Na najnowszym krążku Indios Bravos słychać, że ostatnimi czasy życie muzyków zdominowało ojcostwo.
"Jatata" to wypadkowa brzmień Indios Bravos ze wszystkich lat istnienia zespołu. Słychać najwięcej reggae, chociaż stwierdzić muszę, że Indios Bravos nigdy zespołem grającym reggae nie był, bowiem ów gatunek to jedynie część ich brzmienia. Ponadto, słychać tu trochę bluesa funku, rocka, a nawet elektroniki w "Until", jedynym na płycie anglojęzycznym utworze. Czyli co? Czyli mamy do czynienia ze starym, dobrym Indios Bravos.
Album najbliższy jest klimatowi Indiosów z płyty "Peace!". A to za sprawą powrotu do nagrywania w domowym studio Piotra Banacha. Nie ma nic lepszego, jak tworzenie nie na zawołanie, bez presji czasowej i z wizją zrealizowaną po swojemu od początku do końca. Zresztą słychać na krążku, że muzycy poświęcili dużo czasu na dopieszczenie utworów, skupiając się na istotnych szczegółach, m.in. wokalizach Piotra "Gutka" Gutkowskiego, partiach harmonijki ustnej w "Jatata", czy chociażby ważnej w ich kompozycjach przestrzeni.
Osobistym i sentymentalnym kawałkiem jest "Jatata", adresowany do Poli Banach, która miała swój udział w nagrywaniu płyty, w utworze słychać jej gaworzenie. Numer ten przywołuje skojarzenia z debiutem formacji. Ten vibe i luz to znak firmowy Indios Bravos. "Czas spełnienia 2" to kontynuacja hymnu "Czas spełnienia", ale również deklaracja, że ów czas spełnienia po latach oczekiwania już nadszedł. Najbardziej przebojowym i wyróżniającym się kawałkiem jest "Lubię To", ze skocznym rytmem, chwytliwym refrenem i bezpośrednio trafiającym do odbiorcy tekstem. Inspirację Pink Floyd w postaci klimatycznych solówek, usłyszeć możemy w "Znaku pokoju", najbardziej wyluzowanej i przestrzennej kompozycji na płycie.
Indios Bravos to zespół z własną tożsamością, której nie da się od tak pozbyć, więc nie dziwią mnie, a nawet cieszą, echa ich poprzednich dokonań. "Jatata" jest płytą bardzo przyzwoitą, jednak nie wprowadzającą do ich twórczości nowych rozwiązań. Mimo, że jest przede wszystkim adresowana do dzieci muzyków, Indios Bravos, materiał nie traci na przekazie i posłużyć może za ważną lekcję właściwie każdemu - zarówno rodzicom, jak i ich dzieciom.
Wojciech Margula
