ALMANSA Study 400

Pozostałe testy marki ALMANSA
Testy
2017-03-06
ALMANSA - Study 400

Guitarras Almansa to istniejąca od 1989 r. hiszpańska wytwórnia instrumentów strunowych opartych na rozwiązaniach szkoły madryckiej oraz własnych doświadczeniach. Siedzibą firmy jest znane z tradycji lutniczych miasto Muro de Alcoy w prowincji Alicante, położone na wschodnim wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego.

Autor testu: Wojciech Wytrążek

W ofercie znajdujemy przede wszystkim gitary klasyczne i flamenco pogrupowane w kilka klas - od uczniowskiej, do mistrzowskiej. Niektóre modele mają wycięcia w pudle i aktywną elektronikę. Marka Almansa to także 12-strunowe lutnie z menzurą 482 mm i bandurrie o skali zaledwie 268 mm (jest to mała bandurria, zupełnie inny instrument niż ukraińska bandura). W ciągu 27 lat niewielka manufaktura rozrosła się do rozmiarów fabryki; produkowane w niej instrumenty są sprzedawane na pięciu kontynentach, a ich polskim dystrybutorem jest firma Zibi.

BUDOWA


Płytę rezonansową wykonano z litego drewna cedrowego, co jak na klasę uczniowską, świadczy o wyjątkowo poważnym podejściu do młodych adeptów gitary klasycznej. Boki i tył to laminat mahoniowy - patrząc z boku widać dokładnie trzy warstwy tylnej płyty. Dokoła przedniej krawędzi biegną kremowe, ozdobne listwy - tu kolejne przyjemne zaskoczenie, ponieważ nie jest to tani plastik, a jasne drewno zaakcentowane czarną żyłką, harmonijnie połączone z pozostałymi elementami i gładko wypolerowane.

Mahoniowy gryf o grubości 21,5 mm przy V progu ma doklejoną główkę. Te dwa elementy są zestawione bardzo starannie, a linia łączenie zbiega się z tylną krawędzią główki ozdobionej z przodu fornirem i naklejką ze stylizowaną literą A. Klucze to tradycyjne niklowane przekładnie z estetycznymi białymi motylkami przypominającymi strukturą masę perłową. Palisandrowa podstrunnica jest starannie wykończona wzdłuż brzegów, z przodu wypolerowana w taki sposób, że pory drewna pozostały dobrze widoczne i otwarte. Jak zazwyczaj w gitarach klasycznych, ostatni XIX próg jest niepełny. Otwór rezonansowy otacza rozeta zrobiona według prawideł sztuki lutniczej z maleńkich drobinek drewna. Mostek to również element wyrzeźbiony z palisandru, jednak nieco innego gatunku niż podstrunnica - jest to odmiana indyjska.

Gitara ma tradycyjną menzurę 650 mm, głębokość pudła rezonansowego przy stopce gryfu osiąga 95 mm, po przeciwległej stronie - 103 mm. Szerokość podstrunnicy przy siodełku główki wynosi 51,5 mm, przy XII progu - 63 mm. Cała gitara jest wykończona naturalnie cienką warstwą bezbarwnego matowego lakieru - bardziej zaimpregnowana niż polakierowana w tradycyjnym znaczeniu. Wagę instrumentu można określić jako piórkową - to zaledwie 1369 gramów, co jest szczególnie istotne z punktu widzenia najmłodszych uczniów, którzy muszą przemieszczać się z instrumentem na plecach. Gitara jest fabrycznie wyposażona w profesjonalne struny D’Addario ze srebrzoną owijką.

WRAŻENIA


Budowa i wykończenie są pod względem rzemiosła wręcz wzorowe - trudno znaleźć cokolwiek, co mogłoby w jakiś sposób podważyć umiejętności hiszpańskich lutników. Gryf jest spłaszczony i ma wyjątkowo wygodny profil, praktycznie niespotykany w instrumentach klasy szkolnej, zbliżony do instrumentów kosztujących wielokrotność ceny testowanego modelu. Akcja strun mogłaby być minimalnie niższa, co oczywiście jest do skorygowania w prosty sposób.

Naturalne matowe wykończenie ma szereg zalet i tylko jedną wadę. Zalety to: łatwe utrzymanie czystości - na matowym lakierze nie widać odcisków palców ani tym bardziej kurzu; przyjemne wyczucie gryfu, który dodatkowo nie przykleja się do dłoni; co najważniejsze instrument nie jest stłumiony lakierem i dzięki temu odzywa się głośno i klarownie. Gitara ma zaskakująco mocny i głęboki dźwięk oraz szerokie spektrum dynamiki. Wrażliwość na artykulację jest jak na instrument do nauki gry wręcz wzorowa, godna gitar o jedną lub nawet dwie klasy droższych.

Cedrowa deka daje okrągłe i ciepłe brzmienie, które można określić mianem perlistego - pojedyncze dźwięki grane na strunach wiolinowych mają charakterystyczną głębię i szlachetność, a na strunach basowych utrzymują przejrzystość i solidną podstawę niskich harmonicznych, choć chwilami wykazują minimalną nosowość, co też jest zależne od niuansów artykulacyjnych. Akordy wybrzmiewają długo i równo, gitara świetnie rezonuje, a jej intensywne wibracje odczuwa się tułowiem i rękami.

PODSUMOWANIE


Almansa 400 to - jak na gitarę klasy uczniowskiej - wyjątkowo dobry instrument charakteryzujący się wzorcową jakością budowy i wykończenia, co z kolei przekłada się na zaskakująco wysoki komfort gry - tak pod względem profilu gryfu, jak niewielkiej masy instrumentu. Szlachetne i głębokie brzmienie typowe dla instrumentów z cedrową deką jest godne gitar klasy wyższej niż wskazywałaby ją cena nie przekraczająca 1000 złotych. Dla początkującego gitarzysty czy gitarzystki jest to wyjątkowo trafny wybór. Równie dobry okaże się dla muzyków średnio zaawansowanych lub muzykujących hobbystycznie, którzy pragną mieć instrument, którego nie będą się wstydzić przed audytorium większym i poważniejszym niż rodzina zebrana na przysłowiowych imieninach u cioci. Gitara Almansa 400 to synonim solidności wypływającej z hiszpańskiej tradycji lutniczej.

www.guitarrasalmansa.es
www.emuzyk.pl

 

Płyta wierzchnia: lity cedr
Tył i boki: mahoń
Gryf: mahoń
Podstrunnica: palisander
Mostek: palisander indyjski
Progi: 19
Menzura: 650 mm
Klucze: otwarte, niklowane
Wykończenie: naturalne


Wynik testu
Wykonanie:
5
Brzmienie:
5
Jakość / Cena:
6
Wygoda:
5