Stevie Wonder akustycznie

Autorem tego ciekawego opracowania jest znakomity amerykański gitarzysta Adam Rafferty. U twór gramy w standardowym stroju EA DGBE, wykorzystując pazurek na kciuk (thumbpick) lub gołe palce.

W przykładzie 1 ogrywamy partię basową, do której dołożymy później melodię. Opalcowanie prawej ręki jest bardzo proste. Każdy dźwięk uderzamy pazurkiem lub kciukiem. Ważnym elementem jest tłumienie, które towarzyszy każdej nucie. Taki zabieg nadaje perkusyjny rytm i dzięki niemu pojawia się groove. Tłumienie wykonujemy, przykładając dolną część prawej dłoni w okolice mostka gitary. Dodatkowo możemy zaangażować mały palec lewej ręki, ale o tym za chwilę. Opalcowanie lewej ręki wygląda następująco: 2 próg na strunach D i A będziemy łapać palcem wskazującym, a 5 próg struny A małym palcem. W końcówce każdego z taktów pojawia się pusta struna D. Uderzamy ją kciukiem, a następnie mały palec lewej ręki lekko dotyka struny A i D w okolicy 5 progu. W ten sposób urywamy dźwięk pustej struny D.

W przykładzie 2 do partii basowej dokładamy uderzenie perkusyjne. Skala trudności rośnie. Zaczynamy od postawienia minipoprzeczki barré na 2 progu strun A i D. Kciuk prawej ręki będzie odpowiedzialny za strunę basową E , wskazujący za A , a środkowy za D. Następnie czeka nas bardzo trudna zagrywka. Energicznie uderzamy pazurkiem w strunę basową E oraz dokładamy mały palec lewej ręki na 5 próg struny basowej A , trzymając cały czas poprzeczkę barré. Te dwa ruchy wykonujemy w tym samym czasie. Dalej palec wskazujący potrąca 2 próg struny D i zaraz po nim mamy pustą strunę basową E oraz G zagrane przy użyciu kciuka oraz palca środkowego prawej ręki. Teraz stosujemy zabieg z tłumieniem małym palcem, który pojawił się w przykładzie 1.

W końcówce taktu palcem wskazującym potrącamy pustą strunę D oraz pojawia się uderzenie perkusyjne, które możemy wykonać na dwa sposoby. Pierwszy z nich działa na takiej zasadzie jak uderzenie z początku taktu - energicznie uderzamy pazurkiem w strunę basową E. W drugim przypadku charakterystyczny "trzask" pochodzi od uderzenia gołego kciuka w struny basowe, a pazurek wchodzi pomiędzy struny E oraz A . W takcie 6 pojawia się kilka nowych elementów, ale opalcowania są takie same jak wcześniej. Zamiast minipoprzeczki barré palec wskazujący wykonuje hammer-on z pustej do 2 progu struny A . Ostatni dźwięk w takcie to 2 próg struny D, który również łapiemy palcem wskazującym. Takty 7-8 to powtórzenie tego, co graliśmy wcześniej.

Przykład 3 ma konstrukcję typową dla utworu fingerstyle. Pojawia się partia basu, uderzenie perkusyjne oraz melodia. Takt 9 już znacie - pojawił się wcześniej (takt 5). Takt 10 rozpoczynamy pustą struną basową E, którą potrącamy kciukiem. Następnie palec wskazujący wykonuje hammer-on z pustej do 2 progu struny A . Dalej mamy uderzenie, które ćwiczyliśmy wcześniej. Mały palec ląduje na 5 progu struny A przy jednoczesnym uderzeniu pazurka w strunę basową E . Kolejnym elementem jest 2 próg struny D, który przyciskamy palcem wskazującym lewej ręki i pociągamy palcem wskazującym prawej ręki.

Od tego momentu pojawia się melodia. Zanim zagracie jej pierwsze dźwięki, kilka słów o opalcowaniach. Palcem wskazującym złapcie 2 próg struny D, a środkowym 3 próg struny B. Do końca taktu palce te nie zmieniają swojej pozycji, tylko będziemy dokładać nowe dźwięki. Na początku zagramy trójdźwięk w połączeniu z hammer-on. Palec środkowy znajduje się na 3 progu struny B i dokładamy mały palec na 5 próg tej samej struny. Dalej gramy dźwięk na 2 progu struny D, który trzyma palec wskazujący. P o nim ponownie pojawia się 5 próg struny B, gdzie w dalszym ciągu powinien spoczywać mały palec. W końcówce taktu mamy uderzenie perkusyjne, które wykonamy kciukiem, oraz 3 próg struny B, gdzie w dalszym ciągu spoczywa palec środkowy. Ostatnim elementem jest lekkie podciągnięcie 3 progu na strunie wiolinowej E . Tutaj przydatny będzie palec serdeczny lewej ręki.

W takcie 11 mamy dwie puste struny - basową oraz wiolinową E . Pierwszą z nich pociągamy kciukiem, a drugą palcem środkowym prawej ręki. Reszta taktu jest taka sama jak w takcie 5. Opalcowania pozostają bez zmian. To, co gramy w pierwszej połowie taktu 12, również pojawiło się wcześniej (w takcie 10 i 6). Opalcowanie drugiej części wygląda następująco: palcem wskazującym lewej ręki chwytamy 2 próg struny D, a serdecznym 3 próg struny B. Gramy trójdźwięk na strunach E , G, B razem z pull-off z 3 progu do pustej struny B. Następnie palec wskazujący łapie minipoprzeczkę barré na 2 progu strun D i G. Gramy 2 próg struny A i wykonujemy pull-off z 3 do 2 progu struny G. Dalej mamy uderzenie perkusyjne kciukiem oraz kolejny pull-off. Małym palcem trzymamy 5 próg struny D, a palec wskazujący będzie odpowiedzialny za pull-off z 2 progu do pustej struny G. W takcie 13 główny basowy motyw przenosimy w górę gryfu. Zaczynamy od pustej struny basowej E i palcem serdecznym łapiemy 7 próg struny A . Dalej palec wskazujący ląduje na 5 progu struny basowej i wykonujemy uderzenie perkusyjne kciukiem. Wracamy na 7 próg tej samej struny, używając ponownie palca serdecznego. W kolejnym kroku zagramy dwudźwięk złożony z pustej struny E oraz 5 progu struny D, który złapiemy palcem wskazującym. W końcówce taktu pojawia się podwójnie 5 próg struny A , gdzie użyjemy palca wskazującego a kciuk zagra perkusyjnie.

Kilka słów o opalcowaniu prawej ręki w takcie. Zanim pojawi się dwudźwięk w połowie taktu, wszystkie wcześniejsze dźwięki gramy kciukiem prawej ręki. W drugiej części 5 próg na strunie A pociągamy palcem wskazującym. W tym miejscu ograliśmy wszystkie elementy, które pojawiają się w przykładzie. W taktach 14-18 powtarzamy to, co było wcześniej.

Na tym zakończymy nasze akustyczne zmagania. U twór nie należy do łatwych, wymaga dużo cierpliwości i dbałości o szczegóły. Pamiętajcie o podstawowej i najważniejszej zasadzie - grajcie powoli i z metronomem! Do zobaczenia w kolejnym odcinku i powodzenia.