Imagine

Piotr Słapa
Imagine

W kolejnym odcinku warsztatów akustycznych zagramy sobie temat z kultowej kompozycji Johna Lennona.

"Imagine" jest bez wątpienia jednym z najważniejszych utworów muzyki rozrywkowej. W 2004 roku został sklasyfikowany na trzecim miejscu listy 500 utworów wszechczasów według magazynu Rolling Stone. Kompozycja zarejestrowana w 1971 roku była najlepiej sprzedającym się singlem w solowej karierze Johna Lennona. Dzisiaj zagramy fingerstylową aranżację "Imagine" inspirowaną wykonaniem Tommy’ego Emmanuela. Utwór nie jest trudny technicznie. Będzie dobrym wyborem dla osób, które chcą zacząć przygodę z fingerstyle. Zanim zagracie pierwsze dźwięki należy przestroić gitarę do stroju Drop D (DADGBE). Możecie użyć kostki lub samych palców. A więc do dzieła!

Takty 1-4 to intro utworu. Zaczynamy od złapania akordu Dsus2. Palec wskazujący ląduje na II progu struny G, a środkowy na III progu struny B. W kolejnych krokach będziemy dodawać palec serdeczny na IV próg struny basowej E i mały palec na V próg tej samej struny. Pamiętajcie, aby cały czas trzymać Dsus2. Akord musi wybrzmiewać, kiedy dodajemy do niego bas. W takcie 5 przechodzimy do zwrotki "Imagine". Palec serdeczny chwyta IV próg struny D, a palec wskazujący II próg struny G. Następnie palcem wskazującym robimy poprzeczkę barre na II progu strun G, B, E. Dodatkowo palec serdeczny ląduje na IV progu struny basowej E. Trzymając poprzeczkę barre, dokładamy mały palec na V próg struny basowej E. Teraz wystarczy, że puścimy palec wskazujący i zagramy dźwięki melodii na pustych strunach.

Fragment z taktów 7-12 to powtórka tego co graliśmy przed chwilą z kilkoma wyjątkami. Pod koniec taktu 10 mamy flażolet naturalny na XII progu struny A. Aby go wykonać używamy palca serdecznego lewej ręki. W takcie 11 zwróćcie uwagę na podwójny dźwięk A na II progu struny G. Na początku taktu 13 palec serdeczny ląduje na V progu struny basowej E, a palcem wskazującym robimy ozdobnik artykulacyjny pull-off z III progu do pustej struny B. Dalej mamy akord Bm/F#. Palec środkowy trzyma IV próg struny basowej E, serdeczny IV próg struny D, mały IV próg struny G, a wskazujący III próg struny B. W kolejnym kroku palcem środkowym wykonujemy hammer-on z pustej struny wiolinowej E do II progu oraz dokładamy palec wskazujący na II próg struny basowej E. W połowie taktu 14 mamy serię flażoletów naturalnych na XII progu strun D, G, B, E. Aby je zagrać wystarczy, że palec serdeczny utworzy poprzeczkę barre.

W takcie 15 pojawia się akord A-dur. Jego opalcowanie wymaga użycia poprzeczki barre na II progu strun D, G, B. Następnie robimy akcent perkusyjny poprzez uderzenie kciukiem prawej ręki w struny basowe E oraz A. W zapisie nutowym/tabulaturze jest to oznaczone znakiem "X". Dalej podkreślamy akord G-dur. Jego opalcowanie wygląda następująco - palec serdeczny chwyta V próg struny D, środkowy IV próg struny G, a wskazujący III próg struny B. Teraz wystarczy, że przesuniemy kształt akordu o cały ton w górę. Otrzymamy wtedy A-dur. Pamiętajcie o ozdobniku artykulacyjnym slide. Kolejny takt zaczynamy od pustej struny A. Podczas jej trwania musimy wykonać zagrywkę o następującym opalcowaniu. Palec wskazujący trzyma poprzeczkę barre na V progu strun G, B, E, a palec środkowy VI próg struny G. Czeka na nas podwójny ozdobnik artykulacyjny hammer-on. Palec serdeczny uderza w VII próg struny G, a mały w VII próg struny B. Trzymając cały czas poprzeczkę barre, puszczamy palec serdeczny i mały. Dalej mamy akcent perkusyjny oraz akord z poprzeczką barre. Palec wskazujący kładziemy na II progu strun D, G, B, E. Dodatkowo palec serdeczny odpowiada za IV próg struny D, a środkowy za III próg struny B. Takt kończymy ozdobnikiem pull-off. Energicznie odrywamy palce serdeczny i środkowy.

Takt 17 to początek refrenu. Akord G-dur pojawił się już wcześniej. Palec serdeczny chwyta V próg struny basowej E, a wskazujący III próg struny B. Następnie przechodzimy do akordu A7. Palec wskazujący jest odpowiedzialny za II próg struny D, a środkowy za II próg struny B. W kolejnym kroku ogrywamy D-dur w ciekawym układzie. Palec serdeczny trzyma IV próg struny D, wskazujący II próg struny G, a środkowy III próg struny B. Akord z końcówki taktu 18 to F#7(#5). Jego opalcowanie jest następujące - palec serdeczny trzyma IV próg struny basowej E, mały IV próg struny D, wskazujący III próg struny G i środkowy III próg struny B.

W taktach 19-22 powtarzamy akordy G, A7, D, F#7(#5). Takt 23 zaczynamy akordem G. Następnie palec wskazujący ląduje na II progu struny D, palcem środkowym robimy pull-off z II progu do pustej struny wiolinowej E i palec serdeczny dokładamy na III próg struny B. W końcówce taktu palec środkowy będzie odpowiedzialny za hammer-on z pustej struny wiolinowej E do II progu. Dalej mamy akord D. Palec wskazujący trzyma II próg struny G, serdeczny III próg struny B, a środkowy II próg struny wiolinowej E. W kolejnym kroku palec wskazujący nie zmienia swojej pozycji. Palec środkowy chwyta III próg struny B, a serdeczny IV próg struny basowej E. Teraz wystarczy, że oderwiemy palec serdeczny i mały palec położymy na V progu struny basowej E. W drugiej części taktu 24 ogrywamy akord A-dur przy użyciu poprzeczki barre. W tym celu używamy palca wskazującego. Przykład kończymy akordem D-dur, który pojawiał się wielokrotnie wcześniej.

Na tym zakończymy dzisiejsze gitarowe zmagania. Pamiętajcie, aby utwór ćwiczyć w wolnym tempie i pozwolić wybrzmieć każdej nutce. Dzięki temu stworzycie odpowiedni balladowy klimat. Powodzenia i owocnego ćwiczenia!