White Christmas
Tradycyjnie w grudniowym numerze nauczysz się piosenki świątecznej w gitarowej aranżacji. Tym razem sięgniemy po kompozycję Irvinga Berlina.
"White Christmas" - jedna z najchętniej wykonywanych oraz nagrywanych piosenek świątecznych - swoją światową premierę miała w 1941 roku. Utwór był coverowany przez takie sławy jak Frank Sinatra czy Elvis Presley. Dzisiaj zagramy prostą aranżacje bazującą na wykonaniu włoskiego gitarzysty - Nicola Mandorino. Kompozycję możesz wykonać palcami lub przy użyciu pazurka na kciuk (thumbpick). Utwór "White Christmas" nie jest trudny technicznie - jeśli jesteś gitarzystą z niewielkim stażem to na pewno poradzisz sobie z nim. Jest to dobry wybór na początek przygody z fingerstyle. Dla przypomnienia: styl gry, gdzie jednocześnie gramy podkład rytmiczny oraz melodię. W pewien sposób naśladujemy grę na pianinie. W zaawansowanych utworach pojawiają się uderzenia perkusyjne oraz widowiskowe techniki artykulacyjne (np. tapping czy flażolety). A więc do dzieła!
Przykład zaczynamy od akordu G. Umieść palec serdeczny na III progu struny basowej E. Następnie gramy interwał tercji małej (palec wskazujący trzyma I próg struny B, a palec środkowy II próg struny G) oraz tercji wielkiej (palec środkowy ląduje na III progu struny G, a serdeczny na IV progu struny D). Nie zapomnij o pustych strunach po każdej tercji. W takcie 3 złap akord Am. Palec środkowy trzyma II próg struny D, serdeczny II próg struny G, a wskazujący I próg struny B. Interwał kwarty (I próg struny G oraz II próg struny B) chwyć palcami: wskazującym i serdecznym. Następnie przesuń kwartę o pół tonu w górę, nie zmieniając opalcowania. Dalej gramy akord Cmaj7. Palcem wskazującym złap III próg struny A, a palcami środkowym i małym naciśnij kolejno II oraz III próg struny wiolinowej E. W takcie 6 mamy ciekawy wariant akordu D7 - palec serdeczny trzyma V próg struny G, wskazujący III próg struny B, a mały V próg struny wiolinowej E. Pozostałe dwa dźwięki melodii łapie palec wskazujący. W taktach 7-9 ogrywamy akord G. Tym razem palec środkowy będzie odpowiedzialny za III próg struny basowej E. W takcie 10 dokładamy do akordu G septymę małą (III próg struny D, który łapiemy palcem serdecznym) i otrzymujemy akord G7. Dźwięk na III progu struny B zagraj małym palcem bez puszczania wcześniejszych dźwięków w basie. W takcie 11 mamy akord C - palec serdeczny przyłóż na III próg struny A, a środkowy na II progu struny D. Dalej przechodzimy do akordu Cm. Palec serdeczny zostaje na III progu struny A, a wskazujący wędruje na I próg struny D. Aby zagrać melodię, mały palec umieść na III progu struny B, natomiast wskazujący na I progu struny B. Na tym etapie ponownie ogrywamy akord G. Dźwięk basu (III próg) przytrzymaj palcem serdecznym, a dźwięki melodii (I próg struny B oraz II próg struny G) zagraj palcami: wskazującym i środkowym.
W takcie 15 ponownie gramy akord Am z takim samym opalcowaniem jak w takcie 3. Pierwszą część utworu kończymy akordem D7. Palec środkowy umieść na II progu struny G, wskazujący na I progu struny B, a serdeczny na II progu struny wiolinowej E. W taktach 17-24 powtarzamy partię z taktów 1-8. W takcie 25 gramy akord G - tym razem aktywna będzie pusta struna G razem z pustą struną B. W kolejnym takcie przejdź do akordu G7 - opalcowanie jest identyczne jak wcześniej. W takcie 27 mamy akord C z dźwiękiem melodii na III progu struny wiolinowej E. Aby go złapać, użyj małego palca. W dalszej kolejności zagraj akordy Cm oraz G. Opalcowania bez zmian. Powoli zmierzamy do końca utworu. W takcie 30 zagraj akord D7sus2. Palec środkowy połóż na II progu struny G, a wskazujący na I progu struny B. Następnie palec serdeczny dokładasz na II próg struny wiolinowej E. Jest to akord D7. Czas na ostatnie dwa akordy w piosence. Mały palec trzyma III próg struny wiolinowej E, palec serdeczny III próg struny basowej E, środkowy II próg struny G i wskazujący I próg struny B. W ostatnim takcie odrywasz palce środkowy i wskazujący, a pozostałe palce zostają na swoim miejscu.
Kilka uwag na koniec. Niektóre akordy (G, Am, Cmaj7, C, Cm, G7, D7) możesz uderzyć prawą ręką w formie arpeggio. Dźwięki nie pojawią się jednocześnie, tylko spokojnie bezpośrednio po sobie. Taki zabieg artykulacyjny nadaje balladzie lekkości i pozytywnie wpływa na odbiór emocjonalny słuchacza. Eksperymentuj i szukaj brzmienia, które przyniesie Ci satysfakcję. Szczególnie polecam zastosować tę uwagę do ostatniego akordu G w utworze. Jeśli jakiś fragment będzie dla Ciebie trudny technicznie to zatrzymaj się i wykonaj kilkanaście powtórek. Brak postępu zazwyczaj wynika ze złego opalcowania, słabej ergonomii (np. wysoko unosisz palce przy zmianie pozycji) lub nieznajomości melodii. Lepiej spędzić więcej czasu przy jednym utworze, doprowadzając go do perfekcji (na miarę swoich możliwości) niż "rozgrzebać" kolejne kompozycje. Graj spokojnie, bez pośpiechu. W utworach takich jak "White Christmas" każda nuta jest na wagę złota. Jeśli dźwięki nie będą czysto wydobyte oraz skrócisz wartości rytmiczne wówczas kompozycja będzie mniej atrakcyjna - straci swoją magię. Pamiętaj, że profesjonalista z każdego utworu (nawet prostego) potrafi stworzyć arcydzieło. To właśnie te wszystkie trudno obserwowalne detale decydują o finalnym odbiorze piosenki. Na tym zakończymy dzisiejsze gitarowe zmagania.
