100 SOLÓWEK WSZECH CZASÓW!

100 Utwór: "Cemetery Gates" Album: "Cowboys From Hell" (1991) Zespół: Pantera Gitarzysta: Dimebag Darrell Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Darrell był prawdziwym herosem gitary. Słuchając solówki z utworu "Cemetery Gates" początkowo ma się wrażenie, że gitarzysta gra nieco bezładnie, a dźwięki są przypadkowe. Gdy zejdzie się na głębszy poziom odbioru, wszystko okazuje się mieć swój ukryty rytm i melodię. To właśnie te elementy sprawiły, że Darrell stał się jednym z najbardziej oryginalnych wymiataczy w historii muzyki rockowej. "Cemetery Gates" to doskonała próbka jego geniuszu. Ciekawostka: W 1998 roku utwór "Cemetery Gates" był nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Metal Performance. Dla muzyków dużym zaskoczeniem był fakt nominowania tego utworu dopiero po siedmiu latach od nagrania.

99 Utwór: "Hard To Handle" Album: "Shake Your Money Maker" (1990) Zespół: The Black Crowes Gitarzysta: Rich Robinson Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: The Black Crowes nagrali cover utworu Otisa Reddinga, "Hard To Handle", który przyniósł zespołowi ogromną popularność. Album "Shake Your Money Maker" rozszedł się w trzech milionach egzemplarzy. W ten sposób fani rocka na całym świecie poznali jak wygląda specyficzny i mocny sposób kostkowania Robinsona, wspomagany charakterystycznym frazowaniem. Ciekawostka: Zespół the Black Crowes został okrzyknięty przez pismo Melody Maker "najbardziej rockowym ze wszystkich rockowych zespołów na świecie".

98 Utwór: "In Too Deep" Album: "All Killer No Filler" (2001) Zespół: Sum 41 Gitarzysta: Dave Baksh Gatunek muzyczny: punk Uzasadnienie: Sum 41 to kanadyjski zespół punk rockowy. Nazwa formacji wzięła się stąd, że grupa powstała na czterdzieści jeden dni przed nadejściem lata (summer - lato). Przez pierwsze dwie minuty utworu "In Too Deep" Baksh stosuje technikę tappingu (czas 1:51), po czym wchodzi na wyższe pozycje wykorzystując serię technik pull-off, a następnie gra efektowne podciągnięcia. Zwieńczeniem solówki jest prosty powerchord. Ciekawostka: Przed koncertami Baksh rozgrzewa się grając utwór Iron Maiden "Hallowed By Thy Name".

97 Utwór: "Strange Town" Album: "Snap!" (2005) Zespół: The Jam Gitarzysta: Paul Weller Gatunek muzyczny: punk Uzasadnienie: Nawet jego idol, Pete Townshend z zespołu The Who, pozazdrościłby Wellerowi tej dynamicznej solówki, jaką ten wyczarowuje na swoim Rickenbackerze. W kompozycji "Strange Town" Weller atakuje struny z dużą energią, stosując przy tym mistrzowskie wibrato i olśniewające podciągnięcia. Niemałą rolę odegrał tu klasyczny wzmacniacz gitarzysty - Vox AC30. Krótko mówiąc solówka ta robi piorunujące wrażenie. Ciekawostka: Weller używał gitar Rickenbacker serii 330 z lat 70. z przetwornikami o wysokim poziomie sygnału wyjściowego, a także wzmacniacza Vox AC30.

96 Utwór: "Killing In The Name Of" Album: "Rage Against The Machine" (1992) Zespół: Rage Against The Machine Gitarzysta: Tom Morello Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Biorąc pod uwagę sceniczne wyczyny tego gitarzysty, trudno uwierzyć, że Morello jest samoukiem. Z drugiej strony, właśnie brak profesjonalizmu pozwolił mu na tak świeże spojrzenie na muzykę. Morello znany jest z łamania muzycznych reguł i niekonwencjonalnego podejścia do gry. Ma również nietuzinkowy stosunek do sprzętu, czego świetnym przykładem jest "Killing In The Name Of". Do nagrania tego utworu muzyk użył oryginalnej kombinacji sprzętu, a mianowicie kostek typu Autofilter oraz Pitch Bend. Dzięki temu solówka przypomina bardziej potężny alarm przeciwpożarowy niż grę na instrumencie. Ciekawostka: Tom Morello jest absolwentem Harvardu i byłym sekretarzem w kancelarii senatora. To jeszcze nie koniec: jest bratankiem Jomo Kenyatty, pierwszego prezydenta Kenii.

95 Utwór: "Doorman" Album: "Language. Sex. Violence. Other." (2005) Zespół: Stereophonics Gitarzysta: Kelly Jones Gatunek muzyczny: indie rock / muzyka alternatywna Uzasadnienie: Inspiracją do napisania tego utworu była postać bramkarza w nocnym klubie w Seattle, który miał mocny... prawy sierpowy. Solówka Jonesa w pełni oddaje złość i agresję, związane z utarczką, która miała miejsce między nim a bramkarzem. Ta ognista solówka ujawniła niezaprzeczalny talent muzyka, szczególnie do szybkiego kostkowania. Ciekawostka: Kelly Jones należał do zespołu nagrywającego covery grupy Van Halen.

94 Utwór: "Race With The Devil" Album: "The Screaming End!" (1997) Zespół: Gene Vincent and The Blue Caps Gitarzysta: Cliff Gallup Gatunek muzyczny: pop Uzasadnienie: Niektórzy twierdzą, że Cliff Gallup to pionier współczesnego rockowego brzmienia. Był współtwórcą takich przebojów, jak "Be Bop A Lula" czy "Race With The Devil". Kiedy Jeff Beck nagrał "Crazy Legs", album w hołdzie dla Gene’a Vincenta, odtworzył solo Gallupa nuta po nucie. Przyznał się, że kiedy uczył się grać na gitarze, twórczość Gallupa był dla niego najważniejszą inspiracją. Oto co na temat solówek Gallupa sądzi Beck: "Jego solówki są wręcz doskonałe, mają harmonijny początek, środek i zakończenie. To dosłownie małe dzieła sztuki". Ciekawostka: Cliff Gallup porzucił przemysł muzyczny w wieku dwudziestu sześciu lat. Wybrał spokojne życie z dala od showbiznesu.

93 Utwór: "Smooth" Album: "Supernatural" (1999) Zespół: Santana Gitarzysta: Carlos Santana Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Carlos Santana wkroczył na scenę w obfitujących w wydarzenia muzyczne latach 60. Jego zespół zapoczątkował nowy nurt w muzyce zwany rockiem latynoskim. Efektowne frazowanie jest wspaniałym dopełnieniem wokalu Roba Thomasa. W tym przypadku można wybaczyć artyście, że fraza otwierająca utwór pojawia się na płycie wielokrotnie, gdyż jest wprost genialna. Ciekawostka: Carlos Santana wyznał kiedyś, że LSD pomaga mu w tworzeniu wizji artystycznych.

92 Utwór: "Daddy, Brother, Lover, Little Boy (The Drill Song)" Album: "Lean Into It" (1991) Zespół: Mr Big Gitarzysta: Paul Gilbert Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Ten utwór zawiera fenomenalnie szybkie kostkowania - szesnastki w tempie 180BPM. Po skończonej solówce tempo utworu jeszcze wzrasta, kiedy Paul i Billy Sheehan grają w harmoniach używając... wiertarek z kostkami przymocowanymi do wierteł. Ciekawostka: Sponsorem trasy koncertowej promującej album "Lean Into It" był japoński producent narzędzi, firma Makita. W geście podziękowania zespół nagrał utwór z użyciem wiertarek, który został odegrany na koncercie w jednej z fabryk narzędzi.

91 Utwór: "Just" Album: "The Bends" (1995) Zespół: Radiohead Gitarzysta: Jonny Greenwood Gatunek muzyczny: indie rock / muzyka alternatywna Uzasadnienie: Jedno trzeba mu przyznać: Greenwood gra z wielką pasją i zaangażowaniem. Jego agresywny styl gry wielokrotnie doprowadzał go do kontuzji ręki. Najlepszym przykładem żywiołowego stylu gry jest bez wątpienia kompozycja "Just", a w szczególności solo kończące ten utwór, grane w oktawach. To czyste gitarowe mistrzostwo. Ciekawostka: Utwór "Just" jest efektem zakładu: wokalista, Thom Yorke, założył się z Greenwoodem o to, kto napisze utwór z większą ilością akordów. Wygrał Yorke.

90 Utwór: "Sharp Dressed Man" Album: "Eliminator" (1984) Zespół: ZZ Top Gitarzysta: Billy Gibbons Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Billy Gibbons nigdy nie gustował w cyrkowych popisach podczas gry na gitarze, wybierał raczej solówki prostsze stylistycznie. Skupiał się na niuansach: właściwym rytmie i odpowiednim doborze akordów, co zadecydowało o jego oryginalności. Taka właśnie jest solówka w utworze "Sharp Dressed Man". Kiedy słucha się tego utworu, przed oczami staje zakurzona amerykańska autostrada. Choć był to już ósmy album grupy, rockowe trio miało wciąż pomysły na doskonałe i świeże zagrywki. Ciekawostka: Fani zespołu nie mogli się przekonać do elektrycznej perkusji na płycie, jednak wiele teledysków z albumu "Eliminator" stało się hitami na MTV.

89 Utwór: "Outta Love Again" Album: "Van Halen II" (1979) Zespół: Van Halen Gitarzysta: Edward Van Halen Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Drugi album Van Halen nie był wybitnym osiągnięciem zespołu, jednak solówka, która znalazła się w kompozycji "Outta Love Again" wymagała od Eddiego dużego rozciągnięcia palców. W utworze tym gitarzysta wydobywa dźwięki na wiele sposobów: stosuje tapping, legato, wykorzystuje puste struny oraz gra tłumione dźwięki. Do tego dochodzą intrygujące flażolety sztuczne, które - umiejętnie wkomponowane w riff - ostatecznie decydują o oryginalności tej kompozycji. Ciekawostka: Eddie Van Halen zamierzał odejść z zespołu po nagraniu czwartego albumu, "Fair Warning". Dzięki perswazji perkusisty, Alexa Van Halena, gitarzysta zmienił zdanie.

88 Utwór: "Double Crossing Time" Album: "Blues Breakers With Eric Clapton" (1966) Zespół: John Mayall’s Bluesbreakers Gitarzysta: Eric Clapton Gatunek muzyczny: blues Uzasadnienie: Ten krążek wyznaczył kierunek muzycznych poszukiwań kilku innym, znanym gitarzystom, inspirując takie sławy jak Eddie Van Halen czy Gary Moore. "Double Crossing Time" to utwór o mrocznym klimacie, okraszony bluesowymi zagrywkami z repertuaru Freddiego Kinga. Clapton stosuje charakterystyczną tercję wielką, sekstę i septymę, co nadaje solówce charakteru wyraźnie dominantowego. Ciekawostka: W studiu Clapton nie zgodził się przyciszyć Marshalla, mimo usilnych starań producenta, Gusa Dudgeona.

87 Utwór: "Motorcycle Emptiness" Album: "Generation Terrorists" (1992) Zespół: Manic Street Preachers Gitarzysta: James Dean Bradfield Gatunek muzyczny: indie rock / muzyka altrnatywna Uzasadnienie: Jako wielki fan Slasha, Bradfield potrafi wyczarować niejedno wspaniałe solo. Został nazwany Clintem Eastwoodem Bradfieldem. Mistrzowskie solo w utworze "Motorcycle Emptiness" od razu wpada w ucho, będąc dobrym przykładem idealnej, nadającej się do nucenia melodii. Ciekawostka: Manic Street Preachers to pierwszy zachodni zespół rockowy, który zagrał na Kubie. Wydarzenie to miało miejsce w 2001 roku. Fidel Castro przyznał, że jego zdaniem koncert rockowy jest głośniejszy niż wojna.

86 Utwór: "Angel Of Death" Album: "Reign In Blood" (1986) Zespół: Slayer Gitarzysta: Jeff Hanneman Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Slayer zawsze słynął z ekstremalnie szybkich solówek. Jeden z gitarzystów, Jeff Hanneman, nie szedł na łatwiznę i jak dotąd nigdy nie rozczarował swoich fanów. "Angel Of Death" to kompozycja daleka od poprawności w dziedzinie muzycznych reguł czy skali. To żywy, muzyczny ogień. Muzycy otwarcie przyznali się, że nie przywiązują wagi do teorii muzyki i nie starają się przyporządkować solówki do odpowiedniej skali. Całe szczęście! Ciekawostka: Pierwowzorem bohatera "Angel Of Death" był Josef Mengele, lekarz z nazistowskich Niemiec, który przeprowadzał mrożące krew w żyłach eksperymenty na więźniach obozów koncentracyjnych.

85 Utwór: "Freak Scene" Album: "Bug" (1988) Zespół: Dinosaur Jr. Gitarzysta: J Mascis Gatunek muzyczny: indie rock / muzyka alternatywna Uzasadnienie: Ta solówka to przykład gry ekstremalnej. Jest to partia pełna intensywnych podciągnięć, półtonowych pochodów i dźwięków spoza skali. W warstwie rytmicznej znajdziemy tu fragmenty z wyraźnie zaznaczonymi synkopami. Wszystko to sprawia, że omawiana solówka jest nie do odtworzenia dla przeciętnego instrumentalisty. Ciekawostka: Mascis był perkusistą, zanim zaczął grać na gitarze. Ostatnio powrócił do dawnego instrumentu i zaangażował się w nowy projekt o nazwie Witch. Wkrótce na rynku ukaże się album tej formacji.

84 Utwór: "Brothers In Arms" Album: "Brothers In Arms" (1985) Zespół: Dire Straits Gitarzysta: Mark Knopfler Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: W utworze "Brothers In Arms" zagrywki Knopflera są tak doskonałe, że można go słuchać wiele razy bez uczucia znużenia. Gitarzysta jest leworęczny, jednak gra na gitarze praworęcznej, nie stosując przy tym kostki. Kompozycja zawiera niezwykle melodyjne partie solowe, przepełnione subtelnymi dźwiękami, które tworzą niepowtarzalny klimat. To utwór z rodzaju tych, po wysłuchaniu których odczuwa się dreszcz emocji. Ciekawostka: Mark Knopfler, zanim został gitarzystą w Dire Straits, pracował jako wykładowca w Loughton College w hrabstwie Essex.

83 Utwór: "The Importance Of Being Idle" Album: "Don’t Believe The Truth" (2005) Zespół: Oasis Gitarzysta: Noel Gallagher Gatunek muzyczny: muzyka alternatywna Uzasadnienie: Utwór jest pochwałą lenistwa i w taką właśnie konwencję wpisał się gitarzysta. Gallagher ujawnił niespotykaną lekkość gry w tym skądinąd psychodelicznym utworze. Jest on twórcą niezwykle charakterystycznego brzmienia, które otrzymało swoją nazwę - "ściana dźwięku". W tej solówce zastosował serię hipnotycznych podciągnięć. Kompozycja oddaje klimat letniego popołudnia spędzonego na ławce w parku. Ciekawostka: Zanim został gwiazdą, Gallagher pracował wraz z bratem przy budowie domów, gdzie również stawiał ściany, tyle że nie dźwiękowe...

82 Utwór: "November Rain" Album: "Use Your Illusion I" (1991) Zespół: Guns N’ Roses Gitarzysta: Slash Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Komponując tę piosenkę Slash trzymał się prostej zasady - solówka co minutę. Ten dziewięciominutowy utwór został okraszony trzema efektownymi zagrywkami. W połowie utworu (czas 3:56) następuje seria zawodzących dźwięków, natomiast nieco później (czas 5:13) gitarzysta przechodzi już do wyższych pozycji. Pod koniec kompozycji (czas 7:10) solówka zmienia charakter - gitarzysta gra w kółko jeden motyw zagęszczając od czasu do czasu fakturę. Ciekawostka: Kiedy Slash grał w Guns N’ Roses, podczas koncertów nie lubił obsługiwać swoich efektów, powierzał to zadanie technicznym.

81 Utwór: "Goodbye To Love" Album: "The Singles 1969-1981" (2000) Zespół: The Carpenters Gitarzysta: Tony Peluso Gatunek muzyczny: pop Uzasadnienie: Tony Peluso jednym tylko uderzeniem w struny potrafił stworzyć wspaniałe tło do wokalnych popisów Karen Carpenter. Jego solówka z "Goodbye To Love" była bezprecedensowa i stała się pierwowzorem dla rockowych popisów solowych w balladach. Gra Carpentera może wydawać się miejscami niedokładna, jednak w ostatecznym rozrachunku okazuje się, że jest to po prostu wyrazem specyficznego stylu muzyka. Ciekawostka: Nie wszystkim fanom grupy The Carpenters ta solówka przypadła do gustu. Richard Carpenter wyjaśnia: "Sądzę, że solówka Tony’ego to jedno z najlepszych nagrań w historii, choć innego zdania była część naszych fanów. Dostaliśmy wiele e-maili, w których ludzie ostro nas krytykowali. Uważali, że sprzedaliśmy się i będziemy grać hard rocka".

80 Utwór: "Over The Mountain" Album: "Diary Of A Madman" (1981) Zespół: Ozzy Osbourne Gitarzysta: Randy Rhoads Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: To kompozycja, która od pierwszych dźwięków powala na kolana mocnym wejściem perkusji w wykonaniu Tommy’ego Aldridge’a. Zaraz potem słyszymy dwie gitary grające ten sam motyw w oktawach. Na koniec Rhoads robi użytek ze swojego mostka tremolo. To czysty geniusz: Randy sprawia, że energia kompozycji podczas zwrotki stopniowo wzrasta dzięki zastosowaniu sztucznych flażoletów, aby potem wybuchnąć z pełną siłą w czasie refrenu. Ciekawostka: Podobno podczas pracy w studiu Randy wyganiał pozostałych członków zespołu i pracowników technicznych do pubu, aby móc w spokoju pracować nad solówkami.

79 Utwór: "Master Of Puppets" Album: "Master Of Puppets" (1986) Zespół: Metallica Gitarzysta: James Hetfield / Kirk Hammett Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Album "Master Of Puppets" to kamień milowy w historii muzyki metalowej. Wyznaczył nowe kierunki w muzyce w ogóle i, co więcej, dostarczył zajęcie nauczycielom muzyki na kolejnych dwadzieścia lat. Utwór tytułowy zawiera mistrzowskie solówki i doskonale zaaranżowane riffy. Ciekawostka: Hetfield zagrał pierwsze, wolniejsze solo w utworze, natomiast Hammett zagrał drugie, zdecydowanie szybsze.

78 Utwór: "Man In A Box" Album: "Facelift" (1989) Zespół: Alice In Chains Gitarzysta: Jerry Cantrell Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Alice In Chains to najbardziej metalowy zespół wywodzący się z Seattle. Ich muzyka miała zdecydowanie więcej elementów metalowych niż grungowych. Mowa tu przede wszystkim o debiutanckim albumie grupy, "Facelift". Cantrell gra prosty, oparty na oktawach riff, do głosu którego dochodzi szalony wah oraz oryginalnie tłumione dźwięki. Prostymi środkami udało mu się osiągnąć powalający efekt. Ciekawostka: Cantrell o mały włos uniknął śmierci, kiedy z powodu opadów śniegu został uwięziony w swoim domu i odcięty od świata.

77 Utwór: "Pride And Joy" Album: "Texas Flood" (1983) Zespół: Stevie Ray Vaughan and Double Trouble Gitarzysta: Stevie Ray Vaughan Gatunek muzyczny: blues Uzasadnienie: Legenda bluesa, John Lee Hooker, określił album "Texas Flood" mianem najlepszego albumu bluesowego wszech czasów. Ta płyta jest dowodem na to, że muzyka bluesowa nie musi być nudna i może być pełna szaleństwa. Do tego Stevie swoją mistrzowską grą przywrócił do życia gatunek zwany Texas blues. Ciekawostka: Stevie Ray Vaughan jest autorem bluesowych zagrywek w pamiętnym przeboju Davida Bowiego, "Let’s Dance".

76 Utwór: "Symphony Of Destruction" Album: "Countdown To Extinction" (1992) Zespół: Megadeth Gitarzysta: Marty Friedman Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Riffy w tej kompozycji są dziełem Dave Mustaine, natomiast solówki wyszły spod ręki Marty Friedmana. Niełatwo jest zaszufladkować tego gitarzystę, który czerpie inspirację z wielu źródeł, w tym z muzyki orientalnej. Dla wielu solówka z "Symphony Of Destruction" stała się w pewnym sensie znakiem rozpoznawczym Friedmana. Ciekawostka: Marty Friedman jest wielkim fanem japońskiej muzyki pop. Ma na swoim koncie współpracę z japońską megagwiazdą, Nanase Aikawą.

75 Utwór: "Hey Joe" Album: "Are You Experienced?" (1967) Zespół: The Jimi Hendrix Experience Gitarzysta: Jimi Hendrix Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To jedna z wielu wersji tego utworu, będącego już klasyką rocka. Ta wybitnie ekspresyjna solówka stała się symbolem stylu Hendrixa. Jimi rozpropagował użycie wysoce niepożądanego w jego czasach zjawiska - sprzężenia zwrotnego, jak również mocno przesterowanej gitary. Do dziś nie sposób przejść koło tej kompozycji obojętnie. Ciekawostka: Kariera Hendrixa mogła potoczyć się zupełnie inaczej - zanim wszedł w posiadanie swojej pierwszej gitary, dostał w prezencie... ukulele.

74 Utwór: "Money" Album: "Dark Side Of The Moon" (1973) Zespół: Pink Floyd Gitarzysta: David Gilmour Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: W tej najmniej psychodelicznej kompozycji z albumu "Dark Side Of The Moon" Gilmour prezentuje surowe, monumentalne solo, zbudowane na bazie prostych zagrywek o bluesowym charakterze, doskonale wkomponowanym w funkujące tło. Co ciekawe, solówka została zagrana w metrum 4/4, podczas gdy pozostała część utworu została nagrana w podziale 7/8, choć trafiają się tu takty 3/4. Ciekawostka: "Money" to jedyna, jak dotąd, kompozycja oparta o metrum 7/8, która wspięła się na szczyty list przebojów.

73 Utwór: "Layla" Album: "Layla And Other Assorted Love Songs" (1971) Zespół: Derek And The Dominos Gitarzysta: Eric Clapton / Duane Allman Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Bohaterką tego utworu jest żona George’a Harrisona, która odeszła do Erica Claptona. Reżyser Martin Scorsese postanowił wykorzystać końcową część utworu w swoim słynnym dziele "Chłopcy z ferajny". Duane Allman skomponował słynny riff i grał na gitarze prowadzącej wraz z Claptonem. Ciekawostka: Podczas nagrywania płyty "Layla And Other Assorted Love Songs" Eric Clapton uzależnił się od heroiny.

72 Utwór: "Highway Star" Album: "Machinehead" (1972) Zespół: Deep Purple Gitarzysta: Ritchie Blackmore Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To jest solówka, w której Ritchie Blackmore postanowił zakasać rękawy i kostkował konsekwentnie na jednej strunie. Partia gitary pokrywała się przy tym z linią klawiszy, na których grał Jon Lord. Forma i technika gry Blackmore’a do dziś potrafi wprawić w zdumienie. Ciekawostka: Choć Ritchie Blackmore lubił improwizować w studiu, to melodyjne wejście do solówki zostało skrupulatnie skomponowane nuta po nucie.

71 Utwór: "Smells Like Teen Spirit" Album: "Nevermind" (1991) Zespół: Nirvana Gitarzysta: Kurt Cobain Gatunek muzyczny: grunge Uzasadnienie: Zespół Nirvana wstrząsnął światem muzycznym lat 90., kreując zupełnie nowy gatunek muzyczny o nazwie grunge. Krótkie solo Cobaina w tym utworze zostało zagrane wybitnie powściągliwie. A jednak, mimo to, wielu uważa je za czysty geniusz. Wydaje się, że solówka się rozwinie, gitarzysta jednak powtarza konsekwentnie partie wokalu i z uporem robi swoje. To właśnie decyduje o jej niepowtarzalności. Ciekawostka: "Smells Like Teen Spirit" został wyprodukowany przez perkusistę zespołu Garbage, Butcha Viga.

70 Utwór: "Need Your Love So Bad" Album: "The Very Best Of Fleetwood Mac" (2002) Zespół: Fleetwood Mac Gitarzysta: Peter Green Gatunek muzyczny: blues Uzasadnienie: Subtelna solówka z utworu "Need Your Love So Bad" nie wydaje się być trudna do zagrania. To wczesny utwór z repertuaru zespołu, w którym partia gitarowa została wykonana solidnie, choć bez zbytnich popisów. Green gra w stylu B.B. Kinga: solówka ma charakter durowy, choć znajdziemy w niej również molowe pentatoniki na tle klasycznych sekwencji akordów. Gitarzysta korzystał z Gibsona Les Paula z 1959 roku, w którym przetworniki zostały przypadkowo połączone w przeciwfazie, co dało charakterystyczne, nieco nosowe brzmienie. Ciekawostka: Peter Green był fanem młodego Gary Moora. Skid Row, wczesny zespół Moore’a, grał supporty dla Fleetwood Mac. Później Moore odkupił od Greena gitarę, na której ten zagrał w "Need Your Love So Bad".

69 Utwór: "You Really Got Me" Album: "The Kinks" (1964) Zespół: The Kinks Gitarzysta: Dave Davies Gatunek muzyczny: pop Uzasadnienie: Plotka głosi, że solówki w tym i innych utworach z tego okresu istnienia zespołu grane były przez Jimmiego Page’a. To jednak tylko plotka. Żywiołowe solo z "You Really Got Me" jest typowe dla stylu gry Dave’a Daviesa, który wzorował się na takich mistrzach bluesa, jak Chuck Berry. Ciekawostka: Pierwszym wzmacniaczem Daviesa był ośmiowatowy Elpico. Następnie w jego kolekcji znalazł się Vox AC30. Aby uzyskać przesterowany dźwięk, Davies podziurawił głośniki drutem do robótek ręcznych.

68 Utwór: "And Your Bird Can Sing" Album: "Revolver" (1966) Zespół: The Beatles Gitarzysta: George Harrison i Paul McCartney Gatunek muzyczny: pop Uzasadnienie: Było to jedno z pierwszych pojedynków gitar, jakie znamy z historii rocka. Zostało zagrane na przesterowanych gitarach (prawdopodobnie na Epiphone Casino i czerwonym Gibsonie SG). Nadało to utworowi niezwykle nowoczesne, jak na tamte czasy, brzmienie. Ciekawostka: John Lennon twierdził, że poza kompozycją "Dig A Pony", "And Your Bird Can Sing" to najgorszy utwór, jaki kiedykolwiek napisał.

67 Utwór: "I Believe In A Thing Called Love" Album: "Permission To Land"(2003) Zespół: The Darkness Gitarzysta: Justin i Dan Hawkins Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Grupie The Darkness udało się wskrzesić w Wielkiej Brytanii glam rocka. Muzyków należy cenić jednak przede wszystkim za coś innego - naprawdę potrafią grać. W teledysku do utworu "I Believe In A Thing Called Love" pokonują ogromną ośmiornicę przy pomocy błyskawic wydobywających się z gitar. To trzeba koniecznie zobaczyć! Ciekawostka: W październiku 2005, zanim ukazał się album "One Way Ticket To Hell... And Back", Justin Hawkins znalazł ofertę sprzedaży płyty na stronie eBay. Postanowił przelicytować album (zapłacił za niego 350 funtów) i w ten sposób zdemaskować pirata płytowego. Na razie nie znany jest rezultat jego muzycznego śledztwa.

66 Utwór: "Marquee Moon" Album: "Marquee Moon" (1977) Zespół: Television Gitarzysta: Richard Lloyd / Tom Verlaine Gatunek muzyczny: muzyka alternatywna Uzasadnienie: W utworze tym znajdziemy solówkę Lloyda o charakterze rockowobluesowym, stworzoną w skali D-miksolidyjskiej oraz D-durowej z kwintą zmniejszoną. Dla kontrastu, Tom Verlaine gra wolniejsze partie w pentatonice, choć słychać, że trudno mu się oprzeć pokusie wzbogacenia jej elementami zbudowanymi w oparciu o skalę miksolidyjską. Ciekawostka: Wydawałoby się, że obaj gitarzyści powinni mieć solówki równej długości. Nie było tak w przypadku tego utworu - partia solowa Lloyda jest znacznie dłuższa.

65 Utwór: "Goin’ Crazy" Album: "Eat ‚Em And Smile" (1986) Zespół: Dave Lee Roth Gitarzysta: Steve Vai Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Ze współpracy dwóch niezwykle żywiołowych muzyków, Lee Rotha oraz Vaia, musiało powstać coś wyjątkowego. Tak też się stało. Solówka Vaia jest bardzo ekspresyjna i zakręcona, pełna szalonych glissand po całym gryfie oraz niespodziewanych efektów dźwiękowych. Ciekawostka: Plotka głosi, że to Roth był pomysłodawcą nadania grupie Van Halen takiej właśnie nazwy.

64 Utwór: "Whole Lotta Love" Album: "Led Zeppelin II" (1969) Zespół: Led Zeppelin Gitarzysta: Jimmy Page Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Ten epicki utwór zawiera charakterystyczne dla Page’a, zawodzące solo. Dźwięki wyczarowane przez instrumentalistę przypominają jęki nie tyle bólu, ile rozkoszy. Ten rockowy kolos (utwór trwa około 15 minut) nie doczekał się nigdy dwóch identycznych wykonań. Ciekawostka: Choć Page jest fanem Weirda Ala Yankovica, wciąż nie wyraził zgody na nagranie przez niego coverów Led Zeppelin.

63 Utwór: "Cause We’ve Ended As Lovers" Album: "Blow By Blow" (1975) Gitarzysta: Jeff Beck Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To utwór instrumentalny w tonacji molowej autorstwa Steviego Wondera. Beck gra na Stratocasterze i w intro stosuje efekt przypominający brzmienie skrzypiec, co utwierdza nas w przekonaniu, że artysta ten zawsze miał nowatorskie podejście do gry. W tej solówce stosuje liczne podciągnięcia, wielokrotnie przełącza przetworniki i umiejętnie stosuje pogłos. Jest czego posłuchać. Ciekawostka: Stevie Wonder obiecał Beckowi swój przebój "Superstition", ale wytwórnia Motown Records doszła do wniosku, że utwór jest za dobry, by go oddać. Ostatecznie przebój trafił na płytę Wondera "Talking Book".

62 Utwór: "Like A Hurricane" Album: "Decade" (1978) Gitarzysta: Neil Young Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To kompozycja pełna pasji, która zdecydowanie wyróżnia się spośród innych utworów w dorobku artysty. Ten nieco chaotyczny utwór zawiera solówkę, która zaprezentowała Younga w szczytowej formie - jest ognista i pełna energii. Ten utwór stawia Younga na równi z innymi wielkimi gitarzystami lat 70. Ciekawostka: Wśród zainteresowań Neila Younga znajduje się kolekcjonowanie kolejek elektrycznych.

61 Utwór: "Light My Fire" Album: "The Doors" (1967) Zespół: The Doors Gitarzysta: Robbie Krieger Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Solówka Kriegera jest efektem improwizacji. Podciągnięcia, gra techniką slide i legato z szybkością błyskawicy to wybuchowa mieszanka, która stanowi o wyjątkowości tego klasycznego już dziś utworu. Ciekawostka: Krieger to jeden z niewielu gitarzystów, którzy zamiast kostką wolą grać przy użyciu palców.

60 Utwór: "Cowboys From Hell" Album: "Cowboys From Hell" (1990) Zespół: Pantera Gitarzysta: Dimebag Darrell Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Kariera tego zespołu dzieli się na dwa okresy - przed i po nagraniu "Cowboys From Hell". To właśnie ten utwór pomógł zespołowi zdobyć popularność i rozsławił wyjątkowy styl gry nieżyjącego już gitarzysty, Dimebaga Darrella. Szybkie przebiegi przez kilka strun do dziś plączą palce miłośnikom stylu Darrella, którzy chcą grać tak jak ich idol. Ciekawostka: Podobno podczas wspólnych koncertów z zespołem Helmet muzycy z Pantery zrozumieli, że chcą postawić na agresywność. Tak powstał album "Vulgar Display Of Power".

59 Utwór: "That’s All Right" Album: "Sunrise" (1999) Artysta: Elvis Presley Gitarzysta: Scotty Moore Gatunek muzyczny: pop Uzasadnienie: Ci muzycy tworzyli historię. Scotty Moore był gitarzystą country, który znalazł się w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie. Do akustycznego rytmu Elvisa dołączył swoje zagrywki w stylu country. Moore nagrał pierwsze rockowe solo w Sun Studios w Memphis. Potem Elvis rzucił pracę jako kierowca ciężarówek i... tak to się zaczęło. Ciekawostka: Sun Studios w Memphis, kolebka rock and rolla, to wciąż czynne studio nagrań. Najlepiej nagrywać wieczorem, kiedy wyjdą ostatni turyści.

58 Utwór: "One" Album: "...And Justice For All" (1988) Zespół: Metallica Gitarzysta: Kirk Hammett Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: W tej kompozycji Hammett w pełni prezentuje swój talent i wszechstronność. Zadziwia niesamowitą szybkością tappingu granego krawędzią kostki, a także dynamicznymi podciągnięciami. Początkowe minuty kompozycji wypełnione są zagrywkami solowymi granymi na czystym brzmieniu. Ciekawostka: Kiedy James Hatfield po raz pierwszy słuchał gry Larsa Ulricha, był przekonany, że to najgorszy perkusista na świecie.

57 Utwór: "We Are The Pigs" Album: "Dog Man Star" (1994) Zespół: Suede Gitarzysta: Bernard Butler Gatunek muzyczny: muzyka alternatywna Uzasadnienie: Ten utwór ma oddawać ohydę i zepsucie miejskiego krajobrazu. Butler gra solówki niemal przez cały czas trwania kompozycji, przy czym najbardziej interesujący fragment znajduje się w połowie utworu (czas 2:10), kiedy frontman Brett Anderson ustępuje mu miejsca przy mikrofonie. Statyw mikrofonu zostaje wykorzystany przez Butlera do wykonania słynnego popisu slide. To trzeba koniecznie usłyszeć. Ciekawostka: Butler został znaleziony przez ogłoszenie w prasie.

56 Utwór: "Black Hole Sun" Album: "Superunknown" (1994) Zespół: Soundgarden Gitarzysta: Kim Thayil Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To utwór, który zapewnił grupie komercyjny sukces. Przy nagraniu tej kompozycji muzyków zainspirowała beatlesowska podróż w psychodelię. Kim Thayil, pół-Hindus, zastąpił swoje ciężkie riffy bardziej orientalnym stylem gry. To oryginalna i wpadająca w ucho solówka. Ciekawostka: Thayil grał w dwóch utworach metalowej formacji Probat, nowym projekcie Dave’a Grohla.

55 Utwór: "Maggot Brain" Album: "Maggot Brain" (1971) Zespół: Funkadelic Gitarzysta: Eddie Hazel Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: "Maggot Brain" to dziesięciominutowy, improwizowany utwór epicki. Podobno producent, George Clinton, poprosił muzyka, żeby skomponował najsmutniejszy kawałek, jaki tylko może stworzyć. Zadziałało - to jeden z najlepszych utworów Hazela. Ciekawostka: Przed śmiercią, w 1992, Eddie Hazel planował założyć zespół z Buddy Milesem i Billy Coxem z formacji Band Of Gypsies.

54 Utwór: "Sweet Little Angel" Album: "Original Greatest Hits" (2005) Gitarzysta: B.B. King Gatunek muzyczny: blues Uzasadnienie: B.B. King został okrzyknięty królem bluesa, lecz jest to również niekwestionowany król gitary. Solówka w kompozycji "Sweet Little Angel" jest dosyć oszczędna, lecz naładowana emocjami. Wspaniałe tło do przejmującego wokalu artysty. Ciekawostka: B.B. King prawie nigdy nie gra i nie śpiewa jednocześnie.

53 Utwór: "Three Days" Album: "Ritual De Lo Habitual" (1990) Zespół: Jane’s Addiction Gitarzysta: Dave Navarro Gatunek muzyczny: muzyka alternatywna Uzasadnienie: Muzyka Jane’s Addiction to mieszanka wielu gatunków: punku, metalu, gothic rocka i psychodelii. "Three Days" to jedenastominutowy kawałek, w którym pierwsza solówka następuje przed piątą minutą kompozycji. Jednak to końcowa solówka sprawiła, że utwór "Three Days" znalazł się w naszym zestawieniu na miejscu 53. Ciekawostka: Matka Navarro została zamordowana w marcu 1983 przez zazdrosnego ex-narzeczonego. Morderca został złapany po latach, kiedy Navarro wystąpił w programie telewizyjnym "America’s Most Wanted".

52 Utwór: "Fall To Pieces" Album: "Contraband" (2004) Zespół: Velvet Revolver Gitarzysta: Slash Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: To wspaniałe solo w balladzie "Fall To Pieces" jest kolejnym rarytasem dla wielbicieli takich utworów jak "November Rain". Slash zdaje się być lepszym gitarzystą teraz, niż za czasów Guns N’ Roses. To bardzo bogate i rozbudowane solo pełne perfekcyjnych podciągnięć. Ciekawostka: Riff występujący w refrenie "Fall To Pieces" został stworzony w oparciu o fragment z piosenki "Sweet Child O’ Mine".

51 Utwór: "All Along The Watchtower" Album: "Electric Ladyland" (1968) Gitarzysta: Jimi Hendrix Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Bob Dylan skomponował ten udany utwór, ale to Jimi Hendrix nadał mu niesamowitą rockową ekspresję. Ciarki przechodzą po plecach, kiedy słucha się nagrania Hendrixa. Artysta wykorzystywał tu sprzężenia zwrotne, przesterowane wzmacniacze, a do tego grał na nie do końca nastrojonych gitarach... Nikomu to jednak nie przeszkadzało. Ciekawostka: Dylanowi tak spodobała się interpretacja Hendrixa, że teraz na koncertach gra ten utwór w jego wersji.

50 Utwór: "Surfing With The Alien" Album: "Surfing With The Alien" (1987) Gitarzysta: Joe Satriani Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To utwór zagrany w szybkim tempie, w którym Satriani wykazuje się wspaniałą techniką gry. Styl Satrianiego cechuje obfite, choć z wyczuciem, użycie technik legato, tappingu oraz flażoletów sztucznych. Instrumentalista stosuje tu takie efekty jak phaser czy delay. Ciekawostka: Satriani sięgnął po gitarę dopiero w wieku czternastu lat, gdyż wcześniej marzył o karierze perkusisty. Całe szczęście, że wybrał jednak gitarę.

49 Utwór: "Phantom Of The Opera" Album: "Iron Maiden" (1980) Zespół: Iron Maiden Gitarzysta: Dave Murray i Dennis Stratton Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: To jedna z najbardziej złożonych kompozycji zespołu, gdzie w kilka sekund od ostrego brzmienia przesterowanych gitar muzycy przechodzą do delikatnych i miękkich dźwięków. Wystarczy posłuchać intro, gdzie Murray i Stratton grają w harmoniach. Zwraca uwagę perfekcyjne opanowanie techniki legato przez Murraya. Ciekawostka: Murray jest pół-Szkotem, pół- -Irlandczykiem. Jest wielkim fanem zarówno piłki nożnej, jak i krykieta.

48 Utwór: "I Am The Resurrection" Album: "The Stone Roses" (1989) Zespół: The Stone Roses Gitarzysta: John Squire Gatunek muzyczny: muzyka alternatywna Uzasadnienie: Ten ośmiominutowy utwór objawił nowy gitarowy talent. Styl Johna Squire’a stanowił odmianę w czasie, kiedy mało kto pozwalał sobie na ozdobniki muzyczne. "To nie było wtedy modne, ja jednak nie dbałem o modę. Chciałem rozwijać się jako gitarzysta" - powiedział Squire. Ciekawostka: To Squier wpadł na pomysł, żeby zdemolować biuro w studiu FM-Revolver. Członkowie zespołu zostali aresztowani i każdy z nich został ukarany grzywną w wysokości 3.600 funtów.

47 Utwór: "Folsom Prison Blues" Album: "Johnny Cash With His Hot And Blue Guitar" (1957) Artysta: Johnny Cash Gitarzysta: Luther Perkins Gatunek muzyczny: country Uzasadnienie: Wczesne nagrania Johnny Casha to wybuchowa mieszanka country i rock and rolla. "Folsom Prison Blues" to jej wspaniały przykład, zawierający solidny rytm i pamiętne solo, które dobrze ilustruje zasadę "mniej znaczy więcej". Luther Perkins nie był doskonałym gitarzystą pod względem technicznym, za to nadrabiał żywiołową grą. Ciekawostka: Johnny Cash osiągnął specyficznie stłumione dźwięki umieszczając jednodolarówkę pomiędzy strunami.

46 Utwór: "Time" Album: "Dark Side Of The Moon" (1973) Zespół: Pink Floyd Gitarzysta: David Gilmour Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Solo z tego utworu w pełni pokazuje geniusz Gilmoura jako gitarzysty prowadzącego. Partia solowa składa się z szeregu podciągnięć, a całość zdaje się kreować dźwięki podobne do skrzypiec. Ta solówka została doskonale wkomponowana w akompaniament, a przy tym jest bardzo oszczędna. Gilmour znany jest z tego, że nie nadużywa dźwięków. Wielu fanów ceni go za to, że nad wirtuozerię wynosi tworzenie klimatu i melodii. Ciekawostka: Gilmour to multiinstrumentalista - potrafi również grać na basie, klawiszach i perkusji. W ostatnich latach nauczył się nawet grać na saksofonie.

45 Utwór: "Jump" Album: "1984" (1984) Zespół: Van Halen Gitarzysta: Eddie Van Halen Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Solówka do tego kawałka była często krytykowana za to, że nie pasowała do reszty utworu. Mimo że trudno się z tym nie zgodzić, pozostaje ona jednak rarytasem dla miłośników talentu Van Halena. Wystarczy posłuchać tych klasycznych już dziś tappingów, by zakochać się w tym solo. Ciekawostka: Członkowie zespołu zgodzili się przyjąć nazwę Van Halen. Całe szczęście. Pierwotna nazwa brzmiała Rat Salade.

44 Utwór: "The Final Countdown" Album: "The Final Countdown" (1986) Zespół: Europe Gitarzysta: John Norum Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Solówka Noruma zawiera ogniste arpeggio i ostre, metalowe kostkowanie. To jeden z największych hitów lat 80. Konstrukcja solo jest prosta, jednak wykonanie i osadzenie w sekcji rytmicznej robi olbrzymie wrażenie. Aż dziw bierze, że tak długo gitarzysta ten pozostawał w cieniu innych gigantów rocka. Ciekawostka: W roku 2003 John Norum powrócił do zespołu Europe. Rok później grupa nagrała album "Start From The Dark".

43 Utwór: "Killer Queen" Album: "Sheer Heart Attack" (1974) Zespół: Queen Gitarzysta: Brian May Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To niezwykle interesujące solo składa się z trzech części. Można w nim usłyszeć cztery ścieżki gitar tworzące razem złożoną całość. Jak twierdzi sam May: "ten utwór był punktem zwrotnym w naszej karierze. Ciągle uwielbiam słuchać tej kompozycji, gdyż jest tam dużo niuansów aranżacyjnych, chociaż, z drugiej strony, nie jest to utwór przeładowany. Ciekawostka: Gitara Briana Maya to słynna konstrukcja, stworzona przez samego muzyka i jego ojca z różnych części znalezionych w domu.

42 Utwór: "Supersonic" Album: "Definitely Maybe" (1994) Zespół: Oasis Gitarzysta: Noel Gallagher Gatunek muzyczny: muzyka alternatywna Uzasadnienie: To utwór niecierpliwie wyczekiwany na koncertach przez fanów grupy. Zawiera najbardziej rockowe solo w dorobku artysty. Jako fan prostej pentatoniki, Gallagher stosuje ją tu w perfekcyjny sposób, okraszając solo solidnymi podciągnięciami. Udowadnia, że można napisać genialną solówkę nie będąc wirtuozem gitary. Ciekawostka: Oasis wzięło swoją nazwę od centrum sportowego w Swindon. Wcześniej zespół nosił nazwę "Rain".

41 Utwór: "You Shook Me All Night Long" Album: "Back In Black" (1980) Zespół: AC/DC Gitarzysta: Angus Young Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: "You Shook Me All Night Long" to wielki przebój, pochodzący z pamiętnego krążka "Back In Black". W partii solowej Angus Young przekonuje słuchaczy, że solidne i konkretne zagrywki bluesowe mają swoje miejsce w rocku i nic nie powinno zmienić tego stanu rzeczy. Ciekawostka: Singiel "You Shook Me All Night Long" jednocześnie wszedł na pierwsze miejsce listy Top 40 w Europie i Ameryce. Album do tej pory sprzedał się w ilości 19 milionów egzemplarzy.

40 Utwór: "While My Guitar Gently Weeps" Album: "The Beatles" (1969) Zespół: The Beatles Gitarzysta: Eric Clapton Gatunek muzyczny: pop Uzasadnienie: To wspaniałe solo jest dowodem na to, że Eric Clapton potrafi zagrać jako muzyk sesyjny w cudzym utworze. Jest to o tyle interesujące, że muzyk ten nie jest do tej roli przyzwyczajony. W solówce tej znajdują się charakterystyczne, mocne i jednocześnie powolne podciągnięcia, stanowiące doskonałe uzupełnienie do warstwy tekstowej. Ciekawostka: Do nagrania tego utworu Clapton użył Les Paula Goldtop, przemalowanego na czerwoną wiśnię. Instrument ten trafił później do Harrisona, lecz w końcu został skradziony.

39 Utwór: "Nothing Else Matters" Album: "Metallica" (1991) Zespół: Metallica Gitarzysta: James Hetfield Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Kiedy Kirk Hammett wyskoczył ze studia, żeby kupić butelkę szamponu na porost włosów, Hetfield skomponował tę niezapomnianą solówkę. Czuć w niej elegancję, u źródeł której leży prostota formy i brak zaskakujących elementów. To majstersztyk kompozycyjny, idealnie pasujący do całego utworu. Wprowadza do kompozycji niezbędne napięcie, stając się jej momentem kulminacyjnym. Ciekawostka: Fani twierdzą, że utwór został napisany po śmierci dziadka Hetfielda. Pierwsze cztery linijki teksu: "So close, no matter how far" to ponoć ostatnie słowa wypowiedziane przez niego przed śmiercią.

38 Utwór: "Love In An Elevator" Album: "Pump" (1989) Zespół: Aerosmith Gitarzysta: Joe Perry i Brad Whitford Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Album "Pump" to doskonała mieszanka chwytliwych riffów i ostrych solówek. Wiele z kompozycji stało się przebojami i święciło swoje triumfy w telewizji MTV. Najbardziej popularna z nich, "Love In An Elevator", zawiera mocno rockowe solówki, którym towarzyszy wokal Tylera z charakterystyczną chrypką. Ciekawostka: Album "Pump" pierwotnie miał nosić tytuł "Bobbing For Piranhas".

37 Utwór: "Whiskey In The Jar" Album: "Vagabonds Of The Western World" (1973) Zespół: Thin Lizzy Gitarzysta: Eric Bell Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Legendarny zespół rockowy Thin Lizzy znany jest z gitar grających w harmoniach. W początkach swojego istnienia grupa miała jedynie trzech członków, przy czym na gitarze grał Eric Bell. "Whiskey In The Jar" to pierwszy, większy przebój tej formacji. Nie wszyscy wiedzą, że jest to hard rockowa wersja folkowej irlandzkiej piosenki (później jej cover nagrała także Metallica). Zawiera solidny, niezapomniany riff i perfekcyjnie zagrane ostre solo. Ciekawostka: Zanim podpisali swój pierwszy kontrakt, Bell i Phil Lynott występowali jako duet w pubach grając muzykę folkową. Podobno zarabiali sześć funtów za koncert.

36 Utwór: "Stray Cat Strut" Album: "Rumble In Brixton" (2004) Zespół: Stray Cats Gitarzysta: Brian Setzer Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Brian Setzer zaadoptował techniki takich gitarzystów jak Scooty Moore i Cliff Gallup, nadając im jednak inny ton, a to za sprawą domieszki punk rocka. Brian miał trochę ponad dwadzieścia lat, kiedy nagrał "Stray Cat Strut", ale już wtedy miał zadatki na najbardziej rockowego gitarzystę swojej ery. Ciekawostka: Brian kupił słynną gitarę Stray Cat Gretsch 6120 pod koniec lat 70. za jedyne 100 dolarów.

35 Utwór: "I Could Have Lied" Album: "Blood. Sugar. Sex. Magik." (1991) Zespół: Red Hot Chili Peppers Gitarzysta: John Frusciante Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Ta solówka jest prosta i minimalistyczna, ale została zagrana bardzo czysto i z wyczuciem, co od razu zwraca uwagę słuchacza. Frusciante udowodnił, że nie trzeba grać szybko, żeby solówka miała wspaniały charakter i niepowtarzalny klimat. Ciekawostka: Wśród kostek efektowych gitarzysty Red Hot Chili Peppers, które zabrał ze sobą w trasę "Californication", znalazło się jedynie pięć urządzeń.

34 Utwór: "People Are Strange" Album: "Strange Days" (1967) Zespół: The Doors Gitarzysta: Robbie Krieger Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Wbrew pozorom to solo nie jest wcale takie łatwe do zagrania. Artysta gra tutaj dokładnie to, co powinien, udowadniając tym samym swój wielki kunszt kompozytorski. Zresztą nie ma w tym nic dziwnego, gdyż Krieger jest autorem takich kompozycji, jak: "Light My Fire", "Love Me Two Times" czy "Touch Me". Ciekawostka: Robbie Krieger jest również doskonałym gitarzystą flamenco. Aby się o tym przekonać, wystarczy posłuchać utworu The Doors "Spanish Caravan".

33 Utwór: "Another Girl, Another Planet" Album: "The Immortal Story" (1992) Zespół: The Only Ones Gitarzysta: John Perry Gatunek muzyczny: punk Uzasadnienie: Zazwyczaj gitarzyści punkowi stronią od solówek, ten utwór jest jednak zaprzeczeniem tej teorii - zawiera aż dwie partie solowe. Kompozycja opowiada o miłości (nie wiemy czy do dziewczyny, czy... narkotyków). Perry gra tutaj interesujące i zwarte melodie, nie powalające może techniką, jednak intrygujące za sprawą swojej oryginalności. Ciekawostka: Wokalista Pete Perrett miał duże problemy z heroiną, które przyczyniły się do rozpadu grupy.

32 Utwór: "War Pigs" Album: "Paranoid" (1971) Zespół: Black Sabbath Gitarzysta: Tony Iommi Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Ta zawodząca solówka została zagrana przez gitarzystę, który nie przypuszczał, że dane mu będzie grać partie solowe (stracił czubki palców w wypadku w fabryce). Ten muzyk to oczywiście Tony Iommi. W tej kompozycji gra jednak z niedoścignioną precyzją, a jego technika jest inspiracją dla kolejnych pokoleń gitarzystów metalowych. Ciekawostka: Pierwotnie utwór był zatytułowany "Walpurgis" i miał opowiadać o czcicielach szatana.

31 Utwór: "For The Love Of God" Album: "Passion And Warfare" (1990) Gitarzysta: Steve Vai Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: To zdecydowanie najbardziej melodyjny utwór na flagowym wydawnictwie tego wirtuoza gitary - płycie "Passion And Warfare". To istna kopalnia nowoczesnych technik gitarowych, jak i sztuczek. Znajdziemy tu między innymi: płynne legato, ekstremalnie szybkie tremolo, flażolety, czy też perfekcyjne użycie potencjometru głośności. Ciekawostka: W wolnym czasie Steve Vai zajmuje się... pszczelarstwem!

30 Utwór: "Sweet Child O’ Mine" Album: "Appetite For Destruction" (1987) Zespół: Guns N’ Roses Gitarzysta: Slash Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Solówka w tej kompozycji zasługuje na uwagę głównie z powodu jej melodyjności. Słychać, że w tym przypadku dla gitarzysty liczy się kreowanie emocji, a nie bezmyślna szybkość gry. Mimo to prezentowana partia solowa jest doskonałym ćwiczeniem kostkowania. Ciekawostka: "Sweet Child O’ Mine" to pierwszy singiel grupy, który wspiął się na pierwsze miejsce listy Billboard Hot 100.

29 Utwór: "Sultans Of Swing" Album: "Dire Straits" (1978) Zespół: Dire Straits Gitarzysta: Mark Knopfler Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To rock wzbogacony elementami country. Heros gitary, Mark Knopfler, stosuje tu charakterystyczną dla siebie technikę gry palcowej, bluesowe akordy i subtelne arpeggia. Wszystko to wykonane jest z wielką finezją i wyczuciem. Pentatoniki A-mol i D-mol dodają tej solówce niepowtarzalnego charakteru. Ciekawostka: Kiedy zespół grał swoje pierwsze koncerty w pubach, Knopfler prosił barmana o ściszanie wzmacniacza, aby goście mogli spokojnie rozmawiać w trakcie koncertu.

28 Utwór: "Smoke On The Water" Album: "Machine Head" (1972) Zespół: Deep Purple Gitarzysta: Ritchie Blackmore Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To pamiętne solo zawiera liczne podciągnięcia, wśród których znajdziemy interesujące użycie podciągnięć typu pre-bend, których poprawne wykonanie stawia przed instrumentalistą spore wymagania techniczne. Solówka zawiera wyraźny moment kulminacyjny, po którym następuje charakterystyczne, powolne obniżenie podciągniętej wcześniej struny. Ciekawostka: Aby zagrać riff rozpoczynający utwór, należy jednocześnie grać go kostką i palcem środkowym bądź serdecznym w taki sposób, aby dwudźwięki były grane równocześnie.

27 Utwór: "Let’s Go Crazy" Album: "Purple Rain OST" (1984) Zespół: Prince And The Revolution Gitarzysta: Prince Gatunek muzyczny: pop Uzasadnienie: Gitarowy talent Princa nigdy nie podlegał kwestii. To muzyczny geniusz, który z powodzeniem miesza wszelkie możliwe style (stworzył również własny, zwany "Minneapolis style"). Jako utalentowany multiinstrumentalista nagrywa większość partii instrumentalnych na swoich płytach. Do tego muzyk nie przejmuje się trendami, przynajmniej w solówkach. W przypadku partii solowej w utworze "Let’s Go Crazy" (czas 3:53) Prince mistrzowsko stosuje efekt wah. Ciekawostka: Prince jest Świadkiem Jehowy. Został nawrócony na tę religię pięć lat temu przez Larry’ego Grahama.

26 Utwór: "Alive" Album: "Ten" (1991) Zespół: Pearl Jam Gitarzysta: Mike McCready Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To dwuminutowe solo jest grane na zmianę w wyższych i niższych rejestrach, co nadaje mu niezwykłej dynamiki. Właśnie dlatego solówka ta nie ma prawa się znudzić. Stratocaster McCready’ego zawodzi i jęczy, co jest skutkiem umiejętnego użycia efektu wah. Ciekawostka: W 1995 roku McCready zaangażował się w projekt o nazwie Mad Season, czego efektem jest album "Above".

25 Utwór: "Texas Flood" Album: "Texas Flood" (1983) Gitarzysta: Stevie Ray Vaughan Gatunek muzyczny: blues Uzasadnienie: W całym dorobku artysty wyraźnie słychać wpływ takich gitarzystów, jak: Jimi Hendrix, Albert King czy Eric Clapton. Pomimo tego gitarzysta nigdy nie zrezygnował ze stylu gry rodem z Teksasu. Kompozycja "Texas Flood" jest tego świetnym przykładem. To również doskonały przykład geniuszu Vaughana. Ciekawostka: Gitara na okładce do płyty "Texas Flood" to wcale nie Fender Stratocaster, lecz podróbka wykonana przez japońską firmę Tokai.

24 Utwór: "Get The Funk Out" Album: "Pornograffiti" (1991) Zespół: Extreme Gitarzysta: Nuno Bettencourt Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: W tej solówce Bettencourt stosuje wiele nowatorskich technik gry. Muzyk z wyczuciem potrafi iść na kompromis pomiędzy szybkością gry i melodyjnością. Wykorzystuje również arpeggio tapping, które wymaga prawdziwego mistrzostwa. Ciekawostka: Nuno Bettencourt jest szalenie zajętym artystą. W czasie nagrywania "Pornograffiti" pracuje nad wieloma projektami jednocześnie: nagrywa z Dweezilem Zappą, Janet Jackson i Robertem Palmerem.

23 Utwór: "No More Tears" Album: "No More Tears" (1991) Zespół: Ozzy Osbourne Gitarzysta: Zakk Wylde Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Wielu fanów zespołu uważa, że to najlepsze solo w dorobku artysty, prezentując jego niezwykłe umiejętności w całej krasie. Słyszymy tu zarówno zagrywki o charakterze bluesowym, jak i szalone kostkowanie. Partie gitarowe w ciekawy sposób przeplatają się z linią klawiszy, co dodatkowo wzbogaca omawiane solo. Ciekawostka: Prawdziwe imię i nazwisko Zakka brzmi Jeffery Phillip Wiedlandt.

22 Utwór: "Floods" Album: "The Great Southern Trendkill" (1996) Zespół: Pantera Gitarzysta: Dimebag Darrell Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: "Floods" to próbka prawdziwego talentu Darrella. Jego oryginalna gra przysporzyła mu wielu fanów. W momencie, kiedy wydaje się, że kompozycja się kończy, gitarzysta znowu buduje napięcie serią przenikliwych dźwięków. To obowiązkowa lektura dla fanów Pantery. Ciekawostka: W wieku szesnastu lat Dimebag nie mógł wziąć udziału w stanowym konkursie gry na gitarze w Texasie. Uznano, że wygrał już zbyt wiele razy.

21 Utwór: "Paranoid Android" Album: "OK Computer" (1997) Zespół: Radiohead Gitarzysta: Jonny Greenwood Gatunek muzyczny: muzyka alternatywna Uzasadnienie: Mniej więcej w połowie utworu (czas 3:04) Greenwood rozpoczyna swoją solówkę, podczas której stosuje wzbudzające respekt kostkowanie. Jest to dynamiczne i oryginalne solo, które robi piorunujące wrażenie. Ciekawostka: Agresywna gra Greenwooda przysporzyła mu wielu kontuzji: teraz gitarzysta nosi na scenie specjalny ochraniacz na rękę.

20 Utwór: "Gunshot To The Head Of Trepidation" Album: "Ascendancy" (2005) Zespół: Trivium Gitarzysta: Matt Heaffy i Corey Beaulieu Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Rok 2005 był przełomowy w karierze tego zespołu. Z pubów grupa przeprowadziła się na stadiony całego świata, między innymi Japonii. Jak tego dokonali? Po prostu sięgnęli po zapomniany gatunek, jakim jest thrash metal. Cała płyta obfituje w popisy wirtuozerii w wykonaniu dwóch gitarzystów grających w harmoniach. Tę technikę gry w harmoniach zapożyczyli od wczesnej Metalliki, Iron Maiden i Megadeth, okraszając ją swoim lekko progresywnym stylem. Ciekawostka: Matt Heafy zdobył tytuł Najlepszego Gitarzysty Metalowego - Orlando Metal Awards w wieku szesnastu lat.

19 Utwór: "Freebird" Album: "Pronounced Leh-nerd Skin-nerd" (1973) Zespół: Lynyrd Skynyrd Gitarzysta: Allen Collins Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To ostre gitarowe solo jest wynikiem czystej improwizacji i, jak często bywa, przypadku. Po którymś występie z kolei gardło wokalisty, Ronniego Van Zanta, było mocno nadwyrężone. Allan postanowił zaimprowizować coś na gitarze i dać wokaliście czas na odpoczynek. Najpierw improwizacja trwała 30 sekund, w czasie kolejnego występu 39 sekund, później 2 minuty i w końcu... 5 minut. Co ciekawe, Allen zapamiętał dokładnie każdą nutę. "To było niesamowite, gdyż wcześniej wszystkie solówki były zapisywane. Allen odgrywał to solo za każdym razem dokładnie tak samo" - wspomina Gary Rossigton. Ciekawostka: Podobno gitarzyści, Allen Collins i Gary Rossigton, dosłownie bili się o to, kto ma grać solówki w poszczególnych utworach.

18 Utwór: "Johnny B Goode" Album: "Gold" (2005) Gitarzysta: Chuck Berry Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Chuck Berry był gitarowym wirtuozem swoich czasów, a "Johnny B Good" to jego sztandarowy utwór. Obecnie jego solówki wydają sie raczej proste, choć można w nich znaleźć też bardziej zaawansowane elementy. Inspiracją dla Chucka był przede wszystkim gitarzysta bluesowy T-Bone Walker, od którego Berry przejął zagrywki z dodaną tercją wielką, sekstą i noną. Grał też na tym podobnych instrumentach, co on, a mianowicie na Gibsonach typu hollow-body. Solówki takie jak w kompozycjach "Johnny B Goode" czy "Roll Over Beethoven" weszły do klasyki gatunku inspirując takich muzyków jak Keith Richards czy Angus Young. Ciekawostka: Jako młody muzyk, Chuck Berry został podobno kilkakrotnie oszukany przez organizatorów koncertów. Działo się to w Ameryce lat 50., gdzie rasizm miał się dobrze. Potem, kiedy stał się sławny, Berry nie zagrał koncertu dopóki nie miał w ręku całego honorarium.

17 Utwór: "Know Your Enemy" Album: "Rage Against The Machine" (1992) Zespół: Rage Against The Machine Gitarzysta: Tom Morello Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Ta solówka brzmi jak alarm samochodowy i niejednokrotnie przysparzała problemów tym muzykom, którzy porywali się na nagranie coveru utworu "Know Your Enemy". W rzeczywistości Morello grał na gitarze elektrycznej Kramer wyposażonej w przetwornik EMG i stosował efekt DigiTech Whammy. Do tego dodajmy niezwykłą szybkość gry tego gitarzysty i już mamy odpowiedź na pytanie, czemu ta solówka znajduje się na naszej liście. Ciekawostka: Właściciel sklepu muzycznego powiedział niegdyś kilkunastoletniemu wtedy gitarzyście, że nigdy nie zostanie dobrym instrumentalistą.

16 Utwór: "Wanted Dead Or Alive" Album: "Slippery When Wet" (1986) Zespół: Bon Jovi Gitarzysta: Richie Sambora Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To trzeci singiel z płyty "Slippery When Wet", który był precedensem z gatunku cowboy rock. Solo Sambory jest pełne żywiołowych podciągnięć i flażoletów, stanowiąc prawdziwy popis umiejętności i talentu artysty. W czasie wydania płyty "Slippery When Wet" grupa Bon Jovi była w szczytowej formie, co słychać praktycznie w każdym utworze z tego krążka. Ciekawostka: Ritchie Sambora pozostawał przez dwanaście lat w związku małżeńskim z Heather Locklear, aktorką znaną choćby z serialu "Dynastia".

15 Utwór: "Tunnel Of Love" Album: "Making Movies" (1980) Zespół: Dire Straits Gitarzysta: Mark Knopfler Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Najważniejsza solówka pojawia się w zakończeniu utworu: każda nuta sprawia wrażenie przemyślanej. Poprzedzone wyznaniami na temat straconego dzieciństwa, solo rozpoczyna się bez akompaniamentu. Jest zawodzące i pełne pretensji do świata. Następnie Knopfler zaczyna grać zdecydowanie mocniej, w czym pomaga mu pojawiająca się właśnie partia pianina. Ciekawostka: Mark Knopfler jest leworęczny, lecz gra na gitarze w standardowy sposób. Podobno do takiego sposobu gry przekonała go siostra.

14 Utwór: "Growing On Me" Album: "Permission To Land" (2003) Zespół: The Darkness Gitarzysta: Justin Hawkins / Dan Hawkins Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Ta ballada-hymn udowadnia prawdziwy talent kompozytorski czwórki muzyków z The Darkness. Pierwsza solówka trwa trzydzieści sekund i zostaje zagrana z użyciem delikatnego przesteru. Ostatnie solo, kończące utwór, jest niezwykle melodyjne i pełne zarówno technik pull-off i hammer- -on, jak i staccato. Ciekawostka: Grupa The Darkness powstała na podwalinach poprzedniej formacji Justina, Empire. Momentem zwrotnym było spontaniczne wystąpienie braci na karaoke podczas zabawy sylwestrowej 1999/2000.

13 Utwór: "Bat Country" Album: "City Of Evil" (2005) Zespół: Avenged Sevenfold Gitarzysta: Synyster Gates Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: To kompozycja stworzona na cześć kultowego pisarza, Huntera S. Thompsona. Solówka zawiera ciekawą stylistykę gry - grana jest bowiem w konwencji pytanie/odpowiedź. Znajdziemy tu mnóstwo dzikich podciągnięć i przykłady mistrzowskiego wykorzystania mostka typu tremolo. Oprócz bogactwa technicznego, solo zawiera interesującą warstwę melodyczną. Mamy tu również pojedynek gitar w harmoniach w stylu Queen. Ta solówka ma wszystkie niezbędne składniki potrzebne do tego, aby stać się legendą. Ciekawostka: Przy albumie pracował również ojciec Synystera Gatesa, Brian Haner senior, który jest muzykiem.

12 Utwór: "Something" Album: "Abbey Road" (1969) Zespół: The Beatles Gitarzysta: George Harrison Gatunek muzyczny: pop Uzasadnienie: Geniusz George’a Harrisona polegał na tym, że potrafił doskonale dopasować solówkę do utworu. W tym przypadku można to określić jako "piosenkę w piosence". Ta partia solowa nie jest zaawansowana pod względem technicznym, zawiera jednak trudne podciągnięcia i ciekawe opalcowanie. Solówka kończy się powtórzeniem otwierającej utwór zagrywki. George Harrison zagrał to solo z ogromnym wyczuciem. Ciekawostka: Harrison skomponował tę piosenkę rozpoczynając od fragmentu tekstu Jamesa Taylora, "Something In The Way She Moves".

11 Utwór: "Comfortably Numb" Album: "The Wall" (1979) Zespół: Pink Floyd Gitarzysta: Dave Gilmour Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Utwór "Comfortably Numb" zawiera jedną z najbardziej interesujących solówek w wolnym tempie, jakie znajdziemy w historii rocka. Ekspresja muzyczna i akcentowanie odpowiednich nut ma tutaj zasadnicze znaczenie. Pierwsza solówka w utworze grana jest na lekkim przesterze i okraszona efektami typu phaser i reverb, co nadaje jej epickiego charakteru. Druga partia solowa jest już nieco ostrzejsza i ma bardziej złowieszczy charakter. Gitarzysta stosuje w niej tłumienie i flażolety, które sprawiają wrażenie jakby gitara znajdowała się tuż obok słuchacza. Ciekawostka: Album "The Wall" znalazł się na pierwszym miejscu listy najlepszych płyt Billboardu w roku 1980.

10 Utwór: "Bohemian Rhapsody" Album: "A Night At The Opera" (1975) Zespół: Queen Gitarzysta: Brian May Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: To przykład solówki, która świetnie spełnia swoją funkcję - jest integralną częścią utworu, a jednocześnie się wyróżnia. Freddie Mercury opisał proces komponowania tego utworu jako "próbę sklejenia trzech wizji w jedną harmonijną całość". May miał dokładną wizję solówki, zanim muzycy rozpoczęli rejestrację nagrania. Zmiana tonacji w punkcie kulminacyjnym na zawsze zapadła w pamięć fanów zespołu. Ciekawostka: Kaseta-matka jest teraz w posiadaniu Briana Maya, który trzyma ją w sejfie. Jest sporo warta także dlatego, że znajdują się na niej rysunki Freddiego.

9 Utwór: "All Right Now" Album: "Fire And Water" (1970) Zespół: Free Gitarzysta: Paul Kossoff Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Najważniejszym elementem tej solówki jest jej punkt kulminacyjny. Każde dobre solo gitarowe powinno zawierać początek, rozwinięcie i zakończenie. Tę prostą zasadę doskonale rozumiał Paul Kossoff. Solówkę otwiera fragment zagrany techniką legato (gitarzysta gra dźwięk G na pustej trzeciej strunie oraz A na drugim progu tej struny). Cała solówka grana jest jedynie na trzech strunach wiolinowych. Ciekawostka: Paul Kossoff pracował jako sprzedawca gitar w sklepie Selmer na Charing Cross Road w Londynie w tym samym czasie co John McLaughlin.

8 Utwór: "Crazy Train" Album: "Blizzard Of Ozz" (1980) Zespół: Ozzy Osbourne Gitarzysta: Randy Rhoads Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Jest to utwór w dość nietypowej dla heavy metalu tonacji, a mianowicie A-dur. Do tego znajdziemy tu elementy zagrane w skali całotonowej. W perfekcyjnie zagranej solówce można usłyszeć niepowtarzalny styl gry, charakterystyczny dla tego wybitnego gitarzysty. Jest to zdecydowanie najlepsza partia gitary, jaką Rhoads kiedykolwiek stworzył. Ciekawostka: Plotka głosi, że Sharon Osbourne próbowała niegdyś uwieść młodego Rhoadsa.

7 Utwór: "Voodoo Child" Album: "Electric Ladyland" (1968) Zespół: The Jimi Hendrix Experience Gitarzysta: Jimi Hendrix Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Właściwie cały ten utwór to solówka, od czasu do czasu przerywana nieco niewyraźnym wokalem Hendriksa. Jest on pełen dźwięków przepuszczonych przez efekty typu wah. Poza tym we wstępie muzyk używa efektu delay slapback i EMT Plate Reverb. Brzmienie gitary uzyskane w tym utworze jest na tyle charakterystyczne, że obecnie można zauważyć prawdziwą pogoń producentów efektów za urządzeniami, które potrafiłyby odtworzyć to legendarne brzmienie. Choć Jimi gra głównie stosując pentatonikę molową, trudno sobie wyobrazić bardziej dynamiczne i inspirujące solo. Ciekawostka: Jimi Hendrix nie doczekał się za życia numeru jeden na listach przebojów w Wielkiej Brytanii. Singiel "Voodoo Child" ukazał się w sklepach tuż po jego tragicznej śmierci. Dwa miesiące później utwór wszedł na pierwszą pozycję listy przebojów.

6 Utwór: "Crossroads" Album: "Wheels Of Fire" (1968) Zespół: Cream Gitarzysta: Eric Clapton Gatunek muzyczny: blues Uzasadnienie: Grając solo w "Crossroads", Clapton rozpoczyna od niskich dźwięków, by następnie wspiąć się na wyższe pozycje. Z każdą chwilą solówka nabiera szybkości i intensywności. Całość posiada nieco majestatyczny charakter, co jest efektem umiejętnego operowania dynamiką, jak i subtelnym wykorzystaniem techniki wibrato. Ciekawostka: Clapton uparcie twierdzi, że jego partia gitary w utworze "Crossroads" jest nieudana.

5 Utwór: "Enter Sandman" Album: "Metallica" (1991) Zespół: Metallica Gitarzysta: Kirk Hammett Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: "Enter Sandman" to jedna z najbardziej melodyjnych i wpadających w ucho kompozycji grupy. Proste i konkretne riffy idealnie nadają się do nucenia. W czasie swojego popisu solowego Kirk Hammett intensywenie używa efektu wah, stosuje szybkie i precyzyjne podciągnięcia prowadzące do nieuniknionego finału. Rozładowanie napięcia ma miejsce przy długo przytrzymanym podciągnięciu. Zaraz później następuje fragment grany z rytmicznymi uderzeniami w ramię mostka typu tremolo. Nie jest to najbardziej skomplikowane solo w dorobku grupy, jednak to właśnie tej solówki najpierw uczą się początkujący gitarzyści metalowi. Ciekawostka: Aby zarobić na swój pierwszy wzmacniacz, Hammett pracował w restauracji Burger King.

4 Utwór: "Hotel California" Album: "Hotel California" (1976) Zespół: The Eagles Gitarzysta: Don Felder i Joe Walsh Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Album "Hotel California" porusza wszystkie najważniejsze problemy lat 70., które miały miejsce w Stanach Zjednoczonych. Mówi o utracie niewinności, pokusach, kapryśnej naturze sławy, płytkich związkach i kryzysie amerykańskiego snu. Sam utwór "Hotel California" opowiada historię podróżnika, który trafia do kuszącego obietnicami hotelu, w efekcie okazującym się istnym koszmarem. Jest to odczytywana na wiele sposobów metafora uzależnienia od narkotyków lub złudnej kariery w showbiznesie. Słuchając końcowych partii gitar zagranych przez Feldera i Walsha w harmoniach, ma się pewność, że są to muzycy idealnie ze sobą zgrani. Autorem kompozycji jest Don Felder, jednak to Walsh zaaranżował solówkę. To gitarowe mistrzostwo w każdym calu. Ciekawostka: Utwór "Hotel California" był pierwotnie napisany i nagrany w tonacji E-moll. Później jednak Don Henley stwierdził, że do jego głosu bardziej pasuje B-moll.

3 Utwór: "Paradise City" Album: "Appetite For Destruction" (1987) Zespół: Guns N’ Roses Gitarzysta: Slash Gatunek muzyczny: metal Uzasadnienie: Kawałek "Paradise City" ma siedem minut długości, a to w zupełności wystarczy, aby zmieścić w nim co najmniej dwie partie solowe. Pierwsza z nich pojawia się po trzech minutach, jednak nas najbardziej interesuje druga, pojawiająca się minutę później. Zaraz po tym, jak Axl śpiewa: "Take me home", tempo wzrasta dwukrotnie i do głosu dochodzi gitara Slasha, z której wydobywają się niesamowite dźwięki. Gitarzysta w efektowny sposób powtarza melodię refrenu okraszając ją doskonałymi flażoletami. Ciekawostka: "Paradise City" jest jednym z trzech utworów z tej płyty, które znalazły się na pierwszym miejscu listy przebojów w USA.

2 Utwór: "Eruption" Album: "Van Halen" (1978) Zespół: Van Halen Gitarzysta: Edward Van Halen Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Pod koniec lat 70. zeszłego wieku nikt nie grał na gitarze w ten sposób i słowo "tapping" niewiele mówiło przeciętnemu instrumentaliście. Żadnemu gitarzyście nie udało się też uzyskać tak mocnego brzmienia (Van Halen stosował głowę SLP Marshalla z 1967 roku). Co prawda tacy muzycy rockowi jak Brian May, Jeff Back i Billy Gibbons już wcześniej stosowali tapping, jednak to właśnie Van Halen rozwinął tę technikę na tyle, że stał się dzięki niej sławny, rozpowszechniając ją na całym świecie. To właśnie solo z "Eruption" jest najlepszą próbką jego talentu i stylu gry. Wszyscy inspirowali się jego charakterystycznym stylem: jeśli używasz sztucznych flażoletów, tappingu i mostka tremolo, to dotyczy również Ciebie. Ciekawostka: Grając to solo Eddie podobno odwracał się tyłem do publiczności, żeby nikt nie mógł podpatrzeć jego technik gry.

1 Utwór: "Stairway To Heaven" Album: "Led Zeppelin IV" (1972) Zespół: Led Zeppelin Gitarzysta: Jimmy Page Gatunek muzyczny: rock Uzasadnienie: Nie będzie chyba zaskoczeniem fakt, że solo z utworu "Stairway To Heaven" znalazło się na pierwszym miejscu tej listy. Jest to doskonała pod każdym względem kompozycja, ujawniająca wielki talent kompozytorski muzyków. Od niezapomnianego intra aż do ostatniej chwili kompozycja nie pozwala na chwilę oddechu - tego trzeba posłuchać. W pierwszej części solówki Page gra w środkowych pozycjach, a następnie przechodzi do wyższych pozycji, znacząco zagęszczając fakturę. Szczególnie interesujący jest fragment, w którym artysta wielokrotnie powtarza jedną frazę na tle rozwijającego się akompaniamentu. Dalszy motyw jest skonstruowany na zasadzie dialogu prowadzonego przez gitarzystę z samym sobą. Solówkę wieńczą efektowne podciągnięcia w wysokich pozycjach. Ciekawostka: Jednym z najbardziej popularnych opracowań nutowych na świecie jest "Stairway To Heaven". Jak dotąd sprzedano ponad 1,2 milionów kopii tego opracowania. Nuty wraz z tabulaturą i podkładem audio znajdą się również w jednym z kolejnych wydań "Gitarzysty".

8

zdjęć

Zobacz galerię

Zobacz zdjęcia (8)