AVANTONE CR-14

Autor testu: Wojciech Wytrążek

Cenę warunkuje przede wszystkim ich najważniejszy element - maleńki pasek folii aluminiowej o grubości paru mikrometrów, czyli tysięcznych części milimetra. To ona stanowi element czynny wprawiany w drgania falami akustycznymi, drgający w polu wytworzonym przez magnes trwały - na jej końcach pojawia się prąd płynący następnie do niewielkiego transformatora wewnątrz obudowy mikrofonu. Avantone to marka firmy Avant Electronics, znanej przede wszystkim za sprawą niewielkich, sześciennych monitorów bliskiego pola Auratone 5C Sound Cubes popularnych około trzydziestu lat temu ze względu na charakterystykę dźwięku typową dla głośników stosowanych ówcześnie w telewizorach, przenośnych radioodbiornikach i samochodach. Ich nowa technologicznie i wzorniczo wersja jest dostępna pod nazwą Avantone MixCubes. Avantone to także mikrofony - od prostego modelu na USB, do profesjonalnych modeli lampowych.

BUDOWA

Zanim dotrzemy do mikrofonu, trzeba uporać się z kilkoma warstwami chroniącymi cenną zawartość. Pierwsza to kartonowe pudełko. Druga to aluminiowa walizeczka wyłożona odpowiednio wyprofilowaną pianką, zawierająca ciężki, solidnie zbudowany uchwyt mikrofonu z miękkim zawieszeniem (i dwiema gumkami w zapasie) oraz estetycznie wyglądające drewniane pudełko. Po jego ostrożnym i wolnym otwarciu - mikrofony wstęgowe są wyjątkowo czułe na podmuchy powietrza - ukazuje się wnętrze wyłożone czarnym pluszem a w nim mikrofon w formie cokolwiek różnej od tej, którą większość z nas kojarzy z tym słowem.

Obudowę mikrofonu stanowi czarny metalowy grill z warstwą cienkiej siateczki pod nim, obręcz z polerowanego niklu, dwa elementy pokryte lakierem o metalicznym połysku. Elementy konstrukcyjne korpusu wykonano z mosiądzu. Ich czerwony kolor nie jest przypadkowy, bowiem seria Cabernet nawiązuje do barwy wina chyba najbardziej znanego szczepu winnego pochodzącego z francuskiego regionu Bordeaux. Jak każdy mikrofon wstęgowy, CR-14 posiada charakterystykę ósemkową, o czym informuje symbol poniżej siatki. W przypadku tego modelu zastosowano magnesy neodymowe i dwie wstęgi przetwarzające dźwięk. Jest to konstrukcja dual ribbon, która w tym przypadku zastąpiła tradycyjną pojedynczą wstęgę. Gniazdo XLR umieszczono w dolnej części obudowy.

UŻYTKOWANIE

Wspomniana wyżej otoczka w postaci walizki i pudełka oraz stylistyka retro całego zestawu nie tylko robi dobre wrażenie estetyczne, ale przede wszystkim zapewnia bezpieczny transport i przechowywanie urządzenia. Sprężynujący zacisk uchwytu nie sprawia problemów przy montażu mikrofonu i zapewnia jego pewne trzymanie. Można się zastanawiać dlaczego projektant przewidział aż dwie wstęgi zamiast jednej i do czego może się to przydać. Dwa przetworniki to przede wszystkim większa czułość, ale w tym przypadku również większy odstęp od szumów. Mikrofon wytrzymuje ciśnienie akustyczne sięgające 148 dB (145 dB ze zniekształceniami 0,5 % THD przy częstotliwości 1 kHz). To poziom gwarantujący bezpieczną pracę nawet przy maksymalnie rozkręconym zestawie typu full stack.

Zanim przejdziemy do wrażeń akustycznych, trzeba pamiętać o tym, że mikrofony wstęgowe mają inną charakterystykę przenoszenia niż mikrofony dynamiczne i pojemnościowe. Ich brzmienie jest ciemniejsze (niekiedy wręcz ponure), ponieważ brakuje im wysokiej góry charakterystycznej dla mikrofonów pojemnościowych, w szczególności tych z małą membraną. Dźwięk przetwarzany za pomocą mikrofonu wstęgowego jest bliższy temu, co słyszy ludzkie ucho a ilustrują w formie graficznej krzywe Fletchera-Munsona.

Pierwszy test to oczywiście nagranie wzmacniacza gitarowego. Wykorzystany zestaw testowy to klasyczny standard - gitary Fender Stratocaster i Gibson Les Paul podłączane do wzmacniacza Fender Hot Rod Deluxe. Zarejestrowany dźwięk cechuje ciepła i mocna podstawa oraz charakterystyczna gruboziarnistość niskiego środka, szczególnie na przesterze typu crunch. Brzmienie jest solidnie osadzone, ale nie zamulone czy nosowe. Dźwięk wydaje się być znacznie bardziej naturalny niż rejestrowany przy pomocy mikrofonu dynamicznego i bliższy temu, co słyszymy na żywo stojąc obok wzmacniacza. Różnice między wstęgą a zwykłą cewką dynamiczną gdzie na pierwszy plan wysuwa się środek pasma można usłyszeć w drugiej części prezentacji audio. Po jednym uderzeniu w krowi dzwonek słyszymy nagranie z Avantone, po dwóch z klasycznego mikrofonu dynamicznego, bardzo często używanego do nagłaśniania i rejestracji gitar elektrycznych, wycelowanego w okolice styku stożka i kopułki głośnika. Trzeba też przyznać, że CR-14, jak na mikrofon wstęgowy, brzmi stosunkowo jasno. Przy tym gwarantuje dobrą selektywność dźwięku i jego czytelność także w niższych rejestrach, co słychać dobrze w partiach podkładowych zarówno na barwach czystych jak i przesterowanych.

Drugi test to nagranie gitary basowej. Mikrofon ustawiony w odległości około 20-30 cm od kolumny w taki sposób by zbierał jednocześnie dźwięk głośnika basowego i wysokotonowego gwizdka wypadł znakomicie, dokładnie przekazując energię gitary basowej w niskim paśmie. Częstotliwości do około 130 Hz są w jego przypadku zaakcentowane, co potwierdza wykres charakterystyki przenoszenia zawarty w instrukcji. Przy głośniejszym odsłuchu na dobrej klasy sprzęcie bas nie tylko się słyszy, ale też czuje jego wibrację tak jak gdybyśmy stali obok wzmacniacza.

Do trzeciego testu posłużyła gitara akustyczna. W tym przypadku wyraźnie ujawniła się ósemkowa charakterystyka mikrofonu, który zebrał również nieco dźwięku pomieszczenia a eksperymentalnie ustawiony blisko ściany zaczął nawet powodować drobne problemy fazowe. Potwierdziła się też jego stosunkowo duża czułość - dźwięk zarejestrowany w odległości około 30-40 cm od gitary osiągnął wyższy poziom niż w przypadku mikrofonu dynamicznego, do tego bez utraty dołu pasma. W przypadku tego instrumentu zabrakło jednak jasnej i dźwięcznej góry. Jeśli jednak chcemy uzyskać brzmienie gitary akustycznej osadzone w stylistyce vintage, czyli coś a’la Bob Dylan kilkadziesiąt lat temu, można sięgnąć po Avantone. W przypadku mocno rozkręconych wzmacniaczy gitarowych i basowych należy mikrofon ustawić pod kątem około 30 stopni, by fala akustyczna nie atakowała wstęgi prostopadle.

Ponieważ część gitarzystów również śpiewa, zapewne są ciekawi, jak mikrofon wstęgowy sprawdza się z głosem ludzkim. Mogę w tym miejscu jedynie zasygnalizować, że Avantone ma szansę sprawdzić się w niektórych nagraniach lektorskich - daje bardzo ciepłe, męskie brzmienie, zupełnie inne od tego, które jest sztucznie wykręcone za pomocą przesadzonej korekcji i kompresora. Przy zastosowaniu wokalnym trzeba jednak pamiętać o jego specyficznej konstrukcji i delikatności - lepiej nie zbliżać się do niego bez porządnego filtra likwidującego głoski wybuchowe. Ponieważ nasz Magazyn nie nazywa się Wokalista, na tym poprzestańmy.

PODSUMOWANIE

O ile to możliwe, dla większej obiektywności testuję instrumenty i urządzenia bez sugerowania się ceną. Kiedy po skończonym teście sprawdziłem ile dokładnie kosztuje CR- 14, przypomniał mi się napis umieszczany przez niektórych właścicieli nieruchomości w USA na ogrodzeniach Trespassers will be shot. Survivors will be shot again. W przypadku przedstawionego mikrofonu jest nieco podobnie. Jeśli ktoś z jakiegoś powodu nie będzie w pierwszej chwili "zastrzelony" brzmieniem, z nóg zwali go cena, która jak na mikrofon wstęgowy jest niska, a jak na model z dwiema wstęgami wręcz niewiarygodna. Choć prezentowany mikrofon zgodnie z deklaracjami producenta jest narzędziem uniwersalnym, wydaje się być zaprojektowany specjalnie do nagrywania gitar elektrycznych i basowych - w tych zastosowaniach bez długich eksperymentów z ustawieniem go względem głośnika otrzymujemy naturalne i wyraziste brzmienie, pełne ciepła i nie pozbawione selektywności.