W dzisiejszym warsztacie poznasz jedną z podstawowych technik gry na gitarze akustycznej. Jak sama nazwa wskazuje wykorzystuje ona tylko dwa palce: kciuk oraz palec wskazujący prawej ręki.
Ustawienie dłoni jest podobne do fingerstyle. Kciuk musimy wysunąć lekko do przodu. Dzięki temu otrzymamy bardziej wyraźny i głośny bas. Technika przydaje się do stworzenia wrażenia, że gramy kilka partii jednocześnie - np. bas i gitarę rytmiczną. Taki sposób grania użyjemy w różnych stylach muzycznych. W dzisiejszym warsztacie będziemy grać ćwiczenia na akordach inspirowane muzyką country. O technice dwóch palców pisałem na łamach Magazynu Gitarzysta w 2009 roku przy okazji omówienia stylu gry Johna Mayera. Zanim zaczniemy ćwiczyć musimy jeszcze podjąć decyzję dotyczącą pazurka na kciuk. Osobiście preferuję same palce bez pazurka. Brzmienie jest cieplejsze. Jeśli chcecie uzyskać ostrzejszy i jeszcze głośniejszy bas to od tego jest pazurek. A więc do dzieła!
W PRZYKŁADZIE 1 poznamy prostą progresję akordów, która będzie się powtarzać przez cały warsztat. Jesteśmy w tonacji C-dur, a akordy, które kolejno pojawiają się to C-dur, G-dur, A-moll oraz F-dur. Sprawdźmy jak wyglądają opalcowania oraz co się będzie działo w basie. Akord C-dur chwytamy przy użyciu standardowego opalcowania - palec serdeczny umieszczamy na III progu struny A, środkowy na II progu struny D, a wskazujący na I progu struny B. Dodatkowo palec serdeczny będziemy przemieszczać z III progu struny basowej A na III próg struny basowej E. Dalej mamy akord G-dur w wersji z pustą struną wiolinową B. Palec środkowy jest odpowiedzialny za III próg struny basowej E, wskazujący za II próg struny A, a mały za III próg struny wiolinowej E.
Następnie chwytamy akord A-moll. Palec środkowy trzymamy na II progu struny D, serdeczny na II progu struny G, a wskazujący na I progu struny B. W tym akordzie potrzebujemy jeszcze dwie puste struny basowe - A oraz E. Ostatni akord z progresji w F-dur z uproszczonym opalcowaniem. Celowo rezygnujemy z poprzeczki barre. Takie opalcowanie umożliwia kreowanie ciekawych zagrywek i „smaczków” na akordzie F-dur w tej pozycji. Palec serdeczny umieszczamy na III progu struny A, mały na III progu struny D, środkowy na II progu struny G, a wskazujący na I progu struny B. Struny basowa E oraz wiolinowa E są puste.
W PRZYKŁADZIE 2 gramy akordy z poprzedniego ćwiczenia przy użyciu techniki dwóch palców. Zaczynamy od akordu C-dur. Kciuk prawej ręki uderza strunę basową A. Następnie palec wskazujący wykonuje dwa ruchy - uderzenie strun DGB w dół oraz w górę. Warto zaznaczyć, że ruch w dół oznacza atak paznokciem, a ruch w górę opuszkiem. Ten sposób wymaga wprawy, więc zanim przejdziecie do ogrywania akordów - załączcie metronom i pracujcie nad dobrym timingiem, luzem oraz brzmieniem. Finalnie sekwencja trzech uderzeń (kciuk + palec wskazujący w dół + palec wskazujący w górę) powinna przypominać „boom-cza-ka”. Zakładając, że do tego momentu nam wszystko wychodzi - możemy przejść dalej.
Zwróćcie uwagę na bas. Palec serdeczny umieszczamy na III progu struny basowej E i ponownie gramy „boom-cza- -ka”. Akord C-dur gramy w ten sposób przez dwa takty (9-10). W kolejnym kroku mamy akord G-dur. Opalcowanie omówiliśmy wcześniej. Ruch basu to III próg struny basowej E oraz II próg struny A. Charakterystyczna rytmika „boom-cza-ka” pojawi się w prawie każdym akordzie dzisiejszego przykładu. Dalej mamy akord A-moll (takty 13-14). Tutaj korzystamy z dwóch pustych strun basowych - A oraz E. Przykład kończymy akordem F-dur, którego opalcowanie już znacie. Sposób prowadzenia basu jest następujący - kciukiem uderzamy strunę D, a następnie A. Przechodzimy do ostatniego przykładu. Będzie to duże większe wyzwanie!
W PRZYKŁADZIE 3 do naszej progresji akordów wprowadzimy ruch w basie. W takcie 17 mamy akord C-dur. Nowością jest ozdobnik artykulacyjny hammer- -on z pustej struny D do II progu. W takcie 18 do akordu C-dur (opalcowanie takie jak wcześniej) dodajemy mały palec na III próg struny D. W drugiej części taktu schodzimy kciukiem prawej ręki niżej, do struny G i gramy ją pustą. Cały czas trzymamy się rytmiki „boom-cza-ka”. Następnie przechodzimy do akordu G-dur. W pierwszej fazie palec środkowy umieszczamy na III progu struny basowej E. W drugiej przesuwamy go na III próg struny A. W trzeciej palec wskazujący trzyma II próg struny A. W czwartej mamy pustą strunę A. Tak wygląda ruch basu na tym akordzie.
Przechodzimy do ogrywania akordu A-moll (takty 21-22). Opalcowanie początkowe jest takie jak w poprzednich przykładach. W połowie taktu 21 mały palec umieszczamy na III progu struny A. Jest to pięknie brzmiąca tercja mała akordu A-moll. Trzymając nowo powstały kształt akordu, puszczamy palec środkowy (potrzebujemy pustą strunę D). Ewentualnie, aby uprościć opalcowanie możemy odpuścić jeszcze mały palec. Następnie wracamy do oryginalnego kształtu akordu A-moll czyli dokładamy palec środkowy na II próg struny D. Przed nami ostatni akord czyli F-dur. Akord ten ogrywamy podobnie jak w poprzednim przykładzie z małym wyjątkiem. Ostatni dźwięk w takcie 24 to II próg struny D. Aby go zagrać musimy przemieścić palec środkowy z II progu struny G na II próg struny D.
Na tym zakończymy dzisiejsze gitarowe zmagania. Mam nadzieję, że technika dwóch palców wprowadzi do Waszej gry coś nowego. Do zobaczenia za miesiąc i powodzenia!
