W dzisiejszym odcinku warsztatów akustycznych będziemy się inspirować piękną kompozycją wirtuoza gitary elektrycznej, Joe Satrianiego.
Amerykański mistrz Joe Satriani zmienił oblicze gitary elektrycznej. Jego spektakularna kariera trwa od połowy lat 70. Do tej pory nagrał 17 albumów studyjnych. Wielokrotnie otrzymywał nominacje do nagród Grammy. Joe zapisał się również w historii jako wybitny nauczyciel gitary. Wielu jego uczniów zdobyło światową sławę. Pod jego skrzydłami kształcili się m.in. Steve Vai, Kirk Hammett, Andy Timmons, Alex Skolnick oraz Charlie Hunter.
„Tears in the Rain” jest kompozycją, którą Satriani napisał na gitarze klasycznej, ale brzmi równie dobrze na akustyku. Utwór posiada bardzo ciekawe akordy i niejednokrotnie wymaga szerokiego rozciągnięcia lewej dłoni. Będzie doskonałą okazją, aby podszkolić technikę gry. Całość gramy kostką. A więc do dzieła!
PRZYKŁAD 1 zaczynamy od akordu Amadd11. Jego opalcowanie wymaga dużego rozciągnięcia dłoni. Palec wskazujący chwyta III próg struny B, serdeczny V próg struny G, a mały VII próg struny D. Możemy również zamiast palca serdecznego użyć środkowego. Przy kolejnym akordzie palec wskazujący ląduje na III progu struny D, serdeczny na IV progu struny G i środkowy na III progu struny B. Struna wiolinowa E jest pusta. W takcie 3 wystarczy, że kształt akordu przesuniemy o 1.5 tonu w górę gryfu. Opalcowanie nie ulega zmianie. W następnym takcie jeszcze raz gramy akord Amadd11, który pojawił się na początku przykładu.
Zanim przejdziemy do dalszej części musimy powtórzyć fragment z taktów 1-4. W takcie 5 palec środkowy ląduje na VII progu struny D, mały na IX progu struny G, wskazujący na VI progu struny B i serdeczny odpowiada za VIII próg struny wiolinowej E. Dalej mamy akord Am. Palec wskazujący trzyma poprzeczkę barre na V progu strun D, G, B, E, a palec serdeczny ląduje na VII progu struny D. Takty 7-8 to powtórka akordów, które graliśmy przed chwilą. W takcie 9 mamy akord Fmaj7. Palec wskazujący będzie odpowiedzialny za poprzeczkę barre na V progu strun A, D, G, B, E, mały za VIII próg struny A i serdeczny za VII próg struny D. Następnie zmieniamy pozycję dwóch palców - środkowy przemieszczamy na VI próg struny D, a serdeczny na VII próg struny G.
W takcie 13 ponownie ogrywamy akord Am, który łapiemy przy pomocy poprzeczki barre. W kolejnym takcie pojawia się E7. Palec serdeczny chwyta VII próg struny A, środkowy VI próg struny D, mały VII próg struny G i wskazujący V próg struny B. W końcówce przykładu 1 (takty 15-16) mamy prostą zagrywkę na strunach basowych. Nie wymaga ona specjalnego omówienia.
PRZYKŁAD 2 otwiera akord Dm9. Mały palec trzyma IX próg struny G, wskazujący VI próg struny B, a serdeczny VIII próg struny wiolinowej E. Akord gramy przez dwa takty (17-18). W taktach 19-20 ogrywamy akord Asus2/C. Jego opalcowanie wygląda następująco - palec środkowy ląduje na VIII progu struny basowej E, serdeczny na IX progu struny G, mały na X progu struny B i wskazujący na VII progu struny wiolinowej E. Dalej palec środkowy chwyta VII próg struny basowej E, serdeczny VII próg struny D, mały VII próg struny G i wskazujący V próg struny B. W takcie 22 pojawia się akord E7, który również był w takcie 14. Opalcowujemy go w taki sam sposób. W kolejnym takcie ogrywamy akord Dm/A. Palec serdeczny będzie odpowiedzialny za VII próg struny D, mały za VII próg struny G, a środkowy za VI próg struny B. Struna A jest pusta.
Do złapania następnego akordu (Am) potrzebujemy poprzeczki barre. Palec wskazujący chwyta V próg strun D, G, B, E, a palec serdeczny zostaje na VII progu struny D. Teraz czas na powtórkę fragmentu z taktów 17-20. W takcie 25 mamy akord Abdim7. Palec środkowy trzyma XI próg struny A, serdeczny XII próg struny D, wskazujący X próg struny G i mały XII próg struny B. Następnie będziemy przesuwać kształt akordu Abdim7 o tercję małą w dół (1.5 tonu). Dzięki temu otrzymamy akordy: Fdim7, Ddim7, Bdim7. Opalcowanie jest zawsze takie same jak przy akordzie Abdim7.
W takcie 29 czeka na nas ponownie akord Abdim7, ale chwytamy go w innym miejscu na podstrunnicy. Palec wskazujący tworzy poprzeczkę barre na III progu strun D, G, B, E, palec środkowy będzie odpowiedzialny za IV próg struny basowej E, a serdeczny za IV próg struny G. Dalej gramy akord Fdim7. Odrywamy poprzeczkę barre, palec środkowy przesuwamy na I próg struny basowej E i serdeczny na I próg struny G. Struny D i B są puste. Takt 31 to akord Am/E. Palec środkowy chwyta II próg struny D, serdeczny II próg struny G, a wskazujący I próg struny B. Kciukiem prawej ręki potrącamy pustą strunę basową E. Kolejna figura to akord E. Palec środkowy trzyma II próg struny A, serdeczny za II próg struny D, a wskazujący I próg struny G.
W taktach 33-35 ogrywamy akord Am. Przy jego opalcowaniu używamy poprzeczki barre na V progu przez wszystkie struny. Na końcu taktu 35 jest interwał sekty wielkiej. Palec serdeczny ląduje na VII progu struny G, a mały na VII progu struny wiolinowej E. Następnie gramy interwał sekty małej. Tym razem palec serdeczny chwyta IX próg struny G, a środkowy VIII próg struny wiolinowej E. Przykład kończymy dźwiękiem na V progu struny basowej E. Możemy go złapać palcem wskazującym.
Ćwiczcie z metronomem od wolnego tempa i stopniowo przyspieszajcie. Najwięcej uwagi warto poświęcić na akordy, który brzmią nieczysto i są trudne w opalcowaniu. Jestem przekonany, że szybko nabierzecie wprawy i utwór będzie ciekawym rozszerzeniem Waszego repertuaru. Powodzenia i do zobaczenia za miesiąc!
