Dariusz Dusza (Redakcja)

Oj tam, oj tam, zaraz punkiem ... Prostym rock`n`rollowcem. Faktycznie z Redakcją gramy mieszankę rock`n`rolla, punka i starego rocka, takiego z lat sześćdziesiątych. Ale nie przywiązuję specjalnej wagi do etykiet. Nigdy nie przywiązywałem. O Śmierci Klinicznej pisano, ze gra punka. Albo punk jazz. Albo nową falę. Nie mieszczę się w definicjach, he, he. A ponownie? Faktycznie, od końcówki lat osiemdziesiątych do początku nowego wieku odpuściłem sobie granie. Tylko pisałem teksty. Po prostu byłem już trochę zmęczony i Śmiercią Kliniczną i Shakin Dudi. Zresztą wtedy nie potrafiłem znaleźć nowego wokalisty, który by mi pasował. Nie wiem, może mam zbyt duże wymagania? Teraz w Redakcji mam takiego ...

Dudek punkiem? Bez jaj. To tak jakbyś powiedział, że John Lee Hooker był punkowcem. Irkowi w latach osiemdziesiątych podobał się punk, podobała się punkowa energia i ekspresja. Jednak, jak sam powtarza, był już za dojrzały na punkowca. Zresztą Irek jest tak nasączony bluesem... Dlatego sięgnął do rock`n`rolla. Owszem, granego brudno, z totalną zadymą na scenie. I w takiej muzyce obaj czuliśmy się dobrze. Irek trafił do niej z bluesa, ja ze Śmierci Klinicznej. Równolegle i tak grałem w swoich zespołach. W latach osiemdziesiątych w Śmierci i Absurdzie. A teraz, gdy znów od 4 lat gram z Dudkiem, grałem z Mercedesem w Dimie. Po prostu lubię grać, komponować, pisać teksty. Inne dla Irka, inne do swoich piosenek. Wiesz, jednak teraz trochę żałuję, że odpuściłem aktywne granie w latach 90-tych. Od muzyki trudno się uwolnić. To paskudny nałóg.

Po prostu otrzymaliśmy tyle propozycji z wytwórni płytowych, że nie wiedzieliśmy, którą wybrać. Rany, jak się pchali z kasą! W końcu wybraliśmy najlepszą: Jimmy Jazz Records. Dzidka znam kopę lat, jeszcze z czasów Absurdu. I doskonale się z nim współpracuje. Wiadomo, stare punki nie rdzewieją.

Poszło podejrzanie gładko. Nagrywaliśmy w nowym studio MaQ Records z moim przyjacielem Jarkiem Toiflem. Studio jest super, każdy z nas miał swój mikser odsłuchowy. Graliśmy setkę, potem dogrywałem drugie wiosło. Nagranie 19 numerów zajęło nam dwa dni. Wokale i chórki też dwa dni.  Za to zgrywanie zajęło dużo więcej czasu. Wykończyły nas te lipcowe upały. A, przypomniało mi się. Głównym problemem był brak zapalniczki.

O rany, podchwytliwe pytanie. Odmawiam odpowiedzi. Poproszę o następne, tylko nie z cyklu: "Co autor miał na myśli?"

Daję radę. Chociaż czasem tak wypada, że mam propozycje zagrania w obu zespołach w tym samym terminie. Zresztą i tak tych koncertów nie jest tak dużo. Dzięki temu mam czas na pisanie tekstów, robienie nowych kawałków. Ba, nawet na ćwiczenie na gitarze. I jeszcze na drobne, życiowe przyjemności.

Szczerze? Szczerze to nie lubię słowa projekt. Nie pasuje mi do muzyki. Gram w dwóch zespołach: Redakcji i Shakin Dudi

Fakt, że było parę zespołów. Śmierć Kliniczna, Ansurd, Shakin, The Dudis, Darmozjady, Chuligani, DiM. Ale też parę lat minęło od 82 roku, gdy startowaliśmy ze Śmiercią. Wszystkie były wartościowe. Śmierć Kliniczna w tamtych czasach nie miała szans na wydanie płyty. Przez nazwę, przez teksty. Szkoda. Szczególnie, że płyta mogłaby być ciekawa i nowatorska. Ale nie wytrzymaliśmy ze sobą wystarczająco długo. Pomimo tego, że zespół był popularny, że graliśmy największe festiwale. Absurd był w czasie, gdy już odczuwałem pewien przesyt koncertowaniem. Ile razy można grać w Spodku, Hali Ludowej? Darmozjady to był wygłup i kaprys, mój i Lucka Gryszki (obecnie w Cree). Chuligani polegli przez brak stałego wokalisty. A DiM, dlatego że przeniosłem się na wieś, daleko od wokalisty, Mercedesa. Zresztą nie wyobrażam sobie grania w tym samym zespole przez kilkanaście lat. Fabryka, nuda, obóz pracy. Muzyka powinna być przygodą. Chociaż teraz z Redakcją pogramy na pewno dłużej. Praktycznie mam już piosenki na następną płytę. Natomiast o żadnych reaktywacjach nie ma mowy, nie mam najmniejszej ochoty.

Nie, tak jak powiedziałem wcześniej wystarczą mi te dwa. Chociaż kiedyś chciałbym jeszcze zrobić coś z Mercem. I pewnie zrobię. Może nie zespół, może tylko płytę?

Niesmaku nie czuję. Jedne teksty teraz wydają mi się lepsze, inne gorsze. Niektóre zupełnie niedocenione, bo nigdy nie leciały w radiu. Na przykład te z płyty "Pies od Luizy" albo z "Dudek Bluesy". A te swoje klasyki lubię. "Nienormalny świat" Śmierci, "Au sza la la la" Dudka, "Malowanego ptaka" Dżemu, "Same dobre wiadomości" DiM-u. Lista jest długa, nie będę przynudzał. Zresztą z Redakcją gramy "Nienormalny" i "Saharę" Śmierci Klinicznej, a także "Realia" i"Mechanikę" Absurdu. Bo wydaje mi się, że moje teksty się nie starzeją. No, może jeden "Za 10 minut trzynasta" lekko się zdezaktualizował. Chociaż, nie wiadomo, czy za rok lub dwa idiotyczna prohibicja nie wróci.

Rock`n`roll i punk. Z bluesem to się trochę rozpędziłeś. Owszem, mam kolegów bluesmanów, ale bluesa nigdy nie grałem. No dobra, parę razy przy piwie i ognisku. Ale rock`n`roll i jego młodsze, niepokorne dziecko punk to moje ukochane style. Do grania. Bo słuchać mogę każdej muzyki: rocka, bluesa, jazzu, folku. Według mnie muzyka dzieli się tylko na dwa rodzaje: dobrą i złą. Słucham tej dobrej. A reggae graliśmy już w czasach Śmierci Klinicznej. Nawet teraz z Redakcją, mamy parę fraz o lekko regałowym odcieniu.

Gitary Fender Stratocaster, Suhr Telecaster i Ibanez Roadstar II (ze względu na wajchę). Grałem na Egnaterze Rebelu 30 W. I właściwie tyle, acha jeszcze jakiś wah. Reszta efektów poszła ze stołu. Absolutnie nie jestem sprzętomaniakiem. Zbyt duża ilość efektów mnie przeraża, szczególnie w czasie grania na żywo. Tu nadepnąć, za dwa takty tam nacisnąć. Nie potrafiłbym się skupić na graniu. Podzielam zdanie Jacka White`a, że tak naprawdę wystarczy dobre wiosło i dobrze rozkręcony wzmak. Reszta ma płynąć z paluchów. Do muzyki, którą gram naprawdę nie trzeba wielkiej elektroniki. Lampowy przester, reverb, no jeszcze Cry Baby.

Poza podbojem Kosmosu, zarobieniem miliarda dolarów? Jeśli chodzi o Shakina, to właśnie przygotowujemy materiał na nową płytę. Powinna ukazać się jesienią. Zaraz jadę na próbę. Natomiast z Redakcją chcemy jak najwięcej pograć, bo myślę, że granie na żywo jest naszą mocną stroną. Na jesień szykujemy pierwszą poważniejszą trasę. Może wtedy uda nam się wtedy jakieś DVD nakręcić.W lipcu gramy na "Rocku na Bagnie" i jeszcze prawdopodobnie na dwóch festiwalach. Rozmowy trwają, psst. Pewnie na jesieni zrobimy parę prób i zimą zawitamy do studia, żeby nagrać nowy materiał. A poza tym rutyna. Teledyski, koncerty, sex, drugs and rock`n`roll.