W dzisiejszym odcinku warsztatów akustycznych zagramy fragment utworu legendarnej grupy Bon Jovi, uznawanego dzisiaj za klasyk muzyki rockowej i zajmującego ważną pozycję w dyskografii tego zespołu.
Znakomitą aranżację utworu opracował fiński gitarzysta Tomi Paldanius. Muzyk ten zdobył popularność dzięki serwisowi YouTube. Jego akustyczne aranżacje takich hitów jak "Livin’ On A Prayer", "Nothing Else Matters" czy "Hotel California" sięgają milionów odsłon. Tomi obecnie mieszka w Tajlandii i prowadzi autorski program szkoleniowy dla gitarzystów. Dzisiejszy utwór zagramy techniką fingerstyle. Styl ten pozwala w efektowny sposób imitować brzmienie całego zespołu. Zagramy jednocześnie partie gitary basowej, gitary elektrycznej, wokalu oraz instrumentów klawiszowych. Kciukiem prawej ręki potrącamy struny basowe E, A, D. Palec wskazujący będzie odpowiedzialny za strunę G, środkowy za B, a serdeczny za wiolinową E. Pojedyncze dźwięki melodii najczęściej gramy palcem środkowym.
Takty 1-6 to intro utworu z charakterystyczną partią basu. Pierwszy akord to Em. Na tle wybrzmiewającego akordu gramy lekko wytłumiony bas. Tłumienie robimy poprzez dociśnięcie strun przy mostku gitary dolną częścią prawej ręki. Palec serdeczny lewej ręki ląduje na II progu struny D, a środkowy na II progu struny A. W takcie 3 pojawia się akord C. Aby go zagrać wystarczy, że położymy palec wskazujący na I progu struny B. Potrącamy puste struny i na ich tle gramy partię basu. Podobnie jak wcześniej używamy palców środkowego i serdecznego. W kolejnym takcie mamy akord Dsus2. Palec środkowy chwyta II próg struny G, a serdeczny III próg struny B. Gramy akord i dodajemy partię basu. Celowo zostawiamy wolny palec wskazujący. Zagra on bas na strunach A i D. Takty 5-6 to powtórka z taktów 1-2.
W takcie 7 pojawia się główna melodia. Łatwo zauważyć, że bas jest ciągle oparty o ten sam schemat. Takt zaczynamy od zagrania struny basowej E oraz wykonania ozdobnika slide na III progu struny wiolinowej E. Do tego celu używamy palca serdecznego. Następnie dokładamy palec wskazujący na II próg struny D. Palec wskazujący chwyta II próg struny A, a środkowy II próg struny wiolinowej E. Dalej potrącamy kilka pustych strun. W kolejnym kroku palec serdeczny ląduje na III progu struny B, a wskazujący na II progu struny A. W takcie 8 bas na strunie A chwytamy palcem środkowym, a na strunie D palcem serdecznym. Takty 9-10 mają zbliżone opalcowanie do taktu 7. W takcie 11 palec serdeczny trzyma III próg struny A, środkowy II próg struny G i wskazujący I próg struny B. Po chwili palec środkowy przeskakuje na II próg struny D (otrzymujemy akord C). W takcie 12 wystarczy, że przesuniemy kształt akordu C o cały ton w górę, używając ozdobnika artykulacyjnego slide. Następnie uderzamy wielokrotnie kciukiem w strunę A. W drugiej części taktu przenosimy palec wskazujący z III progu struny B na II próg struny G.
Takty 13-14 opalcowujemy w taki sam sposób jak takty 1-2. W kolejnym kroku powtarzamy takty 7-11. W takcie 15 mamy akord, który pojawił się w takcie 12. Opalcowanie jest podobne, ale ogrywamy go w inny sposób. Ozdobnik hammer- -on z pustej struny G do II progu robimy palcem wskazującym. Takt 16 to powtórka taktu 13. W takcie 17 palec serdeczny dokładamy na III próg struny B, a wskazujący na II próg struny A. W tym miejscu rośnie dynamika utworu, więc gramy bardziej energicznie. W takcie 18 chwytamy akord C. Następnie palec środkowy przenosimy na II próg struny A i po chwili go puszczamy. Dalej mamy akord Dsus2 - palec wskazujący trzyma II próg struny G, a serdeczny III próg struny B. Po nim robimy akcent perkusyjny, uderzając energicznie kciukiem prawej ręki w struny basowe. Teraz czas na ozdobnik artykulacyjny pull-off. Trzymamy akord Dsus2 i odrywamy palec serdeczny z III progu struny B. W takcie 19 palec serdeczny chwyta III próg struny B. Następnie palcem środkowym robimy slide z II do III progu struny G. Potrącamy pustą strunę wiolinową E i później pustą strunę basową E. Dalej chwytamy akord Em - palec środkowy ląduje na II progu struny A, a serdeczny na II progu struny D. Po zagraniu akordu mamy uderzenie perkusyjne, które wykonujemy tak jak wcześniej. W kolejnym kroku łapiemy akord C. Po nim jest akcent perkusyjny i akord Dsus2. Ozdobnik artykulacyjny pull-off robimy na podobnej zasadzie jak w takcie 18.
Takty 21-22 to powtórzenie taktów 19-20. W takcie 21 trzymamy akord Dsus2 i później przeskakujemy na akord Em. Dodatkowo mały palec będzie potrzebny do ozdobnika pull- -off z II progu do pustej struny G. Takt 24 zaczynamy od akordu, który również pojawił się wcześniej w takcie 11. Następnie przeskakujemy na akord C. Aby go ograć, chwytamy końcówkę pazurka na kciuk palcem wskazującym prawej ręki. Dzięki temu spełni on podobną funkcję jak zwyczajna kostka (piórko). Teraz wystarczy, że będziemy uderzać energicznie w dół. W ostatnim takcie mamy kilka akordów opartych o akord D. Są to kolejno - Dsus4, D, Dsus2, D. Dsus4 to akord D z dołożonym małym palcem na III progu struny wiolinowej E. Przykład kończymy dwoma uderzeniami perkusyjnymi w płytę wierzchnią gitary.
Na tym zakończymy dzisiejsze gitarowe zmagania. Utwór jest dużym wyzwaniem, więc koniecznie zacznijcie od bardzo wolnego tempa i stopniowo przyspieszajcie. Pamiętajcie, że praktyka czyni mistrza. Powodzenia i owocnego ćwiczenia. Do zobaczenia za miesiąc!
