Miesiąc temu zagraliśmy fragmenty pięknej ballady Tommy’ego Emmanuela. Dzisiaj ponownie zmierzymy się z kompozycją i przygotujemy kolejne partie...
„Miyazaki’s Dream” to utwór, który Tommy Emmanuel zadedykował japońskiemu reżyserowi filmów anime, rysownikowi i twórcy komiksów. Ballada ma prostą, ale silną melodię oraz wspaniały, orientalny klimat.
Schemat pracy prawej dłoni jest taki sam jak w poprzednim warsztacie. Dla przypomnienia – kciukiem potrącamy struny basowe E, A, D, palec wskazujący będzie odpowiedzialny za strunę G, środkowy za B, a serdeczny za wiolinową E. Pojedyncze dźwięki melodii najczęściej gramy palcem środkowym. Dodatkowo używamy pazurka na kciuk.
Zanim przejdziemy do przykładów kilka słów o ustawieniu instrumentu do stylu fingerstyle. Na źle przygotowanej gitarze gra się niewygodnie i mogą pojawić się problemy w dociskaniu strun do progów. Chwytanie akordów barre będzie dużym wyzwaniem. Przy słabym i średnim ataku dźwięk powinien być czysty, bez brzęczenia. Perfekcyjnie ustawiona gitara akustyczna ma niską akcję strun przy zachowaniu pełnego brzmienia z korpusu.
Na akcję strun mają wpływ m.in. wysokość podstawka na mostku, wysokość progu zerowego oraz krzywizna gryfu. Zanim zaczniecie grać pierwsze utwory fingerstyle warto zabrać instrument do lutnika na regulacje. Optymalna wysokość nad XII progiem to 1.5-2.0mm dla struny wiolinowej E oraz 2.0-2.5mm dla struny basowej E. Lutnik może też zbadać stan progów i w razie potrzeby zrobić delikatny szlif. Czas na dzisiejsze ćwiczenia!
W przykładzie 1 są akordy z poprzeczką barre. W takcie 1 palec wskazujący obejmuje III próg strun D, G, B, E. Palec środkowy chwyta V próg struny basowej E, serdeczny V próg struny G, a mały VI próg struny B. Opalcowanie tego akordu nie należy do łatwych i wymaga rozciągnięcia lewej dłoni. W kolejnym kroku mamy ten sam kształt akordu, ale przesunięty o cały ton (odległość 2 progów) w górę gryfu. Układ palców pozostaje bez zmian.
W taktach 3-4 ogrywamy akord Asus2. Palec wskazujący będzie odpowiedzialny za poprzeczkę barre na VII progu struny D, G, B, E. Palec serdeczny ląduje na IX progu struny G, a mały na X progu struny B. Pusta struna A pełni ważną funkcję - na jej tle gramy dźwięki melodii. Musimy zadbać, aby nie została przypadkiem zgaszona. W takcie 5 nadal trzymamy kształt akordu Asus2, ale dodatkowo palec środkowy kładziemy na VIII progu struny basowej A. W taktach 6-7 gramy akordy, które pojawiły się wcześniej.
PRZYKŁAD 2 zaczynamy od akordu F6. Palec wskazujący trzyma VIII próg struny A, a serdeczny tworzy poprzeczkę barre na X progu strun D, G, B, E. Teraz może być przez chwilę ciężko. Trzymając akord, małym palec gramy dźwięki melodii. W pierwszym kroku sięgamy do XII progu struny wiolinowej E, następnie wykonujemy ozdobnik artykulacyjny pull-off (z XII do X progu) i na końcu lądujemy na XIII progu struny B. W ten sposób gra Tommy Emmanuel, ale możemy użyć bardziej przyjaznego dla dłoni opalcowania. Po zagraniu akordu F6 odrywamy wszystkie palce.
Ostatnie dwa dźwięki w takcie 8 gramy kolejno palcami wskazującym (X próg struny E) i środkowym (XII próg struny E). Przy ozdobniku pull-off musimy zrezygnować z zagrania VIII progu struny A, ponieważ nie trzymamy już akordu F6. XIII próg struny B chwytamy małym palcem. W połowie taktu 9 palec wskazujący chwyta poprzeczkę barre na X progu strun D, G, B, E. W takcie 10 mamy akord Em7. Palec wskazujący tworzy poprzeczkę barre na VII progu strun A, D, G, B, E. Palcem serdecznym chwytamy IX próg struny D, środkowym VIII próg struny B i małym X próg struny wiolinowej E. Następnie puszczamy akord i mały palec przemieszcza się na XII próg. Teraz czas na triolę, którą wykonujemy palcami środkowym i małym. Pamiętajcie o ozdobnikach hammer-on i pull-off.
Takt 11 zaczynamy od akordu Am. Palec serdeczny chwyta X próg struny D, środkowy IX próg struny G i mały X próg struny B. Od razu możemy też położyć palec wskazujący na VIII progu struny B, ponieważ po potrąceniu strun A, D, B, E mamy ozdobnik pull-off. Takty 8-11 gramy dwa razy i przechodzimy do kolejnego przykładu.
PRZYKŁAD 3 również zaczynamy od akordu F6, ale w pierwszych pozycjach gryfu. Do złapania tego akordu Tommy używa kciuka lewej ręki. Chwytamy nim I próg struny basowej E. Dodatkowo palec środkowy ląduje na II progu struny G, a serdeczny na III progu struny B. W takcie 13 puszczamy palec serdeczny i palcem wskazującym łapiemy I próg struny B. Akordy z taktów 12-13 można również opalcować bez kciuka. W tej sytuacji I próg struny basowej E chwytamy palcem wskazującym.
W takcie 14 mamy akord G. Palec środkowy będzie odpowiedzialny za III próg struny basowej E, a serdeczny za III próg struny B. Następnie puszczamy akord i palec wskazujący kładziemy na I progu struny B. Dalej jest Am - palec środkowy ląduje na II progu struny D, serdeczny na II progu struny G, a wskazujący zostaje na I progu struny B. W taktach 16-19 powtarzamy partie z taktów 12-15. Dopiero w końcówce taktu 19 pojawia się akord G - wystarczy, że złapiemy III próg struny basowej E palcem środkowym. Następnie mamy akordy Am i G, których opalcowanie znacie. W takcie 21 pojawia się Em. Palec środkowy ląduje na II progu struny A, a serdeczny na II progu struny D. Ostatnie dwa akordy w przykładzie to G i Em.
Na tym zakończymy dzisiejsze gitarowe zmagania. W nagraniach audio umieściłem dodatkową ścieżkę, gdzie gram wszystkie partie połączone w całość. Potraktujcie ją jako wzór. Do zobaczenia za miesiąc!
