Łapa (Terrordome)

O tak! Witaj Grzegorz! Ojej, ojej a ja taki dzisiaj nie uczesany na tą rozmowę, zastałeś mnie w kapciach i w szlafroku podczas wieczornej masturbacji... No ale niech będzie wejdź na chwile, zrobię ci herbaty i pogadamy jak prawdziwe metaluchy. (śmiech)

Pomysł zrodził się w mojej głowie jeszcze w 2004 kiedy to chciałem zmieszać trochę punka z metalem i zacząć grać łupankę w stylu Cryptic Slaughter czy Suicidal Tendencies. Los sprawił, że rok później przez jakąś randkę na onecie poznałem Mekonga Minetaura, który właśnie w Krakowie, będąc na studiach, szukał czegoś w czym mógłby przypierdolić swoim czarcim kopytem tudzież postukać na bębnach. Jako że interesował on się głównie Razorem oraz Dark Angel, połączyliśmy nasze inspiracje i powstał Terrordome!

Bardzo trudno było znaleźć odpowiednich kompanów, większość ziomków którzy zawitali do nas na próby raczej nie kumała o co tak naprawdę nam chodzi hehe. Teraz skład jest bardzo ustabilizowany i każdy wie co ma robić, jest też odpowiedni podział obowiązków przez co współpraca układa się znakomicie. Doszedł Basista z Fortress - Tom The Srom, który również pomaga mi na wokalu zwłaszcza w refrenach, które są dla nas charakterystyczne. Co więcej, doszedł do nas Paua SIffredi znaczny wcześniej z Burnout, którego popierdolił na rzecz TRDM - smutne ale prawdziwe, lecz dla nas oczywiste.

Mosh odegrał w Terrordome wielką rolę i chwała mu za to! Angażował się bardzo, lecz kiedy dołączył do BDF, postanowił bardziej oddać się nurtowi post thrash/metalcore, za którym przepadał od zawsze! Postanowił wówczas od nas odejść, co nie miało na pewno żadnego wpływu na nasze teraźniejsze relacje, które są zajebiste do dzisiaj.

Pierwsze nagrania były jak najbardziej rozpierdalające, natomiast ze splitu nie będziemy zadowoleni chyba nigdy - z racji garażowego brzmienia. Nie powiem, słuchamy też HC oraz grindcore i na split trafiły najbardziej zakręcone w tej stylistyce numery, jednak ich jakość pozostawia wiele do życzenia, aczkolwiek aranżacyjnie są one bardzo ciekawe. Skąd pomysł? Przy piwie z Przemasem na jednym naszym wspólnym gigu Warszawie. Ot, taki spontan!

Zwykle narzucamy stopie trigger, natomiast Mekong nie jest zatwardziałym fanem tych gadżetów. W erze smartfonów gość używa jeszcze Siemensa A52, więc raczej w dupie ma to co dyktuje moda. Natomiast jeżeli chodzi o efekt, szuka swojego brzmienia, które na pewno będzie w zupełności słyszalne na najnowszym pełnym (hurra! Wreszcie!) albumie. Będzie jakiś mały triggerek, trochę lat 80' i ciut plastiku, ale zawsze stawialiśmy na naturalność, więc tak ma być. Przerzuciliśmy się gitarowo na piece lampowe, bo do 2009 r. graliśmy na tranzystorach, które do naszego thrashu się nie nadają - jebać je! (śmiech). Wracając do naszego disco - singiel to tylko mały smaczek, który po prostu był lekarstwem na zgagę po słabym przyjęciu splitu. Nie jest też z pewnością zapowiedzią pełnego albumu, bo jego brzmienie będzie w 100% nasze i wreszcie unikatowe w stosunku do innych wcześniejszych nagrań. To będzie prawdziwy terror!

Powróciliśmy do korzeni, czyli do 2007, gdzie w Psychosound nagraliśmy epkę ''Shit Fuck Kill''. Ten sam realizator, inna lokalizacja studia. Wszystko odbywa się w Krakowie. Jest oldschool, tylko nasz realizator ma więcej pomysłów, zabawek do nagrywania i bardzo dużo cierpliwości. Numery na płytę powstają od 5 lat natomiast nagrywana była ona już od 2009 r. Obecnie dopieszczamy mixy i płytka wędruje na mastering. Na wynik końcowy trzeba poczekać około 2 miesięcy. Płytka nazywa się "We'll Show You Mosh, Bitch". Jest szybko, brutalnie, wulgarnie - na tych 13 diabelskich numerach udowodnimy, że jesteśmy w bardzo dobrej formie i mamy wszystko w dupie (śmiech).

Nikt nas nie chce wydać, bo chyba nikt nas nie lubi i nikogo za to nie karzemy (śmiech). Planujemy wydać płytkę jako standardowy jewel case (grube przezroczyste opakowanie), w środku rozkładana książeczka i kilka fajnych obrazków, może jakaś vlopa w gratisie. Można powiedzieć, że sami się wydamy poprzez naszego znajomego wydawcę, ale rozmowy dopiero będą trwać więc szczegółów sam dowiem się wkrótce. Sprzedaż internetowa, na gigach i w zasadzie tyle. Kto będzie chcieć mieć płytkę zakupi ją, kto będzie chciał zassać z neta mp3 - zassie. Digipacków nie lubię, wolę czasy starych Slayerów - idziemy tą drogą.

Blindeadem się zainteresowałem bardzo i być może zakupię tą płytkę. Frontside'y posiadam w swojej kolekcji. Jestem natomiast wkurwiony, bo nie mieści mi się w przegrody na półce na cdki! Przecież nie będę lecieć po nową półkę specjalnie dla takich rozmiarów płytek! (śmiech). My zawsze udostępnialiśmy naszą nutę w mp3 i głównie w ten deseń celujemy, natomiast znam wielu audiofilów którzy lubią mieć płytę fizycznie w rękach, pooglądać, poczytać teksty, rozkminić cały pomysł wydania - to też jest wielka praca, nie tylko sama muza. Dla mnie kompakt żyje lepiej niż kiedykolwiek. Mp3 mogą być takie jakie są, nie mam nic przeciwko, jednak kiedy wiem, że zespół robi dobrą robotę kupuję ich CD. Jeżeli chodzi o winyle, są w porzo dla kolekcjonerów, jednak ja nie mam miejsca w chacie na te sprawy, wolę zainwestować w jakiś nowy efekt albo pakę strun do gitary. Cieszyłbym się za to gdyby Terrordome został kiedyś wydany w ten sposób, na pewno ktoś to łyknie, a mi zrobi się zajebiście miło.

Owszem jest wiele albumów z polskimi tekstami, które pasują tam wyśmienicie i bardzo mi się podobają, ale ja nie potrafiłbym stworzyć czegoś takiego. Wolę język angielski, którym zawsze się jarałem i w nim w Terrordome tworzyć zamierzam. Jest wiele rodzynków w postaci Świniopasa czy Wilczego, które są naprawdę lubiane i znane. Wkrótce zamierzamy powołać do istnienia projekt w którym wystąpi właśnie Owiec ze Świniopasa, Ja i Mekong z Terrordome oraz Pablo Diablo z Asylum - zrobimy krótką thrashową Epkę z polskimi tekstami oraz znanymi coverami, więc będzie to właśnie pierwsze takie uderzenie. Mam nadzieje będzie git.

Koniec roku 2010 umiliła mi płytka ''Eat Pizza Or Die'' Świniopasa. I całe szczęście, bo na pewno w przeciwnym wypadku zaliczyłbym go do nieudanych. Oprócz tego, raczej nic wybitnie nie rozpierdoliło mnie w ten sposób, że musiałbym odrzucić na dłuższy czas moje ulubione stare Cryptic Slaughter, Carnivore czy Municipal Waste. Oprócz tego zmarł Peter Steele, a miałem jeszcze nadzieje zobaczyć go w akcji w Europie. Od nowego roku oczekuję więcej gigów, trasy TRDM oraz wielu pozytywnych opinii na temat naszego nowego wydawnictwa. Jednym słowem, czekamy na lepsze czasy!

Dzięki za wywiad, wszystkiego dobrego w nowym roku! Chrońcie swoje pośladki, bo nasza najnowsza płytka tak skopie wam tyłki, że przez miesiąc nie usiądziecie! (śmiech)