Corey Beaulieu (Trivium)

Absolutnie tak i myślę, że jest na tej płycie to, czego współczesny fan metalu może oczekiwać. "Vengeance Falls" jest ciężkie, agresywne, pełne energii i melodii. Poza tym chcieliśmy by głos Matta nie lawirował po różnych stylistykach jak to było do tej pory, a trzymał się w miarę podobnej linii we wszystkich kawałkach. Na pewno teraz każdy będzie mógł go lepiej zrozumieć, nie tylko w refrenach (śmiech). To wszystko sprawia, że w moim odczuciu jest to album skierowany do szerszego audytorium.

Szczerze mówiąc niespecjalnie mnie to obchodzi. Nagrywamy to, na co w danej chwili mamy ochotę. To jest proces, który ewoluuje w trakcie sesji nagraniowych. Cieszę się, że po raz kolejny nagraliśmy coś, co było zabawą i było ekscytujące. W tym przypadku dodatkowo, satysfakcję daje mi fakt, że te wokale są dokładnie takie, jak w metalu, którego słuchałem dorastając.

Gdy piszemy nowe piosenki nie myślimy co z tego będzie, dajemy się ponieść emocjom. To może dziwnie brzmieć, ale nagrywając czujemy się po prostu jak ryby w wodzie i wszystko wypływa absolutnie naturalnie. Co ciekawe, myślę, że ani razu nasza kolejna płyta nie brzmi jak kontynuacja poprzedniej. Chcemy utrzymywać świeżość w naszej twórczości. Oczywiście "Vengeance Falls" jest podsumowaniem naszych dotychczasowych doświadczeń, ale to też ostatecznie sprawia, że nasze brzmienie jest najbardziej unikalne w historii zespołu. Mam nadzieję, że nikt nie pomyli nas z kimkolwiek innym.

W kwestii samej muzyki siedzieliśmy razem w studiu i David doradzał nam pewne rozwiązania, które faktycznie później wykorzystaliśmy. Nie sądzę jednak by to odebrało unikalność Trivium. Myślę także, że David pomógł Mattowi w pracy nad jego wokalem, m.in. odpowiednim akcentowaniem. Zależało mu na tym jako wokaliście, by pod tym względem był to nasz niewątpliwie najlepszy album. I myślę, że to się udało.

Tak, znajduje się ono w jego domu nad garażem. Nagrywał tam m.in. krążek Device. Ma tam naprawdę mnóstwo sprzętu. Jedynie perkusję zarejestrowaliśmy w innym miejscu.

Zdecydowanie mniej. Zamknęliśmy się ze wszystkim w 30 dni. To był świetny miesiąc. Każdy element nagrywaliśmy dwa do trzech razy maksymalnie, by nie czuć zmęczenia materiałem - do tej pory tego nie praktykowaliśmy. Wolny czas spędzaliśmy na rozmowach, spacerach, relaksowaniu się - nie czuliśmy w ogóle presji i potrzeby robienia czegoś ponad to, co czuliśmy, że chcemy, gdy braliśmy do rąk instrumenty. W końcu muzyka nie powinna być tylko naszą pracą, ale i przyjemnością.

To się jeszcze zmienia. Na dzień dzisiejszy "Wake (The End Is Nigh)" i "Through Blood And Dirt And Bone" są moimi ulubionymi utworami. Jestem jednak pewien, że w momencie w którym będziecie publikowali ten wywiad, udzieliłbym już innej odpowiedzi (śmiech).

Jakoś niespecjalnie. Problem nie dotyczy tylko nas. Staramy się zarabiać na koncertach, a nowe sposoby dystrybucji muzyki dają jakąś nadzieję na przyszłość. Prawie trzy miliony osób odsłuchały "In Waves" na Spotify - to dobry prognostyk.

Zmieniłem ją już dość dawno, ale mogło tego nie być witać. To tak naprawdę drobne zmiany, bo gdy pierwotnie zrobiliśmy ten model w wersji 6- i 7-strunowej, wiedziałem, że sam kształt jest idealny. W tej chwili to już tylko kosmetyka.

Mam dobre wtyki (śmiech) i dostałem je do testów, gdy jeszcze nie były dostępne w sprzedaży. Myślę, że są idealne i naprawdę od kiedy ich używam nie czuję potrzeby próbowania czegoś innego. Inna sprawa, że moja konfiguracja wzmacniacza i tych pickupów jest w tej chwili na tyle satysfakcjonująca, że nie chcę nic już w tym grzebać (śmiech).

W trakcie miksów Kempera, ale przy nagrywaniu ścieżek tradycyjnie Peavey 5150.

Byli naprawdę wspaniali. Wspierali mnie od samego początku. Gdy powiedziałem im, że jakiś zespół szuka gitarzysty, powiedzieli po prostu, że powinienem spróbować. Oboje przychodzą na koncerty Trivium, zbierają różne gadżety związane z zespołem, a mój tata ma nawet tatuaż z naszym logo, mimo że wcześniej nie słuchał takiej muzyki. Teraz ma nawet trochę płyt z metalem, m.in. Killswitch Engage (śmiech).