Jonathan Vigil (The Ghost Inside)

Dzięki. Wiesz co, pogoda tego dnia była do dupy, upał a potem zmiana na bardziej deszczowy klimat nikomu nie służą. Co do mnie, cały dzień przespałem w busie, więc może dlatego byłem nieco żywszy od reszty. A trasa sama w sobie była niesamowita.

Szczerze? Nigdy nie przypuszczałem, że ten zespół będzie w stanie tyle osiągnąć. Oczywiście, od zawsze marzyliśmy by zagrać trasę w Europie, a jak się okazało, ta z Comeback Kid była naszą czwartą. Mimo to wciąż wydaje mi się to surrealistyczne. Mamy naprawdę ogromne szczęście.

Wierz mi lub nie, ale nie jestem chrześcijaninem. Wierzę w indywidualizm jednostki, i samozadowolenie z siebie. Nie wiem w co innego mógłbym wierzyć...

Dla wielu artystów to ich siła, coś co pozwala im kontynuować działalność artystyczną. Z drugiej strony, jest cała masa kapel, które tego nie potrzebują. Jednakże, kiedy już bawimy się w kościół i metalową muzykę, i nie wykorzystujemy tego hype dla dobrych celów - coś tutaj jest nie tak. To samolubne, i o tym właśnie jest nasza piosenka ''Between the Lines''.

Tak jak powiedziałem wcześniej - są zespoły, które są oddane Bogu całym sercem. For Today to właśnie jeden z takich przykładów. Być może najlepszy z możliwych. To zespół, który ma co przekazać fanom, i bynajmniej nie bez powodu. Nikogo nie oszukują, i są w tym szczerzy. Kiedy parasz się metalcore i dodajesz do tego etykietkę christian, rób to tak jak robi to For Today. Dawaj z siebie jak najwięcej dla Boga i innych.

Większą część roku jesteśmy w trasie, także nie mamy czasu na pracę czy tego typu rzeczy. W domu jesteśmy mniej więcej przez dwa miesiące, chociaż też nie zawsze. Jako zespół jesteśmy w stanie się utrzymać na jakimś tam poziomie, ale wiadomo, starcza tyle co na jedzenie, gdy nie gramy koncertów. Tak naprawdę nie zarabiamy praktycznie żadnych pieniędzy. Samo koncertowanie i gra w różnych miejscach na świecie to największa nagroda.

Znikąd (śmiech). Po prostu dobrze brzmi.

Powiem najprościej, ale bardzo dosadnie. Życie, doświadczenie. Zespoły, które mają coś do przekazania.

Właściwie, to każdy mnie o to pyta. Ale nie będę się silił na nie wiadomo jakie odpowiedzi. Tak jak powiedziałem wcześniej - indywidualizm i duma z siebie samego.

I to, i to. Trasy są naprawdę cudowne, kiedy masz możliwość oglądania co noc swojego ulubionego zespołu (tak jak z Comeback Kid, którego cała nasza piątka jest oddanymi fanami). Ale festiwale mają tą przewagę, że pozwalają Ci zagrać z grupami, z którymi nigdy nie pojechałbyś w trasę. Mam tutaj na myśli takie koncerty jak na Groezrock, gdzie miałem okazję występować u boku Nofx czy Save The Day.

Najgorsze to choroba. Nie wiem jak innych, ale choróbsko kładzie mnie na łopatki i nie wiem co ze sobą zrobić. Najlepsze to żywa interakcja z obcymi ludźmi.

Stary, ja chciałbym być w busie przez cały rok! (śmiech) Powiem Ci, że nasze trasy w Europie gramy z kimś innym, ponieważ to wychodzi taniej, a sami nie możemy tutaj dojechać. Jakby nas było stać to jeździlibyśmy do Was regularnie sami (śmiech).

Nie jestem zbyt zorientowany w polityce, ale mam świadomość tego, że wiele faktów się ukrywa. Wieczorne wiadomości mają za zadanie wyłącznie zainteresować widza - a nie dostarczyć mu rzetelnych informacji. Wkurwia mnie to.

A czego dusza zapragnie (śmiech) Ja ze swojej strony polecam Taking Back Sunday! Super kapela.

Ja też dziękuję, i przepraszam, że tak długo Cię olewałem. Mam nadzieję, że zobaczymy się na jakimś koncercie. Cześć!