Steve Jones (Sex Pistols)

To było na długo przed Sex Pistols. Oglądałem pubowe, rockowe zespoły, widziałem jak pakują sprzęt do vana i parkują go za budynkiem. Zawsze byli zbyt wykończeni, żeby go rozładować. I kiedyś buchnąłem tego vana. Nie pamiętam dokładnie pierwszej gitary. Nie jestem z tego dumny, ale na swój dziwny sposób, połączyło mnie to z muzyką. Chciałem być w zespole, ale nie umiałem grać. Rąbnięcie tych gitar zbliżyło mnie do grania w zespole.

Był to czarny Les Paul Custom '54, którego kupiłem na Shaftsbury Avenue i używałem na Never Mind The Bollocks. Chciałbym ciągle ją mieć - to był bardzo fajny instrument.

W tej chwili gram tylko na sygnowanym moim nazwiskiem Gibsonie Les Paul Custom, który zrobili dla mnie kilka lat temu. To rewelacyjna gitara i nie można już jej kupić. Mam prototyp tego modelu. To naprawdę niesamowite instrumenty, lepsze od tych z lat 70. - brzmią fantastycznie.

Zawsze używałem strun Ernie Ball: żółtych paczek, lub jeśli chcę czegoś miększego, korzystam z różowych kompletów, czyli dziewiątek, żółte to dziesiątki. Grałem na nich przez całe lata i nie zmieniam tego. Używam innych strun do akustyka - jest to akustyczny set Johna Pearse'a.

Nigdy się nie rozgrzewam - i nigdy nie popijam w garderobie. Po prostu sobie siedzę, próbując się zrelaksować i za bardzo nie nakręcać.

Później to taki mały koszmar. Musisz się wyluzować, nie piję i nie biorę już więcej narkotyków, więc wałęsam się tam, zanim nie dojdę do siebie. Chociaż nie jest tak źle, mógłbym mieć znacznie gorszą robotę.

Kilka lat temu podczas koncertu w Szkocji dostałem jednofuntową monetą w oko. Nie było to zbyt przyjemne. Rzucano w nas butelkami, ale nic wielkiego nikomu się nie stało. Jeśli zakładasz kapelę o nazwie Sex Pistols, musisz takie rzeczy zaakceptować.

Różnię się od wielu gitarzystów tym, że od razu zostałem rzucony na głęboką wodę i musiałem sobie z tym szybko poradzić. Więc nie wiem, jakiej rady mógłbym sobie udzielić, ponieważ nie mogę narzekać na to wszystko, co się zdarzyło. Każdy idzie własną ścieżką. Droga Jimmy'ego Page'a różni się od mojej. To co wiem na pewno, to że nie powinno się czytać komentarzy o sobie na You Tube, chyba że ma się bardzo grubą skórę. Znajdzie się tam zawsze kilku debili, którzy nie mają nic lepszego do roboty, niż tylko próbować cię zdołować.

Byliśmy [Sex Pistols] bardzo zgranym zespołem i nikt kto widział nas w tamtym czasie nie mógł temu zaprzeczyć. Ci którzy mówią, że nie umieliśmy grać, nigdy nie widzieli nas na żywo. Wszystkie późniejsze spotkania i występy pokazały, że umiemy grać. Ale nie dbam o to - wszystko jest ok.

Po takim czasie czuję, że osiągnąłem swój limit. Chociaż ostatnio nauczyłem się nawet kilku akordów Beatlesów. W tej chwili wszystko idzie już z górki