Before You Accuse Me
W dzisiejszym odcinku akustycznych warsztatów zagramy 12-taktowego durowego bluesa w tonacji E.
Przygotowując lutowy warsztat o tematyce bluesa inspirowałem się utworem "Before You Accuse Me" w wersji Erica Claptona. Warto wiedzieć, że autorem utworu jest amerykański bluesman Bo Diddley.
Kompozycja powstała w 1957 roku, a Eric Clapton swoją interpretację utworu zarejestrował dwukrotnie. W 1989 roku ukazała się na płycie Journeyman (wersja elektryczna) oraz w 1992 roku na albumie Unplugged (wersja akustyczna). Przejdźmy do analizy technicznej. Utwór gramy palcami - możesz również użyć pazurka na kciuk. Jeśli nie znasz jeszcze konstrukcji bluesa durowego w tonacji E to przypomnijmy sobie pokrótce jakie akordy się pojawią. Będziemy ogrywać akord E7 (tonika), A7 (subdominanta) oraz B7 (dominanta). Bluesa gramy w rytmie shuffe (metrum 12/8). A więc do dzieła!
Takty 1-4 to intro utworu. Rozpoczynamy zagrywką charakterystyczną dla stylu gry Roberta Johnsona. Chwytamy akord E7 w następujący sposób - palec środkowy trzyma IV próg struny G, palec wskazujący III próg struny B, a serdeczny IV próg struny wiolinowej E. Zwróć uwagę, że na akord wchodzimy przy użyciu ozdobnika artykulacyjnego slide. Następnie kształt akordu przesuwamy dwukrotnie o pół tonu w dół. Pamiętaj o strunie basowej E, którą potrącamy kciukiem. W takcie 3 mamy szybką bluesową frazę opartą głównie o pentatonikę mollową E. Zaczynamy ozdobnikami pull-off i harmmer-on na strunie G (w ten sposób podkreślamy tercję wielką akordu E7). Po pustych strunach wiolinowych B i E gramy interwał trytonu. Palec środkowy chwyta II próg struny B, a serdeczny - III próg struny wiolinowej E.
Natomiast w drugiej częściej taktu palec serdeczny kładziemy III próg struny B. Dalej palec serdeczny odpowiada za dźwięk na II progu struny G, a palec wskazujący wykonuje hammer-on. W takcie 4 mamy chromatyczne wejście na akord B7. Palec wskazujący łapie I próg struny A, a za moment - palec środkowy II próg tej samej struny. Aby zbudować akord B7 wystarczy, że palec wskazujący dołożysz na I próg struny D, a serdeczny na II próg struny G. Palec środkowy cały czas jest na swojej pozycji. Pod koniec taktu podkreślamy i zostajemy chwilę na II progu struny basowej E. Dźwięk ten jest kwintą akordu B7. Od taktu 5 mamy pełną 12-taktowa formę bluesa z krótką toniką (trwa tylko jeden takt). Granie jednego statycznego akordu może być monotonne. Z tego powodu muzycy często wprowadzają ruch do akordów. Akord, który pełni funkcję toniki (E7) możemy ograć w następujący sposób: palec wskazujący połóż na II progu struny A i D. Użyj krótkiej poprzeczki barre. Ruch w akordzie powstanie, gdy palec serdeczny będziesz dokładać na IV próg struny A. Jest to interwał seksty wielkiej (para dźwięków E-C#). Łatwo zauważyć, ze patent polega na uderzaniu na przemian kwinty oraz seksty wielkiej. W takcie 6 jest akord A7, pełniący funkcję subdominanty. Ogrywamy go w ten sam sposób co E7. Zamieniamy jedynie struny.
Przy E7 poruszaliśmy się na strunach EAD, a teraz przenosimy się na ADG. W taktach 7-8 ponownie ogrywamy tonikę E7. Nowością jest zagrywka na końcu taktu 7. Palec serdeczny chwyta II próg na strunach G i B przy pomocy krótkiej poprzeczki barre. Następnie palcem wskazującym wykonaj ozdobnik hammer-on na strunie G. W taktach 9-10 wracamy do subdominanty A7. Zwróć uwagę na ostatni fragment taktu 9. Musisz złapać akord A7 w następującym układzie: palec wskazujący trzyma poprzeczkę barre na II progu przez struny DGBE, a palec serdeczny odpowiada za III próg struny wiolinowej E. Po zagraniu akordu mamy puste struny wiolinowe B i E. W tym miejscu po prostu puść wszystkie struny. W taktach 11-12 ponownie ogrywamy tonikę E7. Użyj opalcowania: palec środkowy na II progu struny A, serdeczny na II progu struny D, wskazujący na I progu struny G oraz mały na III progu struny B. Takt 11 zakończ zagrywką, która pojawiła się w takcie 7. Zagraj ją w ten sam sposób.
Fraza w kolejnym takcie oparta jest o pentatonikę durową E oraz pentatonikę mollową E. W bluesie durowym muzycy bardzo często łączą te dwie skale. Aby zagrać frazę użyjemy palców serdecznego i środkowego przy strunie B oraz palców środkowego i wskazującego przy strunie G. W takcie 13 gramy akord pełniący funkcję dominanty czyli B7. Palec środkowy umieść na II progu struny A, wskazujący na I progu struny D, serdeczny na II progu struny G, a mały na II progu struny wiolinowej E.
Przed nami ostatnie trzy takty. Na moment wracamy do akordu A7, który gramy tak jak wcześniej. Zagrywkę z taktu 15 warto zapamiętać na całe życie, ponieważ niezliczona ilość bluesów kończy się w ten sposób. Zaczynamy akordem E7 (pamiętaj o ozdobniku hammer-on). Następnie palec środkowy umieść na V progu struny A, a wskazujący na IV progu struny G. Dalej przesuń kształt, który trzymasz chromatycznie dwukrotnie w dół. Ostatni akord w przykładzie to E7, który w tym opalcowaniu już wystąpił wcześniej.
Kilka porad na koniec. W pierwszej kolejności poznaj opalcowania akordów i zagrywek. Jeśli poczujesz się już swobodnie, skoncentruj się na detalach - ozdobnikach artykulacyjnych, precyzji, czystości dźwięku. Pamiętaj jednak, że w bluesie najważniejsze są puls i energia. Publiczność wybaczy wszystkie niedoskonałości techniczne jeśli wypracujesz dobrą rytmikę. Warto dokładnie poznać jak zbudowany jest blues i w każdym nowym utworze szukać ciekawych elementów, które w przyszłości wykorzystasz podczas improwizacji. Na tym zakończymy dzisiejsze gitarowe zmagania. Powodzenia i do zobaczenia za miesiąc!
