Them Crooked Vultures

John Paul Jones, Dave Grohl, Josh Homme - trzech wielkich muzyków, trzy wielkie osobowości, prawdziwa mieszanka wybuchowa. Gdy usłyszałem o tym, że ci panowie mają zamiar połączyć swoje siły, by wspólnie nagrać album, wręcz piałem z zachwytu. W swoim oczekiwaniu na debiut, ciągle byłem podscany: na początku strzępkami informacji, potem wspomnianymi materiałami wideo niskiej jakości, następnie oficjalnie już wypuszczonymi fragmentami utworów i krótkimi relacjami ze studia. Gdy pierwszy singiel zespołu ujrzał światło dzienne, nie zawiodłem się ani trochę. Byłem stuprocentowo pewien, że jeśli chodzi o Them Crooked Vultures, nie ma miejsca na kompromisy - to będzie płyta roku. Dziś na oficjalnym profilu YouTube zespołu, zamieszczony został pełny longplay. Co mogę o nim powiedzieć?

Cóż, sądzę, że w przypadku takiego dzieła, nie muszę mówić wiele. Spodziewałem się czegoś niezwykłego, i coś niezwykłego dostałem. Każda z kompozycji zamieszczonych, na zatytułowanym po prostu "Them Crooked Vultures" albumie, brzmi bardzo świeżo i wręcz kipie oryginalnością. Mimo tego, że możemy wyczuć wyraźne inspiracje klasycznym rockiem, to zdecydowanie nie jest jeden z tych zespołów, po których usłyszeniu stwierdzimy: "fajne, ale gdzieś już to kiedyś słyszałem". Czuć tutaj ogromny wkład Johna Paula Jonesa, któremu udało się bez problemu udowodnić, że nadal jest wielkim kompozytorem i geniuszem jeśli chodzi o aranżację. Każdy z muzyków, pokazuje się tu zresztą ze swej najlepszej strony - Josh Homme imponuje umiejętnościami wokalnymi, oraz niezwykle pomysłowymi riffami i zagrywkami, a Dave Grohl, który też udziela się momentami jako wokalista (z bardzo dobrym skutkiem), pokazuje, że jego miejsce jest jednak przy perkusji - takim powerem i feelingiem w grze, może się pochwalić naprawdę niewielu bębniarzy. 

Na płycie znalazło się trzynaście świetnych, równych numerów. W recenzji nie pisałem o konkretnych, bo po prostu nie potrafiłbym wybrać z nich swoich ulubionych czy takich które wyróżniają się na tle pozostałych. Wiem, że o samym albumie napisałem dość mało, ale, jak mawiał Frank Zappa: "mówić o muzyce, to tak jak tańczyć o architekturze" - szczególnie, jeśli chodzi o taką muzykę. Podsumowując: członkowie Led Zeppelin, nie umieścili na okładce "Four Symbols" żadnej informacji mówiącej o tym, że jest to ich dzieło, wiedząc, że muzyka obroni się sama. W przypadku debiutu Them Crooked Vultures, można by analogicznie sprzedawać longplay tylko w jednym, jedynym sklepie muzycznym... znajdującym się nawet na środku oceanu.