VINTAGE V100IT

Autor testu: Krzysztof Inglik

W swoim arsenale ma wiele znakomitych (i nierzadko bardzo drogich) gitar. Również dbając o wizerunek nigdy nie wyszedłby na scenę z gitarą, której musiałby się wstydzić. Gitary precyzyjnie zaprojektowane przez Trevora Wilkinsona i wyposażone w osprzęt produkowany przez tego konstruktora stanowią swoistą opozycję w stosunku do instrumentów, których budowanie zaczyna się od ustalenia ceny. Ostatnio testowaliśmy gitarę V100AFD "Paradise", wzorowaną na narzędziu pracy ex-gitarzysty Guns’N’Roses. Tym razem, spośród szerokiej oferty instrumentów marki Vintage, na warsztat weźmiemy model V100IT.

BUDOWA

V100, podobnie jak Paradise, należy do linii "Reissued", nawiązującej do słynnych gitarowych konstrukcji. Jaki klasyczny design kopiuje ten model Vintage, każdy chyba widzi. Jak więc przystało na LP korpus wykonany został z mahoniu, a top ozdobiony fornirem z klonu wzorzystego. Otaczający go kremowy binding koresponduje z pickguardem, oraz ramkami pickupów w tym samym kolorze. Za czytanie wibracji strun odpowiadają dwa firmowe humbuckery w puszkach, współpracujące z tradycyjnym dla LP trójpozycyjnym przełącznikiem oraz czterema potencjometrami. Dla każdego z przetworników jest to niezależna kontrola VOLUME oraz TONE.

Mostek to oczywiście Tune-o-matic, z indywidualną regulacją menzury dla każdej ze strun, zaczepianych w strunociągu Stop-tail. Gniazdo typu jack zamontowane jest z boku korpusu. Wklejany w korpus gryf także wykonany został z mahoniu, a na palisandrową podstrunnicę nabito 22 progi. Funkcję markerów pozycji pełnią trapezy z masy perłowej, a cała podstrunnica również wykończona została kremowym bindingiem. Długość czynna struny w modelu V100 wynosi 628 milimetrów. Na doklejonej do gryfu główce opatrzonej logo Vintage zamontowano sześć oldschoolowych kluczy w układzie 3/3. Dostęp do pręta regulującego krzywiznę gryfu ukryty jest pod dyskretną zaślepką.

WRAŻENIA

Pod względem estetycznym instrument wykończony jest fenomenalnie i do niczego przyczepić się tu nie można. Spasowanie elementów, wykończenie progów, lakier - wszystko tu się zgadza. Ładnie wykonany sunburst w połączeniu z klonowym fornirem zdecydowanie podnosi estetykę tej gitary i sprawia, że przebywa się z nią z przyjemnością. Od strony manualnej, każdy miłośnik konstrukcji LP natychmiast poczuje się tu jak w domu. Krótsza menzura 628 milimetrów sprawia, że struny odczuwane są jako bardziej miękkie i sprężyste. Instrument jest też odpowiednio wyważony i po zawieszeniu na pasku nie leci w żadną stronę.

Co nieczęste w tym przedziale cenowym, Vintage V100IT był w zasadzie gotowy do gry od razu po wyjęciu z pudełka - wystarczyło go lekko podstroić, ale akcja, menzura, relief podstrunnicy i wysokość przetworników były tak jak trzeba. Bez wątpienia ma na to wpływ kontrola jakości w firmie Audiostacja, jaką przechodzą tam wszystkie gitary.

BRZMIENIE

Już na sucho gitara zdecydowanie gra środkowym pasmem i wzmacniacz tylko potwierdza te wrażenia. Charakter ten jest doskonale słyszalny na wszystkich pozycjach przełącznika - posłuchajcie pierwszych siedemnastu sekund próbki audio (na płycie CD dla prenumeratorów lub na media. avt.pl). To akord E dur grany na przetworniku pod mostkiem, obu humbuckerach naraz i na przystawce pod gryfem. Już na mostkowym humbuckerze barwa nie jest kłująca, lecz przyjemnie zaokrąglona z wyraźnie zarysowaną średnicą - usłyszycie to od siedemnastej sekundy załączonego audio. Wszystkie niuanse artykulacji przenoszone są tu bezpośrednio - słychać wyraźnie kostkę ocierającą się o struny.

Druga pozycja przełącznika daje brzmienie bardziej sprężyste i z charakterystyczną "szklanką" w wyższym środku. Dynamika połączonych humbuckerów ulega za to niewielkiej kompresji. Pickup pod gryfem nie ma przesadzonego dołu, nie dudni i nie jest zamulony - atak jest wyraźny, a frazy tu grane czytelne, co można usłyszeć mniej więcej od czterdziestej sekundy próbki audio. W niektórych miejscach usłyszycie też wyraźne puknięcia/ trzaski - puszki przystawek są tu dość czułe na uderzenia kostką i trzeba się pilnować podczas grania.

Przesterowane barwy są konkretne, czytelne i mają wyraźne ziarno - to zasługa pasma z dominującym środkiem. Przyznam, że właśnie na barwach overdrive/ distortion grało mi się na Vintage’u V100IT najprzyjemniej. Oczywiście charakter tego instrumentu grawituje w kierunku bluesa/rocka, głównie ze względu na średniej mocy przystawki o klasycznej, "pafowskiej" sonorystyce, ale także na większych gainach gitara poradzi sobie bez problemu.

PODSUMOWANIE

Czasem zaskakują mnie instrumenty kosztujące relatywnie niedużo, a reprezentujące sobą całkiem godny poziom zarówno wykonania, jak i brzmienia. Tak jest również w tym przypadku. Vintage V100IT to klasyka pod względem designe’u, nie sprawiająca manualnie jakichś negatywnych niespodzianek. Można by rzec, że wszystko jest tu jak należy: drewno, osprzęt, wykonanie, estetyka, cena. Jedyne czego bym pragnął to pokrowiec załączony w zestawie, ale przecież nie można mieć wszystkiego. Na pochwałę - i trzeba tu o tym wspomnieć - zasługuje sprawdzenie gitary przez polskiego dystrybutora przed wysłaniem do klienta. Wszystkie gitary wychodzące do Was z Audiostacji są bowiem sprawdzane i regulowane. Ludzkie oko i rękę, w porównaniu do innych instrumentów z tej półki cenowej, wyraźnie się tutaj czuje.