Kuman i Bober (Proghma-C)

Dzięki wielkie. Z Behemothem to jednak lekka przesada. Nergal robi niesamowitą sztukę, która w dodatku świetnie się sprzedaje. To chyba inna nisza. W tym roku w ogóle w Polsce wyszło dużo dobrego grania…

Czasem to, jak to nazwałeś, "uproszczenie" bywa naprawdę  deprymujące. Wystarczy, że nastroisz niżej gitary i grasz w nieparzystym metrum, by stać się "polskim Meshuggah". Zagraj ciężko kilka depresyjnych nutek i od razu jesteś "polskim Neurosis". Uwierz mi, to naprawdę działa!!! (śmiech) Gwoli ścisłości, nikt z nas, oprócz wokalisty, nie przesłuchał całej płyty Neurosis, do którego prócz Meshuggah i Tool, jesteśmy najczęściej porównywani. Nie mam pojęcia co odpowiada za taki stan rzeczy.

Każdy z nas słuchał Meshuggah. Niesamowitym przeżyciem było porozmawiać z nimi przez chwilę na Knock Out Festival. Ja w naszej muzyce nie słyszę jednak wiele ich wpływów. Nawet w pewnym momencie sam w tę łatkę uwierzyłem, że niby jesteśmy "polskim Meshuggah", a potem odkryłem takie kapele jak na przykład Maigra, która gra świetnie, ale odwołuje się o wiele bardziej do Meshuggah. Na Toolu w sumie się wychowałem i zdaje sobie sprawę, że gdzieś tam ta maniera śpiewu we mnie została. Za kopistę w każdym razie się nie uważam, ale może taki ze mnie naiwny frajer (śmiech). Na pewno nie odkrywamy Ameryki, ale z pewnością nie jest tak, że świadomie operujemy jakimiś patentami, to wychodzi bardzo spontanicznie. Wiesz, każdy człowiek się czymś inspiruje. Muzyka to forma języka, a żeby język był językiem nie może być cały czas tworzony od nowa, nie może być całkowicie zindywidualizowany, bo nie byłoby płaszczyzny do komunikacji. Nie może być jednocześnie całkowicie zeschematyzowany, bo wszystko byłoby już powiedziane. Pewne odwołanie do tradycji wydaje mi się konieczne.

Nie będziemy unikać na pewno tego, co wyda nam się w danej chwili dobre. Wiesz, muzyka to nie jest zimna kalkulacja i nie będziemy rezygnować z kawałka niezłego stuffu tylko dlatego, iż komuś może się to z czymś kojarzyć. Tym bardziej że jest to raczej niemożliwe. Nie ma rzeczy w stu procentach oryginalnych i  nie popadniemy na pewno z tego powodu w paranoję (śmiech).

Fajnie, że to dostrzegłeś. Staramy się przede wszystkim robić dobre numery. Utwór powinien mieć w sobie "to coś". Tak zwany czynnik X. Komponując materiał czekamy wspólnie na moment, w którym zaczyna "iskrzyc" i właśnie to próbujemy uchwycić. Nie można burzyć tej idei kosztem indywidualnych ambicji, nad czym również cały czas pracujemy.

I tu właśnie jest problem. W naszym mniemaniu zawsze można zrobić coś lepiej w kwestii aranżu czy  brzmienia. Perspektywa sięgnięcia muzycznego absolutu wydaję się taka realna i  kiedy zaczynasz traktować utwór jako zamkniętą formę, okazuje się, iż tak naprawdę jest "kurew… daleko od OK"(śmiech). Dlatego w naszym przypadku proces twórczy trwa tak długo. Tak naprawdę to, gdyby nie fakt, że mieliśmy dużo wcześniej ustalony termin nagrań, pewnie do tej pory "dłubalibyśmy" nad utworami, które znalazły się na debiucie. No dobra, w sumie po cichu się przyznam, że cały czas je przearanżowujemy, by stały się troszkę atrakcyjniejsze w wersjach koncertowych (śmiech).

Zdecydowana większość materiału powstała w wyniku jammowania. Potem wszystkie części składowe staramy się połączyć w spójna całość, o czym mowa była w poprzednim pytaniu (śmiech).

Cały "Naan" powstał z improwizacji. Cover Army of Me w dużej mierze powstał dopiero w studiu. Utwory chyba w 90% przypadków wyrastają z jammów, Oczywiście są potem szlifowane.

Jak już zauważyłeś zmieniły się głównie wykorzystywane brzmienia. Podczas pracy nad coverem dbaliśmy o to, żeby nie stracić panującej w tej piosence mrocznej atmosfery. W sumie brzmi on obecnie jak nasz autorski numer. Jeśli chodzi o dobre przeróbki innych zespołów to, w tej chwili przychodzi mi do głowy  utwór  Justina Timberlake’a w wykonaniu The Dillinger Escape Plan. Świetna robota.

Pojawiają się ale bardzo sporadycznie. Spowodowane jest to tym, iż w celach promocyjnych typu składanki, emisja w radiu itp. korzystamy głównie z autorskich numerów. Chociaż fakt, iż nagraliśmy ten a nie inny cover właśnie w takiej wersji, na pewno nie pozostaje niezauważony. Myślę, że na kolejnych wydawnictwach również uda nam się pozytywnie zaskoczyć. Mamy parę fajnych pomysłów.

Nie staramy się... tak samo jak nie staramy się grać metalu. Te utwory powstawały bardzo spontanicznie. To nie tak, że mamy jakąś receptę na granie. Może pewnego dnia będziemy mieli prekoncepcję, której podporządkujemy całkowicie proces twórczy intelektualnej kalkulacji, ale na chwilę obecną robimy to bardzo z serduszka, a w serduszku nie mam ani komory metalowej, ani ska (śmiech).

Forever Metal !!!

Pojęcie bar-do można rozszerzyć na wszystko. Każdy moment jest momentem przejściowym. Momenty graniczne są tylko pozorami. Jeżeli tak na to spojrzymy to, ta płyta jest po prostu kulminacją nas dwa lata temu, rok temu, czyli wtedy kiedy płyta powstawała. Mam nadzieję, że dzięki wydaniu tego krążka zagramy kilka koncertów więcej, ale jakoś straszliwie się chyba nie ciśnieniujemy. Mój ulubiony tekst z "Chmury nie było" Kobonga zapewnia mnie, że nie dzieje się nic ponad to, co zdarzyć się musi.

Buddyzmem fascynuję się od jakiegoś 16. roku życia. To fascynacja bardzo nieśmiała, ale konsekwentna. Buddyzm nie jest na pewno homogeniczny, nie jest monolitem, więc wypowiadać się o buddyzmie jako takim, a nie o wybranym nurcie czy szkole będzie dużym uproszczeniem. Każdy powinien móc samemu wybrać światopogląd, religię, filozofię...

W kwestii sprzedaży płyt,  w naszym przypadku jest jeszcze za wcześnie na stwierdzenia tego typu. Natomiast jeśli chodzi o frekwencję koncertową wszystko idzie w dobrym kierunku. Coraz więcej ludzi słucha tego typu muzyki, a co za tym idzie, więcej osób przychodzi na koncerty. Coraz więcej osób organizuje w tym kraju także mniejsze klubowe koncerty jak i duże festiwale na co by tu dużo nie mówić - światowym poziomie. Przykładem mogą być chociażby Knock Out czy Asymmetry. Zarówno jedne jak i drugie cieszą się nadzwyczaj dobrą frekwencją.

Tak. Propozycja wyszła ze strony organizatorów, za co im serdecznie dziękujemy.

Bardzo mało czasu mieliśmy na scenie na rozstawienie się, co chyba nie dziwi jeżeli popatrzymy z kim dane nam było zagrać. Brzmienie, brzmieniem... Oczywiście nie był to nasz koncert życia, ale impreza była przednia. Poznaliśmy tam świetnych ludzi. Przy okazji chciałem serdecznie "anielskim głosem" pozdrowić przyjaciół z Tides From Nebula. Cebule kochamy Was!

Cytując słowa pewnego dziennikarza, który napisał relację z Knock Out Fest: "Pierwsze kapele zostały rzucone akustykom na pożarcie"(śmiech)." W każdym razie podzielam zdanie kolegi. Impreza była naprawdę udana. Poza tym biorąc pod uwagę aspekt promocyjny nie ukrywamy, iż festiwal ten niósł za sobą same korzyści dla takiej kapeli jak Proghma-C.

Zazwyczaj naszą formą "dopełniaczy" są  "dopalacze" (śmiech). A tak zupełnie na poważnie. Jeżeli są ku temu odpowiednie warunki to, bardzo często na naszych koncertach pojawiają się wizualizacje. Chcemy, aby były one dopełnieniem naszej muzyki - nie odwrotnie.

Każdy z nas ma z boku jeszcze jakieś projekty. Ja chciałem przy okazji zareklamować zespół, w którym śpiewać jest mi dane - The Rack Tripp (www.myspace.com/theracktripp).

Myślimy ze Smagą o projekcie, w którym gralibyśmy muzykę D’n’B czy Dubstep na żywo i mam nadzieje, że niedługo dojdzie to do skutku. Poza tym torturuję bębny w blackmetalowym Necromancy. Jak więc widzisz rozrzut dość spory.

Mogę powiedzieć tylko tyle, że na chwilę obecną ani my, ani Blindead nie mamy czasu na to, by to zrealizować. Owszem, plan zrobienia czegoś wspólnie był i to dość ambitny i nie wykluczone, że kiedyś do tego tematu wrócimy. Obecnie jednak czynnik, o którym mowa powyżej, skutecznie nam to póki co uniemożliwia(śmiech).

Są totalnie do dupy (śmiech). Jeżeli mogę dodać coś więcej, powiem tylko jedno - klasa i antruaż. Znakomity band. Bardzo przekonywująco brzmią przede wszystkim na żywo. Przy okazji pozdrosy dla patologów (śmiech).

O to proponowałbym spytać kolegów z zespołu zaczynającego się na literkę "B"…

Kozi Syn, Deer Head on the Wall, Sinful Carrion... hmm w trójmieście bardzo jest rozwinięta scena jazzowa. Pink Freud, Mikołaj Trzaska i wiele, wiele innych.