Kiedy po serii testów gitar i wzmacniaczy firmy Warwick przyszła do mnie mała paczuszka z dwoma kompletami strun, poczułem się trochę jak sportowiec, któremu ktoś poprzeczkę do przeskoczenia ustawił pod kątem zamiast poziomo.
Z jednej strony, spisanie spostrzeżeń dotyczących strun jest sprawą wyjątkowo prostą, natomiast z drugiej - to sprawa trudna, ponieważ wybór strun jest dla gitarzysty mniej więcej tak samo indywidualnym zagadnieniem, jak wybór skarpetek dla przeciętnego śmiertelnika. Jedno i drugie dopasowujemy do okoliczności, zastosowania, gustu i zasobności portfela. Każdy gitarzysta używa obu wynalazków, ale przecież mało kto w otoczeniu zwraca na to uwagę (szczególnie na skarpety, jeśli chodzi się w glanach albo kowbojkach). Są, bo być muszą, ale bez dobrej jakości jednych i drugich życie jest mało przyjemne.
Struny EMP (Enhanced Molecular Protection) to seria sześciu kompletów, po dwa zestawy dla basu cztero-, pięcio- i sześciostrunowego. Są to struny stalowe, które w założeniu producenta mają utrzymywać klarowne brzmienie nawet do trzech razy dłużej niż zwykłe struny. Ma to być możliwe dzięki specjalnej cienkiej warstwie tajemniczej substancji, którą zostały powleczone. Pierwszym wrażeniem po otwarciu opakowania było déjà vu, ponieważ do złudzenia przypominają one znane z dobrej jakości komplety Warwick Black Label, zakładane fabrycznie do gitar basowych Warwick. Struny EMP to w gruncie rzeczy nic innego jak Black Label ze stalową owijką, tyle że pokryte warstwą ochronną. Optycznie mają dość ciemną barwę, a pod palcami wydają się lekko szorstkie. Zapobiega to ślizganiu się palców w czasie grania - oczywiście dla jednych może być to zaletą, a dla innych wadą. Są sprężyste, mają energiczny atak i klarowne, długie wybrzmienie.
Przy zakładaniu okazało się, że wyjątkowo długie końcówki trzeba skrócić o około 20cm, by pasowały do kluczy. Komplet do basu czterostrunowego o grubościach .045-.105" przypadł mi do gustu z dwóch powodów: grubość tego kalibru zapewnia mocne brzmienie, a właściwości fizyczne tych strun powodują, że gra się na nich stosunkowo lekko. Po regulacji menzury nie odnotowałem żadnych problemów ze strojeniem, nawet w wysokich pozycjach, co potwierdza wysoką jakość testowanego kompletu. Pod względem brzmienia (znów sprawa dość indywidualna) charakteryzują się wyraźnym, stonowanym, silnie osadzonym dołem, ale też czytelnym środkiem i jasną, wyjątkowo bogatą w alikwoty górą. Można powiedzieć, że struny EMP oferują typowe współczesne brzmienie, które przede wszystkim spełnia wymagania basistów grających klangiem i kostką. Mają one szansę zaciekawić także zwolenników bardziej okrągłych brzmień, stosujących technikę palcową, ponieważ dzięki czytelności artykulacji dźwięk staje się bardziej plastyczny.
Pod względem trwałości struny EMP rzeczywiście znacznie wolniej ulegają zużyciu niż struny bez warstwy ochronnej, szczególnie gdy dbamy o nie, wycierając po graniu miękką szmatką zwilżoną płynem do czyszczenia W komplecie pięciostrunowym uwagę zwraca rozwiązanie zastosowane w najgrubszej strunie H5 - w miejscu oparcia na mostku jest ona znacznie cieńsza, co nie tylko umożliwia jej swobodne zagięcie na siodełku, ale i ułatwia przenoszenie drgań. Przypomina to rozwiązanie stosowane w basowych strunach fortepianów i pianin. Podobnie rzecz się ma, jeśli chodzi o zwężenia powyżej siodełka główki, jednak jest to powszechnie przyjętym standardem.
Struny tej klasy zasadniczo nie mają żadnych wad oprócz... ceny, która na polskim rynku osiąga wysokość około 160 zł za komplet 4-strunowy i 180 zł za komplet 5-strunowy. Z kolei brzmienie, jako sprawa indywidualna, może się podobać albo nie. Biorąc pod uwagę jakość wykonania, właściwości fizyczne oraz wyjątkową trwałość można je potraktować jako inwestycję zastępującą dwa, a może nawet trzy komplety tańszych strun o krótkiej trwałości i znacznie słabszym brzmieniu. Jednak decyzja, czy kupować tańsze struny i częściej je zmieniać, czy nabyć droższe o dłuższej żywotności - należy do klienta i wymaga zastanowienia.
Struny EMP (Enhanced Molecular Protection) to seria sześciu kompletów, po dwa zestawy dla basu cztero-, pięcio- i sześciostrunowego. Są to struny stalowe, które w założeniu producenta mają utrzymywać klarowne brzmienie nawet do trzech razy dłużej niż zwykłe struny. Ma to być możliwe dzięki specjalnej cienkiej warstwie tajemniczej substancji, którą zostały powleczone. Pierwszym wrażeniem po otwarciu opakowania było déjà vu, ponieważ do złudzenia przypominają one znane z dobrej jakości komplety Warwick Black Label, zakładane fabrycznie do gitar basowych Warwick. Struny EMP to w gruncie rzeczy nic innego jak Black Label ze stalową owijką, tyle że pokryte warstwą ochronną. Optycznie mają dość ciemną barwę, a pod palcami wydają się lekko szorstkie. Zapobiega to ślizganiu się palców w czasie grania - oczywiście dla jednych może być to zaletą, a dla innych wadą. Są sprężyste, mają energiczny atak i klarowne, długie wybrzmienie.
Przy zakładaniu okazało się, że wyjątkowo długie końcówki trzeba skrócić o około 20cm, by pasowały do kluczy. Komplet do basu czterostrunowego o grubościach .045-.105" przypadł mi do gustu z dwóch powodów: grubość tego kalibru zapewnia mocne brzmienie, a właściwości fizyczne tych strun powodują, że gra się na nich stosunkowo lekko. Po regulacji menzury nie odnotowałem żadnych problemów ze strojeniem, nawet w wysokich pozycjach, co potwierdza wysoką jakość testowanego kompletu. Pod względem brzmienia (znów sprawa dość indywidualna) charakteryzują się wyraźnym, stonowanym, silnie osadzonym dołem, ale też czytelnym środkiem i jasną, wyjątkowo bogatą w alikwoty górą. Można powiedzieć, że struny EMP oferują typowe współczesne brzmienie, które przede wszystkim spełnia wymagania basistów grających klangiem i kostką. Mają one szansę zaciekawić także zwolenników bardziej okrągłych brzmień, stosujących technikę palcową, ponieważ dzięki czytelności artykulacji dźwięk staje się bardziej plastyczny.
Pod względem trwałości struny EMP rzeczywiście znacznie wolniej ulegają zużyciu niż struny bez warstwy ochronnej, szczególnie gdy dbamy o nie, wycierając po graniu miękką szmatką zwilżoną płynem do czyszczenia W komplecie pięciostrunowym uwagę zwraca rozwiązanie zastosowane w najgrubszej strunie H5 - w miejscu oparcia na mostku jest ona znacznie cieńsza, co nie tylko umożliwia jej swobodne zagięcie na siodełku, ale i ułatwia przenoszenie drgań. Przypomina to rozwiązanie stosowane w basowych strunach fortepianów i pianin. Podobnie rzecz się ma, jeśli chodzi o zwężenia powyżej siodełka główki, jednak jest to powszechnie przyjętym standardem.
Struny tej klasy zasadniczo nie mają żadnych wad oprócz... ceny, która na polskim rynku osiąga wysokość około 160 zł za komplet 4-strunowy i 180 zł za komplet 5-strunowy. Z kolei brzmienie, jako sprawa indywidualna, może się podobać albo nie. Biorąc pod uwagę jakość wykonania, właściwości fizyczne oraz wyjątkową trwałość można je potraktować jako inwestycję zastępującą dwa, a może nawet trzy komplety tańszych strun o krótkiej trwałości i znacznie słabszym brzmieniu. Jednak decyzja, czy kupować tańsze struny i częściej je zmieniać, czy nabyć droższe o dłuższej żywotności - należy do klienta i wymaga zastanowienia.
Wojciech Wytrążek
