WARWICK Corvette $$ 5

BUDOWA

Prosty i niezbyt duży korpus Warwick Corvette $$ 5 wykonano z dwóch kawałków jesionu bagiennego, przy czym linia klejenia przebiega po lewej stronie przetworników. Gryf z drewna ovangkol posiada matowe, olejowe wykończenie i przykręcony jest do korpusu czterema śrubami w tulejach. Ma on 21mm grubości na wysokości I progu i 25.5mm na wysokości progu XII. Podstrunnica to cenione przez basistów, wzorowo wypolerowane drewno wenge. Jej szerokość wynosi 45mm przy główce, 61mm na wysokości XII progu, a promień 664mm. Złoty kolor progów świadczy o charakterystycznym dla Warwicka, wyjątkowo wytrzymałym brązie, zapożyczonym od ludwisarzy i używanym do produkcji dzwonów. Ich nabicie i wykończenie jest bardzo staranne.

Niewielka główka z pięcioma zamkniętymi kluczami olejowymi w układzie 3+2 na wysokości siodełka ma charakterystyczne zgrubienie poprawiające sztywność gryfu w tym newralgicznym punkcie. Samo siodełko, jak we wszystkich innych gitarach Warwicka, ma wysokość regulowaną dwiema śrubami. Układ elektryczny zamontowany jest w tyle korpusu, a komorę zakrywa ekranowana płytka, mocowana na zatrzaskach. Każdy z dwóch dwucewkowych pasywnych przetworników Mec ma dołączony trójpozycyjny mikroprzełącznik i może pracować jako jedna cewka bądź dwie cewki połączone równolegle lub jako dwie cewki połączone szeregowo. Potencjometry to w kolejności: głośność z wyłącznikiem przedwzmacniacza (bypass), balans przetworników, korekcja dołu (100Hz) i góry (2kHz).

Oddzielony od strunociągu mostek ma szerokie możliwości regulacji - można podnieść cały most albo poszczególne klocki pod strunami za pomocą sześciu śrub (po trzy z każdej strony). Skrajnymi w wierzchołkach określa się wysokość, dwiema środkowymi kontruje się śruby odpychające - te dwie dociskają most do korpusu, dzięki czemu po regulacji most tworzy nieruchomą całość. Strunociąg przykręcono dwoma dużymi wkrętami. Korpus zaimpregnowany jest czerwonym, przezroczystym specyfikiem określonym przez producenta jako kolorowany olej, dzięki któremu instrument nie traci naturalnego rezonansu. Czarny osprzęt uzupełniają zaczepy paska z mechanizmami blokującymi.

WRAŻENIA

Głęboka czerwień korpusu i słoje, które wyraźnie widać i czuć pod palcami, w zestawieniu z czarnym osprzętem tworzą piorunujące wrażenie - instrument ma drapieżny charakter i trudno zaliczyć go do kategorii grzecznych zabawek. Regulacja ograniczyła się do minimalnych korekt, które - dzięki precyzyjnemu osprzętowi - zajęły dosłownie kilka minut. Instrument bardzo dobrze stroi we wszystkich pozycjach i świetnie gra "z deski". Zarówno głośność poszczególnych strun, jak i wybrzmiewanie na kolejnych pozycjach jest bardzo wyrównane. Tzw. "wilków", czyli głucho i krótko wybrzmiewających dźwięków nie spotkałem, co świadczy o dobrym doborze i obróbce drewna oraz dopasowaniu poszczególnych elementów. Oprócz ostrych krawędzi podstrunnicy za XXIV progiem (krytykowałem je przy okazji wcześniejszych testów basów Warwicka), trudno jest cokolwiek zarzucić tej konstrukcji - gitara jest bardzo wygodna. Niewielki korpus może nie zadowoli basistów o masywnej posturze, przyzwyczajonych do obszernych korpusów typu fenderowskiego, ale za to nie przytłacza ciężarem. Oczywiście na modelu pięciostrunowym nieco trudniej gra się klangiem niż na czterostrunowcu, ale to jedynie kwestia krótkiego okresu przyzwyczajenia, ponieważ rozstaw strun jest taki sam, jak w modelu wyposażonym w cztery struny. Jedni potrzebują na to kilku godzin, inni kilku dni, ale myślę, że w przypadku testowanej gitary dla większości osób nie powinno to stanowić żadnego problemu. Gryf ma wyjątkowo dobry profil, a między strunami na mostku zachowano taki dystans, jak w modelu czterostrunowym (20mm).

BRZMIENIE

Grając wcześniej na bliźniaczym modelu czterostrunowym, miałem pewne wyobrażenia i oczekiwania w stosunku do piątki, jednak dźwięk, jaki usłyszałem po podłączeniu do wzmacniacza, sprawił mi miłą niespodziankę. Wspomniane wyżej wyrównane brzmienie pojawiło się także po podłączeniu gitary do wzmacniacza. Instrument gra wyraźnie nawet w najniższych rejestrach, dzięki czemu w grze zespołowej bas nie zamula pasma, dając mocny fundament harmonii. Piąta struna (w niektórych basach zdarzają się z nią problemy) gra pełnym dźwiękiem i jednocześnie poprawia rezonans całego instrumentu. W porównaniu z modelem czterostrunowym, piątka gra jakby energiczniej, dźwięk jest bardziej osadzony, natomiast w górze jest nieco więcej przestrzeni. Dzięki rozbudowanemu przedwzmacniaczowi barwę można dopasować do praktycznie każdego stylu muzycznego i techniki gry.

PODSUMOWANIE

Po raz kolejny potwierdza się stara zasada, że nie należy niczego oceniać wyłącznie po wyglądzie. Czerwona korweta, która z wyglądu wydaje się idealną gitarą do rocka, okazuje się być instrumentem o wielu twarzach. Rozbudowany układ elektryczny pozwala uzyskać brzmienia o dowolnym charakterze: od subtelnego jazzu, przez energiczne funky aż do ciężkiego rocka. Corvette $$ 5 jest instrumentem dla muzyków, którzy muszą (albo chcą) często zmieniać stylistykę swojej gry, nie boją się dużej ilości gałek i przełączników, a także szukają maksymalnie uniwersalnego narzędzia pracy. Wzorowe wykonanie, mocny i precyzyjny osprzęt oraz twarde progi gwarantują bezproblemową eksploatację przez długie lata. Ergonomia korpusu i gryfu zapewnia komfortową grę bez obawy o zmęczenie po kilkunastu minutach. Choć cena nie należy do niskich, to wydaje się być bardzo korzystna w stosunku do jakości instrumentu oraz jego walorów.