DUESENBERG D-Bass

Już na pierwszy rzut oka kojarzy się ze złotymi czasami rock and rolla - wygląda niczym instrument z przełomu lat 50. i 60., kiedy na drogach podziw wzbudzały skrzydlate kabriolety marki Cadillac. W warstwie konstrukcyjnej zawiera kilka bardzo interesujących rozwiązań technicznych. Pierwszym z nich jest sposób łączenia klonowego gryfu z olchowym korpusem. Patrząc z ukosa od strony frontu można odnieść wrażenie, że jest on wklejony, ponieważ korpus z kremowym bindingiem zasłania ostatni odcinek szyjki powyżej XVII progu. Z tyłu jednak są śruby, a taka konstrukcja została określona jako hidden bolt-on.

Szyjka o profilu D jest wykończona lakierem satynowym, podstrunnica z indyjskiego palisandru mieści 22 progi w rozmiarze jumbo. Klucze to niewielkie przekładnie Duesenberg Z-Tuners z małymi, bardziej gitarowymi niż basowymi, motylkami Art Diego, świetnie dobrane do niewielkiej główki z charakterystycznymi trzema schodkami na górnej krawędzi. Uwagę zwraca misternie wykończone siodełko oraz emblematy na płytce zakrywającej śrubę regulacji gryfu i ciemnym fornirze zdobiącym front główki. Mostek przykręcony dwiema śrubami przylega do płaszczyzny korpusu, a strunociąg zamontowany czterema wkrętami umożliwia szybką wymianę strun - końcówki wystarczy zahaczyć w zagłębieniach.

Układ elektryczny jest oparty na dzielonym przetworniku o wdzięcznej nazwie Toaster. Jest to humbucker typu P - jedna część obsługuje trzy struny, druga dwie, jednak dzięki identycznym wymiarom obudów obu sekcji zachowuje on wizualną równowagę. Puszki mają równoległe wycięcia odsłaniające nabiegunniki - wiadomo skąd wzięła się jego nazwa. Lakier chronią dwie kremowe płytki. Na większej zamontowano potencjometry głośności, barwy oraz filtru MID-SHAPE, który umożliwia płynne przejście od brzmienia typu P do stylistyki typu J. Kolejną niespodzianką jest ukryty pod gałką przełącznik push/pull umożliwiający przełączanie cewek równoległe i szeregowo. W komplecie dołączany jest futerał Custom Line.

Choć Duesenberg jest znany przede wszystkim z produkcji gitar i basów typu hollow-body, D-Bass jest instrumentem z litym korpusem, produkowanym w różnych wariantach kolorystycznych, a także w wersji bezprogowej. Kształt korpusu w pierwszej chwili może przywodzić na myśl gitarę Peavey Wolfgang, ma jednak nieco inne wymiary, proporcje oraz wykończenie i profilowanie wypukle rzeźbionego frontu. Gitara nie posiada podcięcia pod prawe przedramię, co jednak nie stwarza problemów podczas gry ponieważ krawędź jest wystarczająco zaokrąglona, z kolei tył korpusu jest sfrezowany tak, by nie uwierał grającego.

Instrument jest bardzo dobrze wyważony a dość masywna szyjka o profilu D okazuje się być zaskakująco wygodna, jak na bas utrzymany w stylistyce vintage. Dostęp do wysokich pozycji jest wyjątkowo komfortowy, a pozytywne wrażenia potęguje pieczołowite wykończenie podstrunnicy i szlif progów. O ile gitara pozytywnie zaskakuje wzornictwem i jakością wykonania, to brzmienie jest wręcz powalające - aby uzyskać potężnie i czytelnie brzmiący dół wcale nie jest potrzebny układ aktywny z rozbudowaną korekcją. Co więcej, dźwięk jest bardzo żywy i plastyczny a dynamika i wrażliwość na artykulację wzorowa, co można zauważyć nawet bez podłączania do wzmacniacza. Przy delikatnych uderzeniach w struny uzyskuje się mocno osadzone brzmienie, przy mocniejszym ataku przyjemny growl w środku pasma.

D-Bass to instrument o mocno zaznaczonym indywidualnym charakterze, który raz wzięty do ręki, odkłada się z żalem. Nie jest to gitara typu mebel, bo ze względu na skrzydlate dodatki bliżej jej do amerykańskiego krążownika szos. Podobnie też brzmi - nisko, energetycznie, dostojnie, a jednak z pazurem i potencjałem, który jest w stanie wydobyć z niej profesjonalny muzyk, świadomy możliwości tak artykulacji, jak i interesującego układu elektrycznego. Dystrybutorem gitar elektrycznych i basowych Duesenberga na naszym rynku jest firma Music Partners.