Marcin Pryt (Tryp, 19 Wiosen, 11)

To nie tak. Moje żydowskie pochodzenie jest owiane tajemnicą rodzinną, już teraz zabraną do katolickiego grobu. To teraz nie ma żadnego znaczenia. Uważam się, a czerpię tę wiedzę z najbardziej popularnych źródeł, za zwykłego kundla. Bliskie są mi losy żydowskiej mniejszości kiedyś, na równi z prześladowanymi dziś mniejszościami gdziekolwiek na świecie. Nie mam tylko tolerancji dla mniejszości faszystowsko-nacjonalisyczno-patriotycznych. Prosta refleksja na temat jakiegokolwiek pochodzenia, oprócz wielu innych duchowych konkluzji, daje jeszcze rudymentarne olśnienie i uświadomienie absurdu pojęć takich jak państwo narodowe, granice, podział na rasy gorsze i mniejsze. Tragiczne w tych przebłyskach jest to, że w XXI wieku, jest to postrzegane jako dość kontrowersyjne. Tymczasem dla mnie jest to już totalny banał i w moim świecie państwo już dawno umarło. Tematyką holocaustu zajmuję się od dawna po nieżyjącym już ojcu, który żył tymi sprawami bardzo mocno, a prawie wszyscy jego koledzy wyjechali w 1968 r. z PRL.

Książki J.T. Grossa uważam za jedne z ciekawszych wydawnictw, jakie ujrzały światło dzienne po 1989 roku. Są napisane dużymi emocjami, ale nie rozumiem, dlaczego się to krytykuje. Dla mnie to właściwy język, jeśli mówi się o paleniu żywych ludzi w stodole czy pogromie w Kielcach. Do mnie to trafia! Oczywiście wszystkie kontrowersyjne tezy działają jak płachta na byka na ludzi, którzy boją się przyznać, że Polacy byli także "świniami". Oddźwięk medialny akurat tych książek to ciekawa, chociaż już bardzo przewidywalna i nudna sytuacja socjologiczna. Są świetne książki Barbary Engelking Boni, Jana Grabowskiego, rocznik "Zagłada Żydów". Dzięki tym wszystkim lekturom osoby pragnące zgłębiać te tematy nie będą pozbawione rzetelnych źródeł, ale nie mam absolutnie żadnych złudzeń, co do tzw. ulicy. Chciałbym, żeby ludzi kiedyś poruszyły książki o mordowaniu i wykorzystywaniu zwierząt. Może postęp człowieczeństwa po zaakceptowaniu swoich ciemnych stron zajmie się wreszcie sprawami wszystkich żywych istot, ale, o rany!, w to już w ogóle nie wierzę…

W którymś momencie swoich lektur natrafiłem na temat eksterminacji w Kochanówce. Możesz dodać do tego także film "Lot nad kukułczym gniazdem" Formana, książki: Stanisława Lema "Szpital przemienienia", "Obłęd" Jerzego Krzysztonia i najnowsze informacje o przemocy nad pacjentami w polskich szpitalach psychiatrycznych, ale także historie z "psychuszek" w Rosji i innych, także zachodnich, krajów. To taki zestaw inspiracji, najważniejszą z nich był oczywiście esej o akcji T4 zamieszczony w książeczce do płyty.

Książki Kessey’a nie doczytałem, wizja Formana jest zbyt silna dla mnie i wygrała z książką. Wiesz, nie zgadzam się, że kultura masowa i jej dzisiejszy obraz jakoś specjalnie różni się od jakichś innych czasów. Średniowiecznych zabaw kuglarzy, lunaparków. Gdzieś przeczytałem, że gdyby przed 1933 rokiem ludzie obejrzeli transmisje z przemówieniami Hitlera, może by tak chętnie nie oddawali na niego swoich głosów.  Kultura popularna jednak zrobiła bardzo dużo dobrego. Dziś długie włosy, tatuaże to pop; kolczyki, skaryfikacje nikogo już nie szokują. Pamiętam czasy, kiedy moi koledzy dostawali za takie rzeczy wpierdol na ulicy, teraz to nikogo nie dziwi. Myślę, że to bardziej dzięki VIPom z pierwszych stron portali i gazet. Teraz i w przyszłości tak naprawdę dyktatorem są Pieniądze i w wymiarze fizycznym Czas. Oczywiście Cezar Zero i jego Operatorzy i walka z nimi to podstawa. Te problemy są niczym przy bólu fizycznym, głodzie i przemocy w krajach trzeciego świata, dlatego narzekanie na kulturę popularną nie było moim celem. Pop jest ciekawy. On nie ogłupia. Ludzie muszą po prostu wiedzieć, że mogą włączać i wyłączać, dostęp do Internetu, wiedzy, stworzenie możliwości wyboru, to najważniejsze. Lubię pop - TRYP to też na swój sposób pop.

Wydaje mi się, że koncept Tryp "Kochanówka" jest dość klarowny i przekaz jest na tyle prosty, że twoje wrażenia są trafne. Czy krytykuję współczesną ludzkość? A kim jestem? Jak wyżej wspomniałem, kundlem, z różowym śmierdzącym penisem grzebiącym na wysypisku, nie mam ani prawa ani ochoty być krytykiem. Swoją twórczość, wszystko co robię, postrzegam jako zapis magnetyczny tego, co do mnie dociera. Nie mam złudzeń, ale szukam czegoś, nie po to, żeby dopierdolić konającemu światu, nie z misją zbudowania arki. Szukam, wiercę się, świerzbi mnie wszystko i o tym śpiewam w Trypie, 19 Wiosen i 11.

Piszę tylko teksty, muzykę tworzą moi koledzy. Wiadomo, marzeniem jest, żeby nie potrzebowały żadnych objaśnień, kontekstów, didaskaliów, ale umiejscawianie ich w jakichś dodatkowych przestrzeniach na zrozumienie jest też ciekawe - to daje dużo niespodziewanych interpretacji. Zawsze, kiedy jest oddźwięk, to jest do przodu. Ten negatywny też do mnie dociera.  "Bełkot", "grafomania", "pretensjonalne gówno" - takie opinie już słyszałem na temat tego, co robię. Mam się jednak zastrzelić? Chciałbym napisać jeszcze tyle rzeczy, że to wszystko, co zrobiłem do tej pory wydaje mi się zaledwie preludium. Pogodziłem się z myślą, że w tej kulturze jestem głosem kundli i bękartów, a nie skowronkiem. Dobrze mi z tym. 

Nie przejmuj się, sami nie daliśmy szans na inną interpretację, tworząc okładkę, logo i naszywki na kombinezonach. Szczęście w nieszczęściu jest może takie, że ta ślepa ulica jest astronomicznie długa, więc ten koniec może być kosmicznie długo rozciągnięty w czasie, a my zdążymy jeszcze trochę się pośmiać, potańczyć i podzielić z innymi lepszymi częściami swoich osobowości lub osobliwości.

Cóż, po raz kolejny klecha, pastor, biskup czy papież wyszedł na kretyna. I dobrze!

Postawa "anty" i "nie" wobec instytucji Kościoła, kapłanów w kieckach, manipulowaniu duszami, pedofilii, zakazom używania kondomów, papieżom na balkonach i w katafalkach, to nie męczy, to jest logiczny sprzeciw wobec czegoś, co nazywają "dobrem" a jest "złem". Nie wierzę w żadnego boga, ale to moja sprawa, prywatna, jeśli ktoś wierzy i mu to pomaga, jest dobrym człowiekiem to przecież super i ekstra. Dlaczego mam jednak mieć zakneblowane usta i nie mówić głośno ze Kościół Katolicki, bo ten najbardziej poznałem na tej szerokości geograficznej, to kłamstwo i cwaniactwo w żywe oczy? "Artyści Przeciwko Kościołowi Katolickiemu" to byłby ciekawy cykl koncertów w naszym kraju, z przyjemnością zaśpiewałbym na takim koncercie kilka piosenek o absolucie z mojej perspektywy. Męczy mnie tak naprawdę ta postawa u wszystkich na "tak" wobec podłości, przemocy i wielu innych drobniejszych skurwysyństw.

To nie zależy od nas. Wszystko wydarza się przypadkowo, nie mamy managera, nie wiem, jakby to mogło wyglądać inaczej. Nawet się cieszę, że rzadsze koncerty są okazją do kolejnych reinterpretacji utworów z płyty i nigdy nie zagraliśmy tak samo. Nie ma jakiejś rutyny i jest duch techno, rap psycho i punk improwizacji.  Zagramy na pewno na festiwalu w Węgorzewie w lipcu i na Off Festiwalu w Katowicach w sierpniu. Co dalej? Wymyślam teksty na nową płytę. Koledzy coś już konstruują w swoich komputerach i mózgach. Może w 2013 wydamy nowy album. Po ostatnich płytach z 19 Wiosen i TRYP chciałbym z nowymi projektami przekroczyć już własny Rubikon, to strumień z kanalizacyjnymi odpływami, szlamem i gównem, zafarbowany na czerwono, ale nadszedł moment żeby się przedostać na drugą stronę. 

Koncept już jest i kilka tekstów. Na pewno już będzie tylko i wyłącznie o teraźniejszości i przyszłości. Muzycznie chciałbym żeby tam był cały kosmos dźwięków, o to samo będę starał się z literami i słowami, które będę nagrywać.