W dzisiejszym akustycznym warsztacie nadal będziemy szlifować technikę gry kostką.
„Flatpicking” czyli gra kostką jest podstawową techniką gry na gitarze, którą warto doskonalić na każdym etapie nauki. Flatpicking na wysokim poziomie wymaga wielu lat ćwiczeń. W dzisiejszym warsztacie zagramy kilka motywów inspirowanych ścieżką dźwiękową z kultowego filmu „The Last of the Mohicans”.
Zanim zaczniemy, omówię kilka wskazówek. Kostkę trzymamy między kciukiem, a palcem wskazującym prawej ręki. Chwyt musi być na tyle solidny, aby „piórko” nie zmieniało pozycji podczas kontaktu ze struną. Ruch wykonujemy z luźnego nadgarstka. Unikamy angażowania łokcia (wyjątkiem jest bardzo energiczna gra). Minimalizujemy ruchy – przed atakiem kostka znajduje się blisko struny, a po ataku nie odchodzimy zbyt daleko. Dzisiejszy przykład gramy w stroju Drop D. Struny stroimy do dźwięków DADGBE. Dzięki takiemu rozwiązaniu otrzymamy niski dźwięk D w basie oraz nowe opalcowania akordów. A więc do dzieła!
W PRZYKŁADZIE 1 na tle akordów (podkreślamy tylko dwa dźwięki akordu) zagramy melodię na strunach wiolinowych. Musimy zadbać o wybrzmiewanie basu w akordzie. Jeśli zgubicie ten element to całość zabrzmi płytko i niekompletnie. Kierunek kostki to w większości sytuacji dół-góra. W taktach 1-2 ogrywamy akord D-moll. Opalcowanie jest łatwe do zapamiętania – palec wskazujący odpowiada za dźwięki na I progu, środkowy na II progu, a serdeczny na III progu. W taktach 3-4 mamy akord C-dur. Zwróćcie uwagę, że gramy jednocześnie III próg struny basowej A (palec serdeczny lewej ręki) oraz I próg struny B (palec wskazujący). Aby to wykonać potrzebujemy techniki kostkowania hybrydowego. Zagramy jednocześnie kostką oraz palcem. Kostka uderza w strunę basową A, a palec środkowy prawej ręki potrąca strunę wiolinową B. Jeśli chodzi o opalcowanie lewej ręki to będzie odrobinę trudniej, ponieważ palce serdeczny oraz wskazujący są zajęte (trzymamy dźwięki akordu C-dur). Mały palec będzie odpowiedzialny za III próg strun wiolinowych B oraz E. Dzięki takiemu rozwiązaniu bas akordu C-dur wybrzmiewa na tle melodii, tworząc ładną przestrzeń.
W kolejnym takcie przechodzimy do akordu F-dur. W stroju Drop D dźwięk F (pryma akordu F-dur) znajduje się na III progu struny basowej E. Próg łapiemy palcem serdecznym. Dodatkowo palec wskazujący będzie odpowiedzialny za I próg struny wiolinowej E. Na tej samej strunie wiolinowej mamy jeszcze III próg, który chwytamy małym palcem. Pod koniec taktu 5 mały palec umieszczamy również na III progu struny B. W takcie 6 wracamy do akordu C-dur. Palec serdeczny kładziemy na III próg struny A, środkowy na II próg struny D, a wskazujący na I próg struny B. Ponownie mały palec pełni ważną funkcję w graniu melodii – będzie odpowiedzialny za III próg na strunach wiolinowych B oraz E. Przykład 1 kończymy akordem D-moll (takty 7-8). Palec środkowy na stałe umieszczamy na II progu struny G. Pozostałe palce – wskazujący pracuje na I progu, a serdeczny na III progu. Zwróćcie również uwagę na wartości rytmicznie - gramy tylko ósemki.
Przechodzimy do PRZYKŁADU 2. Łatwo zauważyć, że akordy oraz melodia są takie same jak wcześniej. Zmiana jest tylko na początku każdego taktu. Schemat wygląda następująco – gramy ósemkę, dwie szesnastki oraz ponownie ósemkę. Dla płynności gry oraz dobrego brzmienia ważny jest kierunek kostki. Proponuję następujące kierunki – dół, dół, góra, dół. Sprawdźmy, gdzie dokładnie zagramy powyższy schemat kostkowania. W akordzie D-moll (takty 9-10) powtarzamy dźwięk A (II próg struny G). Dalej mamy akord C-dur. Tutaj powtarzamy dźwięk C (I próg struny B).
Uwaga! Pierwsze uderzenie jest przy użyciu kostkowania hybrydowego (kostka + palce), a kolejne trzy uderzenia już w normalny sposób. Kostkowanie hybrydowe pojawi się również przy kolejnych akordach: F-dur, C-dur oraz D-moll. Przechodzimy do akordu F-dur. Powtarzamy dźwięk F (I próg struny wiolinowej E). Następnie wracamy do akordu C-dur. Powtarzamy dźwięk E (pusta struna wiolinowa E). W taktach 15-16 ogrywamy akord D-moll. Jest to powtórka taktów 7-8. Opalcowanie bez zmian.
W PRZYKŁADZIE 3 wykorzystamy potencjał stroju Drop D czyli pustej struny E obniżonej do dźwięku D. W takcie 17 łapiemy pełny akord D-moll. Palec środkowy umieszczamy na II progu struny G, serdeczny na III progu struny B, a wskazujący na I progu struny wiolinowej E. Atakujemy energicznie kostką struny basowe. W ten sposób otrzymujemy dynamiczne, mocne brzmienie, które pasuje do charakteru utworu. Kierunek kostki pierwszych czterech uderzeń jest taki jak w poprzednim przykładzie – dół, dół, góra, dół.
W kolejnych taktach (19-20) ogrywamy akord C-dur. Tak jak przed chwilą energicznie atakujemy kilka strun jednocześnie. W takcie 21 mamy akord F-dur. W stroju Drop D opalcowanie jest trudne. Palec serdeczny ląduje na III progu struny basowej E (tłumi również strunę A), mały na III progu struny D, środkowy na II progu struny G oraz wskazujący na I progu strun wiolinowych B i E. Aby złapać dwa progi jednym palcem musimy stworzyć palcem wskazującym małą poprzeczkę barre. W takcie 22 wracamy do akordu C-dur. Gramy go na podobnej zasadzie jak wcześniej. Zbliżamy się do końca przykładu. Ponownie łapiemy akord D-moll, gramy energicznie przez pięć strun, a następnie wydobywamy dźwięki melodii na strunach wiolinowych. Na tym zakończymy dzisiejsze gitarowe zmagania. Powodzenia i do zobaczenia za miesiąc!
