Uderzenie perkusyjne...
...z dźwiękiem melodii - w dzisiejszym odcinku akustycznych warsztatów będziemy trenować jedną z podstawowych technik w fingerstyle.
Styl fingerstyle zakłada, że jednocześnie gramy bas, perkusję, partię rytmiczną oraz melodię. W ten sposób doświadczony muzyk może występować jako one-man-band. Warto każdego dnia poświęcić czas na pracę nad rytmem. Uderzenie perkusyjne tworzy groove. Powoduje, że muzyka ma puls. Utwory grane nierówno, niedbale, bez akcentów nie są zbyt przyjemne dla ucha słuchacza. W stylu fingerstyle uderzenia perkusyjne możemy tworzyć na kilka sposobów. Tematem dzisiejszego warsztatu jest akcent perkusyjny w połączeniu z melodią. Musimy wykonać dwie czynności w tym samym czasie - kciuk prawej ręki uderza w struny basowe (zazwyczaj struny EA lub AD), a palec wskazujący wydobywa dźwięki melodii na strunach wiolinowych.
Kilka praktycznych wskazówek:
1. Kciuk nie powinien zbyt szybko odrywać się od strun basowych po uderzeniu.
2. Miejsce uderzenia ma znaczenie - struny przy mostku oraz przy gryfie wydają inny dźwięk.
3. Palec wskazujący początkowo powinien znajdować się w pozycji ugiętej. Podczas ataku prostujemy go.
4. Najwięcej czasu poświęć na precyzyjny atak palcem wskazującym na strunę, na której grasz melodię.
5. W miarę możliwości staraj się wykonywać uderzenia z taką samą siłą.
Mistrzem powyższej techniki perkusyjnej jest John Mayer. Na potrzeby dzisiejszego warsztatu przeanalizujemy kilka hitów skomponowanych przez tego amerykańskiego muzyka. A więc do dzieła!
PRZYKŁAD 1 to główny motyw utworu "Who Says". Zanim zagramy pierwsze akordy kilka słów o uderzeniu perkusyjnym. W zapisie nutowym / tabulaturze oznaczamy je literą "X", która pojawia się razem z dźwiękiem. Zwróć uwagę, że akcent perkusyjny wypada na 2 oraz 4 ćwierćnutę w takcie. Teraz przejdźmy do akordów w przykładzie. W takcie 1 mamy akord Dsus2. Palec wskazujący chwyta II próg struny G, a serdeczny III próg struny B. Następnie gramy akord Gsus2. Aby go opalcować wystarczy, że dołożysz palec środkowy na III próg struny basowej E. Pozostałe palce ułożone są jak przy akordzie Dsus2. Teraz przechodzimy do akordu Dsus2/ F#. Odrywamy palec środkowy, a kciuk lewej ręki kładziemy na II progu struny basowej E. Musisz wiedzieć, że gra kciukiem na gryfie jest podstawą stylu Johna Mayera. Warto posiadać taką umiejętność. Jeśli masz problemy techniczne to użyj alternatywnego opalcowania bez kciuka.
W takcie 3 ogrywamy akord Em7. Palec wskazujący trzyma II próg struny A, środkowy II próg struny D, a mały III próg struny B. Kolejny takt zaczynamy od akordu dominantowego A7. Palec środkowy łapie II próg struny D, a serdeczny II próg struny B. Zaraz po nim przechodzimy do akordu zmniejszonego Bbdim7. Tutaj wystarczy, że dołożysz palec wskazujący na I próg struny A. W takcie 5 mamy akord Bm7. Aby go złapać potrzebujemy poprzeczki barre na II progu, którą chwytamy palcem wskazującym. Dodatkowo palec serdeczny umieszczamy na IV progu struny D, a palec środkowy wykonuje ozdobnik artykulacyjny hammer-on z II progu (poprzeczka) do III progu struny B. Następnie ogrywamy akord E7. Palec środkowy kładziemy na II progu struny A, a wskazujący na I progu struny G. W takcie 7 mamy dwa durowe akordy - G oraz A. Palec środkowy umieszczamy na III progu struny basowej E, a palec serdeczny na III progu struny B. W kolejnym kroku palec wskazujący tworzy poprzeczkę barre na strunach DGBE. Przykład 1 kończymy akordem Dsus2 (takty 8-9), który chwytamy tak jak poprzednio.
W PRZYKŁADZIE 2 gramy intro utworu "Stop This Train". Ponownie zaczynamy od akordu Dsus2 - jego opalcowanie jest identyczne jak w przykładzie 1. Następnie palec środkowy kładziemy na VI progu struny G, a serdeczny na VII progu struny wiolinowej E. Nie zapomnij o ozdobniku artykulacyjnym slide. W takcie 12 palec środkowy zostaje na VI progu struny G, a palec wskazujący przełóż na V próg struny wiolinowej E. W kolejnym kroku powracamy do akordu Dsus2. Jego opalcowanie nie zmienia się. Takty 14-17 to powtórka z taktów 10-13. Jedyna różnica to ozdobnik hammer-on w takcie 14, który wykonujemy palcem serdecznym.
PRZYKŁAD 3 jest fragmentem utworu "Heart Of Life". Uwaga - większość akordów chwytamy przy użyciu kciuka lewej ręki. Zacznij akordem D w górnej części gryfu. Kciuk trzyma X próg struny basowej E, palec serdeczny XII próg struny D, środkowy XI próg struny G, a palec wskazujący X próg struny B. Dźwięk melodii na XII progu struny B chwytamy małym palcem. W taktach 20-21 ogrywamy akord Bm. Kciuk kładziemy na VII progu struny basowej E, palec serdeczny na IX progu struny D, natomiast palec wskazujący trzyma poprzeczkę barre na VII progu strun DGB. Aktywny będzie również mały palec - w odpowiedniej chwili umieszczamy go na X progu struny B. Następny w kolejności jest akord F#m. Jego opalcowanie jest takie samo jak akordu Bm - zmieniamy tylko miejsce na gryfie. Pryma akordu F#m znajduje się na II progu struny basowej E. W takcie 23 mamy akord G. Jego budowa jest taka sama jak budowa akordu D, który rozpoczynał przykład 3. Pryma akordu G znajduje się na III progu struny basowej E. Dwa ostatnie akordy to Dsus2/F# oraz A z poprzeczką barre. Oba akordy pojawiły się już wcześniej - opalcowania nie zmieniamy.
Na tym zakończymy dzisiejsze gitarowe zmagania. Musisz wiedzieć, że technik perkusyjnych na gitarze jest dużo więcej. Na pewno na jednym z kolejnych warsztatów wrócimy do tego zagadnienia. Udanej zabawy!.
