MICHAEL KELLY MKD10SCE

Autor testu: Piotr Słapa

Po instrumenty tej marki sięgają takie osobistości jak Duff McKagan (Guns N' Roses, Velvet Revolver), Shavo Odadjian (System of a Down) czy Tony Bigley (Souls Harbor). Tym razem testujemy gitarę elektro-akustyczną Michael Kelly MKD10SCE z serii oznaczonej numerem 10...

OGLĄDAMY

Michael Kelly MKD10SCE to instrument o tradycyjnym kształcie typu dreadnought. Wcięcie cutaway w korpusie umożliwia dostęp do wysokich pozycji na podstrunnicy. Płytę wierzchnią wykonano z litego świerku, a boki i tył z laminowanego palisandru. Producent pozostawił korpus w naturalnym kolorze i polakierował na wysoki połysk. Top posiada atrakcyjną fakturę i symetryczne słoje. Drewno użyte do budowy tylnej części korpusu prezentuje się równie dobrze. Na płycie wierzchniej umieszczono czarną płytkę maskującą, chroniącą przed zarysowaniami od kostki, sprawia ona jednak wrażenie, jakby nie była wycięta precyzyjnie. Korpus oplata plastikowy binding w kolorze kości, a rozeta przy otworze rezonansowym wykonana jest z abalonu.

Palisandrowy mostek zabarwiono na czarny kolor i wyglądem przypomina heban. Kształt mostka to element rozpoznawczy gitar Michael Kelly - jest zaokrąglony i ma skrzydełka. Mostek został wyposażony w plastikowy podstawek bez kompensacji oraz plastikowe kołeczki w kolorze kości. Mahoniowy gryf złożono z trzech kawałków drewna. Posiada on doklejoną stopkę oraz główkę. Szkoda, że nie dobrano staranniej odcinków drewna, ponieważ różnią się one fakturą i kolorem. Palisandrowa podstrunnica posiada markery w postaci kropek z abalonu i nabito na nią 20 progów. Sposób nabicia oraz wykończenie progów jest bez zastrzeżeń. Szyjka podobnie jak korpus posiada plastikowy binding i położono na nią lakier na wysoki połysk.

Główka gitary jest długa i smukła. Na jej przedniej części umieszczono nakładkę z palisandru i widnieją na niej litery "MK" nawiązujące do nazwy firmy. Logotyp wykonano z plastiku imitującego masę perłową. Chromowane stroiki w układzie trzy na trzy pracują precyzyjnie i nie puszczają stroju. Plastikowy próg zerowy posiada prawidłowe nacięcia i nie wymagał lutniczej korekty. Ogólnie instrument prezentuje się atrakcyjnie i od strony lutniczej wykonany jest całkiem poprawnie. Połączenie jasnego, świerkowego topu z ciemnym, palisandrowym korpusem wygląda znakomicie. Szkoda tylko, że nie dobrano lepiej spasowanych kawałków drewna przy budowie gryfu.

Michael Kelly MKD10SCE posiada fabryczną elektronikę firmy Fishman. System ten składa się z preampu Isys+ oraz przetwornika piezoelektrycznego Sonicore. Preamp posiada pokrętło głośności, regulację EQ w zakresie wysokich i niskich częstotliwości oraz przełącznik fazy. Miłym dodatkiem jest prosty tuner z niewielkim, ale czytelnym wyświetlaczem. Diodowy wskaźnik informuje o stanie baterii. Układ posiada zasilanie baterią 9V, a dostęp do niej znajduje się z boku gitary w jej dolnej części, razem z wejściem na kabel typu duży jack.

GRAMY

Na pierwszy rzut oka gitara Michael Kelly MKD10SCE sprawia pozytywne wrażenie. Połączenie świerku z palisandrem to jedno z najbardziej pożądanych zestawień drewna w gitarze akustycznej. Sprawdźmy jak nasz dreadnought wypada w praktyce. Instrument posiada gryf o dość cienkim profilu typu C. Można powiedzieć, że został stworzony do sportowej i szybkiej gry. Gitarzyści, którzy preferują grubszy profil nie będą czuć się tutaj komfortowo. Grze solowej sprzyja również wcięcie cutaway. Uderzamy w struny i gitara odzywa się ładnym, wyrównanym dźwiękiem, ale nie poraża głośnością.

Basu jest troszkę mniej niż można oczekiwać po typowej gitarze dreadnought, ale jest on za to czytelny i nie dominuje nad pozostałym pasmem. Sam charakter brzmienia jest raczej w stronę Gibsona niż Martina. Instrument najlepiej sprawdza się w akompaniamencie i to raczej będzie jego podstawowe zastosowanie. Struny wiolinowe nie brzmią ostro i mają w sobie odrobinę słodyczy. Dźwięk jest soczysty zarówno w niższych jak i wyższych pozycjach na podstrunnicy. Mocny atak na struny nie zatyka instrumentu, a nuty wybrzmiewają wystarczająco długo. Przy grze fingerstyle melodia skutecznie przebija się na tle basu, a sportowy gryf pomaga ogrywać skomplikowane pasaże. Mam jednak wrażenie, że momentami brzmi zbyt sucho i brakuje trochę głębi.

Michael Kelly MKD10SCE nie jest instrumentem do każdego rodzaju muzyki, ale na pewno znajdzie swoje miejsce w zespole jako gitara rytmiczna albo solowa. Gitary ze świerkową płytą wierzchnią i palisandrowym korpusem potrzebują czasu na rozegranie. Jestem przekonany, że testowany egzemplarz wraz z liczbą przegranych godzin będzie odzywać się coraz lepiej. W nagraniach instrument został zarejestrowany przy pomocy pary mikrofonów pojemnościowych RODE NT-5.

Czas podłączyć gitarę do prądu. Fishman Isys+ z przystawką piezo Sonicore to prosty, ale efektywny system. Z poziomu preampu błyskawicznie można ustawić wysokie tony oraz basy. Szkoda tylko, że nie umieszczono również regulatora średnich tonów. Tuner jest precyzyjny i działa perfekcyjnie. Samo brzmienie może nie ma takiej naturalności i przestrzeni jak tradycyjny mikrofon, ale trudno oczekiwać więcej od przystawki piezoelektrycznej. Dźwięk jest dynamiczny, łatwy w korekcji i pickup nie szumi. Piezo posiada charakterystyczny piasek w brzmieniu i spory zapas basu. Uzyskana barwa na pewno jest zadowalająca, a wszystkie problemy związane z nagłośnieniem gitary mikrofonem tutaj nie występują.

PODSUMOWANIE

Gitara Michael Kelly MKD10SCE to solidnie wykonany instrument z przeznaczeniem do gry rytmicznej oraz solowej. Jego zalety to ładny design, wyrównane i klarowne brzmienie oraz profesjonalny układ elektryczny firmy Fishman. Miłym dodatkiem jest miękki pokrowiec, który dołącza do gitary producent.