SANDBERG Forty Eight

Rodzaj sprzętu: Gitara basowa

Pozostałe testy marki SANDBERG
Testy
2016-05-19
SANDBERG - Forty Eight

Sandberg to manufaktura bazująca na oryginalnych pomysłach grupy lutników, których szefem jest Holger Stonjek - lutnik i basista, a także budująca instrumenty według wskazań klientów przychodzących z konkretnymi potrzebami.

Gitary i basy prezentowane w jej katalogu to wypadkowa tych dwóch podejść. Dystrybutorem marki Sandberg na naszym rynku jest opolska firma Music Media.

BUDOWA


"Czterdziestka ósemka" jest dostępna w dwóch wariantach wykończenia - Red Hardcore Aged ma korpus wykonany z olchy, w wersji matowej użyto do tego celu jesion. Gryf z kanadyjskiego klonu jest przykręcony sześcioma ustawionymi symetrycznie śrubami w tulejach. Jego grubość wynosi 21 mm przy I progu, 24 mm przy XII. Szerokość palisandrowej podstrunnicy rośnie od 40 przy główce do 64 mm przy XXII progu. Oprócz grafitowego siodełka, zastosowano tu obecnie rzadko spotykany próg zerowy. Klucze to klasyczne otwarte przekładnie, obok nich wybity został numer seryjny. Front główki zdobią srebrne napisy i odlewany element dociskający trzy struny.

Środkowa część korpusu o asymetrycznym kształcie jest o 4 mm grubsza niż skraje za kremowymi paskami. Prawe skrzydło zdobi gruba płytka z pleksiglasu z nazwą modelu. Mostek to solidny metalowy odlew z kotwiczeniem strun nie wymagającym ich przewlekania całą długością. Siodełka mają potrójny system regulacji: wysokości, menzury i rozstawu względem siebie, co umożliwiają małe śrubki klinujące profilowane wałeczki - po ich poluzowaniu można je przesuwać na boki.

Duże metalowe puszki kryją przetworniki Sandberga: power humbucker i splitcoil. Potencjometry to w kolejności od góry: VOLUME, BALANCE, TREBLE, BASS. Odciągnięcie gałki głośności push-pull od korpusu wyłącza dwupasmową aktywną korekcję zasilaną baterią 9 V, montowaną w plastikowym uchwycie zamykanym na zatrzask z tyłu korpusu. Zaczepy do paska umieszczono w sposób umożliwiający dobre wyważenie gitary - jeden w bocznej krawędzi przy końcu białego ornamentu, drugi z tyłu korpusu obok śrub mocujących gryf.

W PRAKTYCE

Wykończenie i ustawienie gitary to przykład nadzwyczajnej dbałości o szczegóły, tak pod względem technicznym, jak estetycznym. Postarzenie instrumentu jest nad wyraz wiarygodne: obity i porysowany lakier, miejscami zdarty do żywej deski (np. z tyłu jest spora dziura niczym od klamry paska), zmatowiałe, miejscami skorodowane elementy osprzętu, zżółknięta biel, a nawet upalenie główki od papierosa wkładanego za strunę. Jedynie podstrunnica i progi wyglądają jak po generalnym remoncie - równo wyszlifowane i znakomicie wykończone. Matowa szyjka o profilu C jest masywna, ale wygodna i również jest pozbawiona postarzeń, nie licząc ściemniałego lakieru.

Gitara jest w miarę lekka, ale za to bardzo duża - ustawiona prosto naprzeciw standardowego jazz bassa jest dłuższa o 3 cm, o tyle również jest przesunięta w górę cała menzura, co wraz z profilowaniem korpusu pod żebra powoduje, że lewą rękę trzeba wyciągnąć nieco dalej. Przedłużony korpus daje wygodne podparcie prawego przedramienia, które leży jak na podłokietniku. Bas jest perfekcyjnie przygotowany do gry - ma niską akcję i manualnie jest bardzo miękki, natomiast brzmieniowo to rockowy twardziel, mimo układu aktywnego z mocno zaznaczonym charakterem vintage.

Próg zerowy gwarantuje taki sam charakter dźwięku pustych strun, jak na progach. Wybrzmienie jest pełne, długie i wyrównane. Przy gryfie zaznacza się charakter PB - charkotliwy, mięsisty, lekko skonturowany dźwięk. W pozycji środkowej pojawia się ciepły, czytelny środek świetnie sprawdzający się w graniu kostką. Przy mostku podkreśleniu ulega wyższy środek - ciepły, okrągły i chrapliwy - to znakomite brzmienie do solówek, których fizyczną barierą jest korpus kończący się przy XVIII progu. Próba grania klangiem powoduje, że przedłużony bok przyciśnięty łokciem do tułowia przekręca się do przodu, przedramię idealnie trafia w mostek i tłumi struny. Pozycja jest całkiem wygodna, między przetwornikami a podstrunnicą pozostaje spora pusta przestrzeń - ok. 13 mm na 7,5 cm do zarywania strun, jednak lewa ręka jest mocno wyciągnięta - klang jest selektywny, ale słychać, że to gitara do innej muzyki.

Forty Eight to bez wątpienia bas dla rockmana nie cackającego się ze sprzętem, tylko ostro łojącego klasycznego rocka, ewentualnie coś bardziej współczesnego, dzięki głębokiej korekcji i nadzwyczajnej selektywności. Najkrócej rzecz ujmując: to profesjonalny instrument, który brzmi jeszcze lepiej niż wygląda.

 

Korpus: olcha
Gryf: klon
Podstrunnica: palisander
Progi: 22 Medium
Mostek: Sandberg
Klucze: otwarte Sandberg
Menzura: 864 mm (34")
Układ elektryczny: Sandberg
Powerhumbucker, Sandberg
Splitcoil, VOLUME, BALANCE,
TREBLE, BASS,
Wykończenie: postarzane Red
Hardcore Aged


Wynik testu
Wykonanie:
6
Brzmienie:
6
Jakość / Cena:
5
Wygoda:
5