FRAMUS D-Series Diablo Supreme
Rodzaj sprzętu: Gitara elektryczna
Framus to niemiecki producent instrumentów, którego początki sięgają 1946 r. Założona przez Alfreda Andreasa Wilfera firma skupiała się głównie na budowie gitar typu arch-top. Syn założyciela – Hans Peter Wilfer – po śmierci swego ojca przejął Framusa i odbudował markę w 1995 r. po 20 latach jej nieobecności na rynku…
Framus jest obecnie marką gitar elektrycznych i dedykowanych im wzmacniaczy, w odróżnieniu od marki Warwicka, pod którą są wytwarzane gitary i wzmacniacze basowe. Testowany instrument to pochodzi z bardziej przystępnej cenowo serii Standard D-Series, w której znajdziemy modele linii Diablo, Panthera, Idolmaker oraz Artist Line (Phil XG, WH-1).
BUDOWA
Mahoniowy korpus ma rzeźbiony przód ozdobiony fornirem z klonu płomienistego klasy AAAA, którego rysunek słojów wyłania się spod cieniowanego czarnego wykończenia lakierem o wysokim połysku. W tylnej części korpusu zastosowano anatomiczne podcięcie pod żebra. Z mahoniu wykonano również wklejany gryf – miejsce łączenia ma asymetryczne, zaokrąglone profilowanie z niewielkim schodkiem. Z tyłu zamontowano mocowaną na zatrzaskach dobrze znaną z instrumentów Framus i Warwick płytkę zakrywającą układ elektryczny. Podstrunnica z hebanu tygrysiego (tigerstripe ebony) mieści 22 progi w rozmiarze jumbo.
Główka jest lekko asymetryczna, w gitarze zastosowano klucze olejowe w układzie 3+3. Z tyłu główki znajdujemy informację o serii i pochodzeniu instrumentu oraz numer seryjny. Jej front zdobi na górze perłowy logotyp, a nad grafitowym siodełkiem o długości 43 mm, przykręcona jedną śrubą płytka w kształcie dzwonka. Takie mocowanie eliminuje konieczność jej pełnego demontażu, by uzyskać dostęp do śruby – wystarczy poluzować wkręt i odsunąć płytkę na bok. Mostek to dwuczęściowa konstrukcja z solidnym strunociągiem i właściwym mostkiem z regulacją wysokości na dwóch śrubach. Osprzęt uzupełniają kołki do paska z blokadami Warwick security lock.
Układ elektryczny tworzą dwa klasyczne przetworniki marki Seymour Duncan w niklowanych puszkach: SH-1n przy gryfie i SH-4b przy mostku, trójpozycyjny przełącznik ślizgowy, wspólna regulacja głośności i barwy. Gałki potencjometrów są osadzone w niewielkich zagłębieniach korpusu, a gniazdo wyjściowe umieszczono w jego boku. Gitara jest fabrycznie wyposażona w komplet strun 10-46 i sprzedawana z pokrowcem RockBag Student Line Plus – ocieplanym i usztywnianym, z dwiema kieszeniami zewnętrznymi – dużą zapinaną na długi zamek nad korpusem i mniejszą na rzep nad gryfem. Trzy uchwyty z różnych stron ułatwiają podnoszenie, a regulowane szelki pozwalają nosić gitarę na plecach. Wersję kolorystyczną testowanego egzemplarza określono mianem Nirvana Black, gitara jest dostępna także w błękitnym wykończeniu Bleached Ocean Blue Burt i czerwono-czarnym Burgundy Black.
WRAŻENIA
Gitara została zaprojektowana w Niemczech i wykonana w Chinach, które w ostatnich latach nie są już kojarzone wyłącznie z instrumentami klasy ekonomicznej, a z coraz wyższymi półkami cenowymi, co też idzie w parze z ich jakością. Trzymając ją w rękach ma się wrażenie obcowania z wysokiej klasy instrumentem lutniczym. Wszystko jest świetnie dopasowane i pieczołowicie wykończone. Dbałość o szczegóły widać w szczególności na dokładnie oszlifowanych progach, które mają zaokrąglone, a przede wszystkim ergonomiczne wykończone końcówki. Klonowa nakładka z niezwykle regularnym rysunkiem słojów oraz hebanowa podstrunnica z ładną fakturą są właściwe dla instrumentów z profesjonalnej manufaktury, jeśli nie custom shopu. Instrument jest stosunkowo lekki (jak na mahoń), dobrze wyważony i wygodny – gryf o profilu nieco spłaszczonego C daje solidne podparcie i komfort pracy lewej ręki dzięki harmonijnie wykończonym krawędziom. Klucze działają precyzyjnie, potencjometry i przełącznik są ustawione w miejscach gwarantujących szybki i komfortowy dostęp prawej dłoni.
BRZMIENIE
Framus jeszcze bez podłączenia do wzmacniacza brzmi bardzo sprężyście i znakomicie reaguje na artykulację. Brzmienie jest ciepłe i okrągłe, a przy tym wyraźne i selektywne. Te spostrzeżenia potwierdzają się po podłączeniu do wzmacniacza – sprawdzona para cenionych przez muzyków humbuckerów Seymour Duncan daje paletę klasycznych barw. Brzmienia są żywe, nie ma mowy o jakimkolwiek zamuleniu czy braku detaliczności. Przy gryfie uzyskujemy ciepłe, okrągłe dźwięki idealnie nadające się do bluesa. Dwa przetworniki włączone razem dają lekko skonturowane i wyraziste brzmienie dobre do podkładów rytmicznych. Humbucker przy mostku zapewnia energetyczny i śpiewny, jednak nie kłujący w uszy ton z dużą zawartością alikwotów, które najpełniej ujawniają się przy sztucznych flażoletach.
PODSUMOWANIE
W serii Diablo wersja Supreme jest najbliższa wzorowi LP za sprawą mahoniu, konstrukcji set-in, oraz dwóch humbuckerów, w odróżnieniu od pozostałych modeli wyposażonych także w single i ruchomy mostek. A jednak ma także w sobie coś z „superstrata”, nie tylko dzięki podwójnemu wycięciu w korpusie, ale także ponadprzeciętnej sprężystości. To swego rodzaju współczesna wariacja na temat Les Paula – z pewnością ciekawa propozycja dla muzyków szukających czegoś pomiędzy tymi dwoma klasycznymi wzorcami gitar elektrycznych. Testowany egzemplarz okazał się znakomicie zbudowanym, wygodnym i świetnie brzmiącym instrumentem. Wykonanie w Chinach pod okiem niemieckich inżynierów zaowocowało profesjonalnym instrumentem, pod względem jakości w pełni zgodnym ze swoją klasą cenową, o ile nie wykraczającym poza nią.
Korpus: mahoń + klon płomienisty
Gryf: mahoń
Podstrunnica: heban
Progi: 22 jumbo
Klucze: Framus olejowe
Mostek: Tune’o’matic
Układ elektryczny: Seymour Duncan SH-1n Chromecover (neck), SH-4b Chromecover (bridge); przełącznik 3-pozycyjny; VOLUME, TONE
Wykończenie: Nirvana Black