MXR M69 Prime Distortion

Opis na pudełku wskazuje, że został on wyprodukowany na Tajwanie, jednak zarówno samo urządzenie, jak opakowanie nie różnią się zasadniczo od efektów budowanych w USA. Obudowa to solidny i dobrze znany odlew typu Hammond 1590B, malowany proszkowo z białym nadrukiem. Spód obudowy posiada kwadratowe gumowe nóżki o grubości ok. 2,5 mm. Wymiana baterii wymaga odkręcenia 4 śrub - zdjęcie dolnej ścianki obnaża czerwoną płytkę drukowaną i wręcz porażająco prostą konstrukcję układu. Gniazdo zasilania usytuowano obok gniazda Input, zatem przy montażu w pedalboardzie trzeba zastosować kątową wtyczkę.

Efekt posiada trzy regulatory: poziom zniekształcenia, barwa, poziom sygnału wyjściowego. W skrajnej lewej pozycji potencjometru Distortion uzyskujemy ciepły i klarowny overdrive. Środek skali to brzmienia typu crunch, mocny przester pojawia się dopiero po ustawieniu gałki dalej niż godzina 2:00 - nawet tam efekt ma bardzo niski poziom szumów własnych. Dół pasma jest czytelny, wyższy środek przyjemnie zaakcentowany, jednak nie jazgotliwy, góra łatwa w kontroli, tak z poziomu gitary, jak filtrem Tone. W skrajnych pozycjach barwa jest przerysowana w kierunku stłumionej lub agresywnej góry. Ta regulacja ma stosunkowo szeroki zakres, a optymalny wydaje się być środek skali, ewentualnie z niewielkim odchyleniem w lewo lub prawo.

Efekt świetnie reaguje na dynamikę, jest czuły na artykulację, do tego nie zamazuje charakteru gitary i przetworników nawet przy mocnym zniekształceniu. Innymi słowy, wciąż słychać konkretną gitarę, a nie tylko brzmienie przesteru, który w swoim charakterze nawiązuje do klasycznych brzmień rockowych, tudzież bluesowych lat 70’ i 80’ XX w. Relacja jakości do ceny w przypadku M69 jest bardzo korzystna.

www.musicdealer.com.pl
www.jimdunlop.com