Yesterday

Piotr Słapa
Yesterday

W dzisiejszym odcinku warsztatów akustycznych zagramy aranżację fingerstyle wspaniałego utworu zespołu The Beatles.

Przebój "Yesterday" powstał w 1965 roku, a jego autorem jest Paul McCartney. W 2004 roku utwór został sklasyfikowany na 13 miejscu listy 500 utworów wszech czasów magazynu Rolling Stone i jest najczęściej coverowaną piosenką w historii (ponad 3000 razy). Solową aranżację na gitarę, którą za chwilę zagramy opracował amerykański gitarzysta fingerstyle - Adam Rafferty. Sylwetkę Adama przedstawiłem Wam w marcowym numerze Gitarzysty. Utwór gramy palcami. Poziom trudności nie jest wysoki. Średnio zaawansowani gitarzyści poradzą sobie bez problemu. Podział pracy dla prawej dłoni jest typowy dla gitary fingerstyle. Kciuk odpowiada za struny basowe E, A, D. Palec wskazujący potrąca strunę G, środkowy B, a serdeczny wiolinową E. Najbardziej aktywny jest palec środkowy (melody finger), który wydobywa pojedyncze dźwięki melodii. A więc do dzieła!

PRZYKŁAD 1 zaczynamy uproszczonym akordem G. Wystarczy, że położymy palec środkowy lewej ręki na III progu struny basowej E i potrącimy puste struny D oraz G. W 3 takcie pojawia się melodia. Palec środkowy nie zmienia pozycji, a wskazujący ląduje na II progu struny G. W dalszej części taktu puszczamy palec wskazujący, ponieważ potrzebujemy pustą strunę G. W takcie 4 palec wskazujący będzie odpowiedzialny za II próg struny basowej E, środkowy za II próg struny D i serdeczny za II próg struny G. Mały palec dokładamy na II próg struny B. Kolejny układ wymaga przesunięcia małego palca na IV próg struny B, a wskazującego na II próg struny A. Trzymając ten dwudźwięk, potrącamy puste struny G oraz wiolinową E. Dalej palec wskazujący chwyta II próg struny G, a środkowy II próg struny E. Teraz wystarczy, że dołożymy palec serdeczny na III próg struny E i potrącimy jednocześnie dwie struny (B i E). W takcie 5 ogrywamy akord Em. Palec wskazujący ląduje na II progu struny D, a środkowym wykonujemy ozdobnik artykulacyjny hammer-on z pustej struny wiolinowej E do II progu. Po jego zagraniu puszczamy palec. W końcówce taktu puszczamy również palec wskazujący, tworząc miejsce dla pustej struny D.

W pierwszej połowie taktu 6 ogrywamy akord C. Palec serdeczny trzyma III próg struny A, środkowy II próg struny D i wskazujący I próg struny B. Następnie umieszczamy palec serdeczny na III progu struny B, uderzając jednocześnie pustą strunę D. Kolejne pole na gryfie to I próg struny B, który chwytamy palcem wskazującym. Dalej palec wskazujący trzyma II próg struny basowej E, a środkowy II próg struny G. W 7 takcie palec serdeczny będzie odpowiedzialny za III próg struny basowej E, a wskazujący za I próg struny B. Po zagraniu pierwszego dwudźwięku w takcie puszczamy palec wskazujący, ponieważ pusta struna B jest elementem melodii.

Ostatni akord w takcie wygląda następująco - palec środkowy chwyta II próg struny basowej E, wskazujący I próg struny D, a serdeczny II próg struny G. W takcie 8 ponownie mamy akord Em, ale chwytamy go inaczej niż poprzednio. Palec wskazujący trzyma II próg struny A, a środkowy II próg struny D. Przy kolejnym akordzie palec serdeczny trzyma IV próg struny A, wskazujący II próg struny D i środkowy II próg struny G. Takt 9 to ostatni fragment przykładu 1. Mamy tutaj dwa akordy, które pojawiły się wcześniej i ich opalcowanie nie ulega zmianie. Pierwszy akord to C, a drugi to uproszczone G. Zanim przejdziemy do przykładu 2 powtarzamy takty 3-9.



Pora na PRZYKŁAD 2. Pierwszy akord był w poprzednim przykładzie (takt 4). Opalcowanie lewej ręki pozostaje bez zmian. Kolejny akord to bluesowy B7. Palec środkowy chwyta II próg struny A, wskazujący I próg struny D i serdeczny II próg struny G. Teraz czas na sekwencję trzech akordów - Em, D, C. Akord C chwytamy przy użyciu poprzeczki barre. Palec wskazujący stawiamy na III progu przez wszystkie struny, palec środkowy na V progu struny D, serdeczny na V progu struny G i mały na V progu struny B. Ostatni akord taktu 11 wymaga następującego ułożenia dłoni - palec środkowy ląduje na II progu struny G, wskazujący na I progu struny B i serdeczny na II progu struny wiolinowej E. Pamiętajcie o ozdobniku artykulacyjnym hammer-on z pustej struny E do II progu.

W takcie 12 gramy ten sam akord, ale z pustą struną D zamiast A. Tutaj również mamy hammer- -on. W połowie taktu mamy akord D7. Palec serdeczny chwyta V próg struny A, środkowy IV próg struny D, mały V próg struny G, a wskazujący III próg struny B. Na końcu taktu mamy dźwięk na II progu struny basowej E. Do jego złapania używamy palca wskazującego. W takcie 13 ogrywamy akord G. Palec serdeczny będzie odpowiedzialny za III próg struny basowej E, a środkowy za II próg struny A. Takty 14-15 oraz początek 16 to powtórka tego co było wcześniej. Nowe elementy pojawiają się od drugiej połowy taktu 16. Palcem serdecznym wydobywamy naturalny flażolet na 12 progu struny D, a następnie palec środkowy umieszczamy na II progu struny wiolinowej E. W takcie 17 mały palec ląduje na III progu struny E. Dalej palec serdeczny chwyta III próg struny B i robimy pull-off do I progu, korzystając z palca wskazującego. Teraz wystarczy, że puścimy palec wskazujący i potrącamy pustą strunę B. Ostatni dźwięk w przykładzie to III próg struny basowej E, który łapiemy palcem środkowym.

Na tym zakończymy dzisiejsze gitarowe zmagania. Powodzenia i owocnego ćwiczenia. Do zobaczenia za miesiąc!