Ryan Peake i Mike Kroeger (Nickelback)

Tak, rzeczywiście są takie plany (śmiech).

Nie do końca możemy o tym mówić (śmiech), ale nie wykluczamy takiej możliwości. Trochę za wcześnie na tak daleko idące deklaracje. Na pewno będziemy chcieli renegocjować nasz obecny kontrakt i zobaczymy co z tego wyjdzie.

W tej chwili mamy gotowe trzy utwory. Dobra wiadomość dla fanów jest taka, że nawet jeśli nie pojawią się one na nowym wydawnictwie to na pewno trafią na "The Besta". Chad jest świeżo po ślubie z Avril i jest to dla niego bardzo dobry okres do pisania nowych piosenek.

Z tego co wiem, wiele rzeczy piszą razem, więc wychodzi trochę poza ramy inspiracji (śmiech).

Zależy jak na to spojrzeć. Z jednej strony rzeczywiście się trochę tego nazbierało przez siedem płyt, ale ponieważ nie jest to nasze pierwsze rodeo, dobrze wiemy jakie kawałki ludziom podobają się najbardziej. Będziemy się starać wycisnąć z tego materiału absolutne maksimum i dać wszystkim poczucie dobrze wydanych pieniędzy.

Ciężkie pytanie, bo nie ma raczej takiego, którego byśmy nie lubili (śmiech). Jeśli jednak miałbym któryś wskazać to sądzę, i tu Ryan się chyba ze mną zgodzi, że będzie to utwór "Photograph".

Zgadzam się ze swoim przedmówcą (śmiech). Rzeczywiście jest to jeden z tych utworów, które mają dla nas szczególne znacznie. Opowiada on o początkach naszej przyjaźni, czasach szkolnych i jest wprost najeżony elementami autobiograficznymi. Pamiętam, że kiedy kręciliśmy do niego teledysk, udaliśmy się w nasze rodzinne strony. Byliśmy nawet w szkole do której kiedyś chodziliśmy (śmiech). To bardzo ważny utwór w naszej dyskografii.

Kiedy wiedzieliśmy już, że czeka nas wydanie tej płyty, ktoś wpadł na pomysł, że można by z tego zrobić całą trasę koncertową i tak to się zaczęło. Ostatnio zaliczyliśmy dość długą przerwę, a w obliczu braku nowego materiału opcja ta wydała się nam nad wyraz kusząca.

Jedyny problem jaki w związku z tym mamy, to ciągłe pytania od dziennikarzy o plany zakończenia działalności (śmiech). Uprzedzając twoje ewentualne wątpliwości: nie, nie zamierzamy zamykać fabryki (śmiech).

Na to się zanosi. Najpewniej na którymś z koncertów w Europie zaprosimy ekipę filmową i nagramy cały show. Będzie z tego fajna pamiątka dla fanów.

Przyznam szczerze, że nie, ale słyszałem już wiele dobrego o waszej publiczności. Jestem przekonany, że nasi fani z Polski zgotują nam ciepłe powitanie, a my zrobimy wszystko, żeby im się za to odwdzięczyć.

Czemu nie?! Całkiem serio tego nie wykluczamy, ale na tym etapie jeszcze za wcześnie aby podejmować ostateczne decyzje. Spodziewajcie się wszystkiego (śmiech).

Rzeczywiście może to wyglądać trochę dziwnie, ale osobiście nie mamy z tym najmniejszego problemu. Trzeba się tylko trochę przestawić i uświadomić, że nie jest się tego dnia gwiazdą wieczoru (śmiech). Z Bon Jovi znamy się całkiem dobrze, więc jestem przekonany, że wszyscy będziemy się dobrze bawić. Poza tym każdy kiedyś zaczynał od supportowania kogoś większego od siebie. My chyba nigdy nie będziemy więksi od Jona i jego zespołu, więc wszystko zdaje się być na swoim miejscu (śmiech).

Z każdym kolejnym albumem podnosimy sobie poprzeczkę, więc siłą rzeczy musimy się czasami nagłowić, żeby nie nagrywać w kółko tego samego. Ponieważ nie zmieniamy swojego wizerunku i stylu gry co płytę, czasami takie sytuacje się zdarzają. Wtedy po prostu cofamy się o kilka kroków i staramy się coś zrobić inaczej.

Nie wydaje mi się, aby to było dla nas najlepsze rozwiązanie. Wszyscy wiemy jak działa rynek muzyczny - gdybyśmy zaczęli nagle grać muzykę metalową, raczej nie puszczano by naszych utworów w tylu stacjach radiowych co teraz. Podejrzewam również, że drastyczna zmiana stylu nie spodobałaby się naszym fanom. Poza tym, prawdę mówiąc lubimy to co robimy i nawet jeśli się to komuś nie podoba, to jest to wyłącznie jego opinia.

Dla mnie na pewno były to chwile, kiedy mogliśmy spotkać lub nawet zagrać z ludźmi, których podziwialiśmy za młodu. Czasami takie spotkania mogą być niebezpieczne, gdyż twój wyidealizowany obraz napotyka na ścianę w postaci ludzkiego charakteru. W większości jednak przypadków były to zawsze szalenie miłe chwile.

Zgodziłbym się tutaj z Ryanem. Takie chwile zawsze zapadają w pamięć. Sam nigdy nie zapomnę jak poznałem Bootsy Collinsa. Ten koleś to absolutna gwiazda i jeden z prekursorów funku, którego zawsze czciłem. Możesz sobie zatem wyobrazić jak się zdziwiłem, kiedy przy okazji jednego z naszych koncertów to właśnie on podał mi gitarę na scenie. Po prostu mnie zamurowało (śmiech). Kiedy potem rozmawialiśmy okazało się, że nie tylko jest fanem Nickelback, ale również bardzo ciepłym i pogodnym człowiekem. To było fantastyczne doświadczenie.

U mnie na pewno znajdziesz sporo muzyki country. Mój ojciec grał w takim zespole przez niemal 20 lat, więc w zasadzie wychowywałem się przy tych dźwiękach.

U mnie z kolei jest niemal cała dyskografia Meshuggah, co może być dla niektórych sporym zaskoczeniem. Poznaliśmy się z tymi szalonymi Szwedami kiedyś na trasie po Europie. Co ciekawe to bardzo serdeczni goście, którzy przy okazji robią kawał dobrej muzyki.