Wielka płyta

Szczeciński kolektyw pod przywództwem śpiewającej aktorki Marty Uszko, powoli wyszarpuje sobie drogę do coraz szerszego grona słuchaczy. Nie tak dawno jeszcze nikt o nich nie słyszał, a dziś - zarówno po występach w telewizji, jak i zawartości samej EPki - można mówić o The Ears jako nadziei polskiego grania alternatywnego, która w niedługi czasie może osiągnąć poziom chociażby Sorry Boys. "Wielka płyta", jakkolwiek to zaledwie pięć utworów i siedemnaście minut muzyki, dosłownie elektryzuje porcją serwowanej muzyki.

The Ears ciężko sklasyfikować w jednym gatunku. Jest tu sporo jazzu (głównie za sprawą perkusji i klarnetu basowego), wątki alternatywnego rocka, ciut poezji śpiewanej i piosenki autorskiej, całkiem słuszna porcja grania art-rockowego. Kolejne numery sięgają po różnorakie stylistyki jednocześnie zachowując własny styl oparty głównie na charakterystycznym głosie Marty Uszko i klarnecie Tomasza Licaka - przede wszystkim to właśnie te dwie osobowości tworzą brzmienie The Ears. Nie zapominając oczywiście o profesjonalnej i po prostu fantastycznej realizacji w studiu RecPublica.

"Nuda, dramat telewizja" to interesująca mieszanka fragmentów jazzowych z alternatywnym rockiem, "Klatka Be" flirtuje z rockową alternatywą i graniem elektronicznym. "Pod prąd" to z kolei polski odpowiednik indie ze sznytem piosenki autorskiej, a w "Babilońskich gzach" prócz jazzowych wokali można wyczuć nawet wątki prog-rockowe. Już partie klarnetu otwierające "Zrównoważony rozbój" nakierowują na jazzowe inklinacje, aczkolwiek to wciąż przede wszystkim alternatywa. Cały krążek może być odbierany jako mini-album koncepcyjny opowiadający o mieszkańcach bloku gdzieś w wielkim mieście.

Ostatnia rzecz jaka robi wrażenie przy okazji obcowania z The Ears to fantastyczna szata graficzna "Wielkiej płyty". W dobie Internetu i tworzenia rzeczy "po taniości", The Ears wydali swoją małą płytę wprost przepięknie - starannie, z gustem i szacunkiem dla tego, kto ją weźmie w ręce. Polecam więc "Wielką płytę" zarówno przesłuchać, bo o The Ears prawdopodobnie już niedługo będzie bardzo głośno, jak i po prostu pooglądać sobie jak ładnie została wydana.