Kaljan

Utwór ładny. Mamy niebanalny temat oraz dobrze dobrane do klimatu utworu brzmienia. Co do poprawy? Po pierwsze - brakuje basu, a po drugie - ścieżka bębnów to raczej zbiór przypadkowych uderzeń wstawionych zgodnie z podziałem niż linie przypominające grę perkusisty. Programując bębny w komputerze, warto posłuchać wcześniej, jak grają prawdziwi perkusiści, albo posłużyć się komercyjnymi pętlami lub wirtualnym perkusistą. Ostatnia uwaga - autor zagrał partie gitar i innych instrumentów wyjątkowo "kwadratowo". Sądzę, że to kwestia poziomu warsztatowego muzyka.

Kompozycja zaczyna się bardzo obiecująco, niestety dalej nie jest już tak różowo. Nie ma tu rozwoju formy, to po prostu improwizacja na bazie kilku akordów. Fatalnie brzmiąca perkusja jest zupełnie oderwana od groove’u utworu, a natarczywe przejścia potęgują wrażenie chaosu. Gitarzyści często traktują utwory jako okazję do pokazania biegłości w grze solowej, tymczasem sztuką jest stworzenie kompozycji z ciekawym zaaranżowaniem instrumentów drugoplanowych. Nawet najlepsze solówki zagrane bez dobrego podkładu będą jedynie odgrywaniem kolejnych dźwięków...

To dość ciekawa, zwłaszcza pod względem brzmieniowym, produkcja - taka sugestia nasuwa się po wysłuchaniu pierwszych taktów nagrania. Niestety czar pryska w momencie, gdy do gitar dołącza się perkusja. Tu dzieje się już znacznie gorzej i warto by było zwrócić uwagę na dopracowanie dramaturgii brzmienia z uwzględnieniem tego elementu.