Tym razem warsztat zaadresowany jest do początkujących gitarzystów. Zagramy popularną piosenkę ludową z drugiej połowy XVI wieku o tytule „Greensleeves”. Jej autorstwo przypisuje się królowi Henrykowi VIII, ale trudno potwierdzić tę legendę.
Utwór gramy w metrum 6/8, które jest typowe dla wielu kołysanek dla dzieci. Greensleeves możemy zagrać palcami lub kostką. W przypadku tej drugiej opcji czasem będziemy musieli użyć techniki hybrydowej. Idea polega na wykorzystaniu jednocześnie kostki oraz palców. Taki styl wydobywania dźwięków najlepiej sprawdza się w sytuacjach, gdy musimy grać w tym samym czasie bas oraz melodię.
Mistrzami kostkowania hybrydowego są m.in. Tommy Emmanuel, Eric Johnson, Steve Morse, Albert Lee czy Monte Montgomery. Wybór pomiędzy palcami lub kostką zostawiam Wam. Pamiętajcie, że palce zawsze brzmią cieplej niż kostka. Zanim zagramy pierwsze dźwięki utworu warto wykonać solidną rozgrzewkę. A więc do dzieła!
PRZYKŁAD 1 to bardzo skuteczna rozgrzewka dla lewej dłoni. Ćwiczymy również string skipping. Technika ta polega na kostkowaniu, któremu towarzyszą przeskoki z jednej struny na drugą (np. z E do B lub z E do G). Dzięki temu mamy dostęp do większych interwałów. W przykładzie każdy palec przyporządkowany jest do konkretnego progu. Zaczynamy od położenia małego palca na VIII progu struny wiolinowej E i wskazującego na V progu struny G. Następnie palec serdeczny chwyta VII próg struny E, a mały VIII próg struny G. Uwaga! Palec wskazujący cały czas znajduje się na V progu struny G i zostanie tam do momentu, gdy będziemy go potrzebować.
W kolejnym kroku palec środkowy chwyta VI próg struny E, a serdeczny VII próg struny G. Dopiero teraz odrywamy palec wskazujący i kładziemy go na V progu struny E. Ostatnim dźwiękiem w takcie 1 jest VI próg struny G, który łapiemy palcem środkowym. W kolejnych taktach mamy taką samą zasadę doboru progów. Jedyna różnica to struny po których będziemy się poruszać. W takcie 2 są to D i B, w takcie 3 mamy A i G, a w takcie 4 ogrywamy E i D. Ćwiczenie możemy grać w różnych miejscach na gryfie. Generalnie im bliżej I progu tym trudniej, ponieważ rozciągnięcie lewej dłoni będzie większe.
PRZYKŁAD 2A to pierwsza część utworu „Greensleeves”. Zaczynamy od akordu Am. Palec środkowy chwyta II próg struny D, serdeczny II próg struny G i wskazujący I próg struny B. Następnie mamy przewrót akordu G, który można spotkać w wielu popularnych piosenkach. Najlepiej złapać go palcem środkowym (II próg struny A) i małym (III próg struny B). W połowie taktu 6 gramy akord C. Palec serdeczny ląduje na III progu struny A, środkowy na II progu struny D, a wskazujący będzie odpowiedzialny za I próg struny B.
Teraz czas na dwa dźwięki melodii na strunie wiolinowej E. W tym celu palec wskazujący kładziemy na I progu struny E i za chwilę odrywamy go, aby wydobyć brzmienie pustej struny E. Takt 7 zaczynamy od akordu G. Palec środkowy ląduje na III progu struny basowej E, a serdeczny na III progu struny B. Dalej przeskakujemy na akord Em. Palec środkowy będzie odpowiedzialny za II próg struny A, a serdeczny za II próg struny D. Trzymając kształt akordu Em, dokładamy mały palec na II próg struny G. W takcie 8 ponownie mamy akord Am, którego opalcowanie już znamy. W kolejnym kroku dokładamy mały palec na III próg struny A.
W końcówce taktu 8 palec wskazujący zagra I próg struny G, a serdeczny II próg tej samej struny. W tym samym czasie mały palec trzyma III próg struny A, a środkowy II próg struny D. W takcie 9 ogrywamy akord E. Palec środkowy chwyta II próg struny A, serdeczny II próg struny D i wskazujący I próg struny G. Takty 10-11 to powtórka z taktów 6-7. Opalcowanie bez zmian.
Takt 12 zaczynamy akordem Am, który łapiemy tak jak wcześniej. Następnie mamy akord E, którego również opalcowanie już znacie. Końcówka taktu będzie trochę trudniejsza, ponieważ trzeba rozciągnąć lewą dłoń. Mały palec chwyta IV próg struny D, a wskazujący I próg struny G. Takt 13 kończy pierwszą część utworu. Trzymamy akord Am i po chwili dokładamy mały palec na III próg struny A. Ostatni dźwięk w takcie to pusta struna A.
PRZYKŁAD 2B to druga część utworu. Zwróćcie uwagę na każdy z taktów. Mamy tutaj bardzo dużo elementów wspólnych z poprzednim przykładem. Wyjątkami są jedynie takty 14 i 18. Omówię tylko nowe fragmenty. Pozostałe takty gramy tak samo jak wcześniej.
W takcie 14 chwytamy akord C. Palec serdeczny trzyma III próg struny A, środkowy II próg struny D i wskazujący I próg struny B. Dodatkowo mały palec będzie odpowiedzialny za III próg struny wiolinowej E. W drugiej części taktu puszczamy palce wskazujący oraz mały i kładziemy palec wskazujący na II progu struny wiolinowej E.
Takt 18 jest taki sam jak takt 14. W ten sposób omówiliśmy wszystkie części utworu. Kilka praktycznych porad. Pamiętajcie, że jest to kołysanka, więc wskazane jest wolne tempo. Akordy staramy się grać czysto i dokładnie. Ważne, aby każdy dźwięk wybrzmiewał do ostatniego momentu. Dzięki temu zachowana jest płynność i utwór brzmi przestrzennie.
W materiale audio zamieściłem dodatkowe nagranie, gdzie połączyłem ze sobą obie części utworu i pierwszą z nich zagrałem podwójnie. Spróbujcie zagrać Greensleeves w taki sam sposób. Na tym zakończymy dzisiejsze gitarowe zmagania. Powodzenia i owocnego ćwiczenia. Do zobaczenia za miesiąc!
