ akordową. Utwór powinien płynąć - ważny jest sustain, czyli długość wybrzmiewania dźwięków. Jeśli zbyt szybko zmienicie akord lub urwiecie nutę, zniknie przestrzeń w utworze. Zachęcam do eksperymentowania z kapodastrem w innym miejscu na gryfie. Możecie ustawić go praktycznie na dowolnym progu i zobaczcie, jaki będzie efekt brzmieniowy. Owocnego ćwiczenia i do zobaczenia za miesiąc!